I ♥ San Francisco (¸.·´(¸.·´ (¸.·¨¯`♥

(¸.·´(¸.·´ (¸.·¨¯`♥

Όνειρο ζωής για μένα, είναι να είμαι καλά, ώστε να μπορώ να ταξιδεύω, να ταξιδεύω, να ταξιδεύω. Ακόμη και στα όνειρά μου, όλο ταξιδεύω, αεροπορικώς, οδικώς, με τρένο ή με πλοίο. Τυχαίο; Δεν το νομίζω!

Ο top προορισμός όμως, που δεν έχω καταφέρει ως σήμερα να επισκεφτώ, είναι το San Francisco και γενικότερα η πολιτεία της California. Πρόσφατα, αυτή η εκπληκτική πόλη, έγινε ένας νέος προορισμός της αεροπορικής εταιρείας SWISS. Πολύ καιρό ήταν στόχος για μένα να το επισκεφτώ, αλλά τώρα, δεν ξέρω γιατί, ένιωσα περισσότερο από ποτέ αυτήν την ανάγκη. Άλλωστε, τι κρίση και ξεκρίση, για ένα όνειρο ζούμε! Η ζωή είναι πολύ μικρή και θέλει καλοπέραση. Δεν σας το λέω, γιατί ψάχνω χορηγό. Κάθε άλλο! Το ωραίο για μένα θα ήταν να καταφέρω να πραγματοποιήσω μόνη μου αυτό το ταξίδι, όπως συνηθίζω. Να μην βασιστώ σ' άλλες πλάτες και να το οργανώσω η ίδια. Φυσικά, δεν θα με χαλάσει αν συμπέσει και είναι ταξίδι του μέλλιτος ;)

Κάθε άλλο! Αυτό θα είναι πιο super. H πόλη είναι χτισμένη πάνω σε 43 λόφους και έχει σήμα κατατεθέν την γέφυρα Golden Gate, τα βικτωριανά σπίτια, τα τραμ της που "γλυστρούν" στις κατηφόρες και την China Town. Όλα τα παραπάνω, συνθέτουν αυτό που είναι γνωστό ως  "The city by the Bay". Θαυμάστε την, στο παρακάτω βιντεάκι!

(¸.·´(¸.·´ (¸.·¨¯`♥

 

© Copyright 

All rights reserved for the above dots ;)

Μαρία μάτια καστανά...

Αφιερωμένο σε μένα...

Μαρία κάνε την πληγή

πουλί, λουλούδι σε πηγή

μα την αγάπη μην την κρίνεις

...

...

...

...

συνεχίζεται ...
♫

Τυχαίο; Δε νομίζω...

© Copyright 
All rights reserved for the dots ;) 

Όταν η Μatriga εύχεται χαρούμενα γενέθλια σε 2 φίλους bloggers

Μετά την έκτακτη ανάρτηση που έκανα, λόγω της κλοπής, θέλησα να αναρτήσω κάτι διαφορετικό και αισιόδοξο στο blog μου, μέχρι να επανέλθω δριμύτερη. Υπάρχουν δύο άτομα που "γνώρισα" μέσα από το blogging και που συμπτωματικά και τα δύο είναι Δίδυμοι, όπως εγώ και θα ήθελα να τους ευχηθώ τα καλύτερα και μέσα από εδώ.
/(*)\♫ (",)
./♫\. ./█\.
_| |_ _||_Ο ένας είναι ο φιλοσοφημένος φίλος IonnKorr (και λίαν προσφάτως, Πρόεδρος του Σωματείου Μωρών-Μουρλών του Διαδικτύου!) που έχει σήμερα τα γενέθλιά του και η δεύτερη απαστράπτουσα φίλη μου, είναι η Αστροφεγγιά που τα εορτάζει αύριο. Και οι δύο έχουν δείξει τέτοια φιλική διάθεση και γλύκα σε μένα, που αξίζουν το καλύτερο!! Φυσικά, αυτή η ανάρτηση αφιέρωμα, δεν είναι κάτι σπουδαίο, αλλά μόνο ένα δείγμα της εκτίμησης και της φιλίας μου προς εκείνους, που μου έχουν αποδείξει πως η φιλία σύνορα δεν έχει και μπορεί να είναι πολύ ουσιαστική και χωρίς να έχεις συναντήσει από κοντά κάποιον. 

Για την λαμπερή Αστροφεγγιά

Αστροφεγγιά μου, Χρόνια σου Πολλά με υγεία και σου εύχομαι ο σπινθήρας του Αναπτήρα του Μιχάλη Χατζηγιάννη, να ανάψει - πολύ σύντομα - την φλόγα ενός εκπληκτικού απρόσμενου έρωτα στη ζωή σου!

Υ.Γ. 1) Μα τι άλλο τραγούδι θα μπορούσα να επιλέξω εκτός απ' αυτό αυτό για σένα; Έχεις λάμψη σαν την φλόγα του σπινθήρα και λατρεύεις τον Χατζηγιάννη.

Υ.Γ. 2) Επειδή εδώ και δύο χρόνια έχεις πετάξει το ρολόι, όπως μας είπες σ΄αυτή την ανάρτησή σου, σκέφτηκα να σου χαρίσω αυτό το κολιέ, ώστε μόνο εκεί αν μετράει ο χρόνος για σένα, ώστε να μην αφήνει σημάδια πάνω σου... ;)



Tώρα, όσον αφορά στον Πρόεδρο IonnKorr, σκέφτηκα να του χαρίσω

ένα μπλουζάκι κατάλληλο για την θέση που ανέλαβε (όχι δεν τα μπέρδεψα... το ξέρω ότι δεν θα είναι Πρόεδρος στο Σωματείο Ψώνιων, αλλά που ξέρεις τι άλλο προεδριλίκι μπορεί να του προταθεί στο μέλλον!! χα χα)

Για τον πιο φιλοσοφημένο blogger

Εύχομαι τα καλύτερα και στους δύο και πάνω απ’ όλα να έχουν την υγεία τους και το χαμόγελο στα χείλη τους! Happy Birthday, Διδυμάκια!!

Όταν η Matriga πέφτει θύμα ενός τσαντάκια...

Σήμερα το μεσημέρι, μου έκλεψαν την τσάντα μου, ανοίγοντας την πόρτα του αυτοκινήτου μου, την ώρα που μόλις είχα επιβιβαστεί, Εκτός από το πορτοφόλι μου, μ' όσα χρήματα είχα να περάσω, κλάπηκε και το κινητό μου. Φυσικά, όπως και όλα τα πορτοφόλια είχε και δύο πιστωτικές κάρτες, μια χρυσή αλυσίδα με τον σταυρό μου, που είναι το φυλαχτό μου! Αυτός είναι για μένα ότι πιο πολύτιμο έχω... Ήταν δώρο αναντικατάστατο και ανεκτίμητης αξίας.

Έχω ήδη λάβει μηνύματα. όπως το παρακάτω: "Σε παίρνω στο κινητό κι έχεις φραγή!"

Γι' αυτό σας ενημερώνω, πως όσοι από σας, μου είχατε δώσει το τηλέφωνό σας, έχετε υπόψη ότι δεν έχω τρόπο να επικοινωνήσω μαζί σας, προς το παρόν και αν τυχόν λάβετε περίεργα τηλέφωνα, δεν είναι από μένα. Δυστυχώς, όλα τα τηλέφωνα, e-mail και διευθύνσεις φίλων, συνεργατών και γνωστών βρίσκονταν στην ηλεκτρονική ατζέντα του κινητού μου - και όχι μόνο - και τώρα θα αργήσω να τα συγκεντρώσω όλα. Ένα μικρό μέρος είχα σε back up.

Όσο για το συμβάν, τι να σας πω. Έπεσα σε πολύ καλούς επαγγελματίες. Ο κλέφτης ήταν Έλληνας, γρήγορος και θρασύτατος και φυλούσε καρτέρι κρυμμένος πίσω από τα δένδρα. Με άφησαν να μπω μέσα στο αμάξι και την ώρα που άφησε στο κάθισμα του συνοδηγού την τσάντα μου, ακριβώς την ώρα που πήγαινα να κλειδώσω, πριν προλάβω ακόμη προλάβω να βάλω την τσάντα μου κάτω από το κάθισμα του συνοδηγού, άνοιξε την πόρτα βίαια και την άρπαξε τρέχοντας στο παπάκι που τον περίμενε ο συνεργός του και έφυγαν με κατεύθυνση στο αντίθετο ρεύμα του μονόδρομου.

Τι και αν εγώ βγήκα από το αμάξι και έτρεξα ξωπίσω του φωνάζοντας κλέφτης, βοήθεια και υπήρχε κόσμος που κατέβηκε από το αμάξι φωνάζοντάς του;;; Πήδηξε πάνω στο παπί και έφυγαν πριν προλάβω να δω τον αριθμό κυκλοφορίας του δικύκλου... Το μόνο που θα σημειώσω, είναι ότι για άλλη μία φορά, τα όνειρά μου βγαίνουν! Το είχα δει το κακό όνειρο, ξημερώματα Κυριακής και ήξερα πως κάτι άσχημο θα μου συμβεί... Έχω μία διαίσθηση ότι ίσως βρεθεί ο κλέφτης. Δεν λέω άλλα ;)

Όταν η Matriga έχει γενέθλια και αποφασίζει να κάνει καλοκαιρινό relax...

...λέει ν' αράξει για λίγο στης χαράς τον βυθό!

Γι' αυτό: Ραντεβού τον Σεπτέβρη ;)

Επειδή, σήμερα έχω τα γενέθλιά μου, σας κερνάω μια σοκολατοκοχυλένια τούρτα και τα γνωστά κοχυλοσοκολατάκια μου! Άλλωστε, τι άλλο θα μπορούσε να σας κεράσει μια κοχυλένια; χα χα

Εύχομαι να έχετε ένα υπέροχο καλοκαίρι! Εγώ θα είμαι στην παρέα σας και θα περνάω να σας αφήνω σχόλια και ένα γεια χαρά, αλλά προς το παρόν θ’ απέχω από τις δικές μου αναρτήσεις. Δεν ξέρω για πόσο θα αντέξω έτσι, αλλά λίγη απεξάρτηση από το blogging ποτέ δεν έβλαψε κανέναν! χα χα χα



Αυτή είναι η μισή γέμιση της τούρτας  μου. Η άλλη μισή τούρτα είναι με γέμιση  σοκολάτας. Το ποτάκι κερασμένο για το στην υγεία σας! Σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας μέχρι σήμερα και ευελπιστώ και στην συνέχεια να σας έχω στην παρέα μου εδώ!

Bάζω βενζίνη κι ας έχει ακριβύνει

φεύγω απ' την πόλη, που 'ναι σκέτο καμίνι

προβλήματα, άγχος κι εγώ μονομάχος

θέλω για λίγο να ξεκουραστώ

Πάμε ψυχή μου, ταξίδι του ονείρου

άδεια η τσέπη, μα είσαι 'συ η αμοιβή μου

μπες μεσ' το αμάξι, κάτι να αλλάξει

φεύγουμε αμέσως, δίχως προορισμό


Γιατί αν μείνουμε εδώ,

θα τρελαθώ πόσο πια ν' αντέξει αυτό το μυαλό

τα ρολά κατεβάζω κι όλα απέξω τα αδειάζω

θέλω λίγο ν' αράξω στης χαράς τον βυθό,

γιατί αν μείνουμε εδώ, θα τρελαθώ

απ' την Αθήνα θα φύγω, να ξεχαστώ

ραντεβού τον Σεπτέμβρη κι όποιος με παίρνει,

δεν θα σηκώνω τ 'ακουστικό


Τρέχω όλη μέρα, μα όσο τρέχω δεν φτάνω

μοιάζω να είμαι σε κινούμενη άμμο

πάμε στη φύση, μήπως και ξεκολλήσει

απ' τη ρουτίνα η τρελή μας ζωή...

Σας ευχαριστώ για την ωραία παρέα σας! Πολλά κοχυλένια φιλιά!


Υ.Γ. 1) Επειδή, εύκολα βαριέμαι και άλλο τόσο εύκολα αλλάξω γνώμη, μην ξαφνιαστείτε αν πάλι εδώ με δείτε, πριν τον Σεπτέμβρη ;)
Α, και μην ξεχάσω να σας πω... Aν τυχόν πετύχετε μια οδηγό Nissan στην παραλιακή, με τα ηχεία στο διαπασών και να παίζει το τραγούδι αυτό, να είστε σίγουροι, ότι εγώ θα είμαι αυτή! χα χα  

Υ.Γ. 2) Xρόνια Πολλά στο πλανήτη μας, αφού σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Περιβάλλοντος. Ας μάθουμε επιτέλους να το προστατεύουμε! Επίσης, εύχομαι Χρόνια Πολλά και σ' όσους λέγονται... Απόλλων, Δωρόθεος/Δωροθέα, Νίκη, Πλούταρχος, Σελήνη, Κύνθια. Να περάσετε όμορφα!

Η Αγάπη είναι το μυστικό...

Some of you young folks been saying to me, Hey Pops, what'd you mean "What a Wonderful World"? How about all them wars all over the place? You call them wonderful? Hm? And how about hunger and pollution? They ain't so wonderful either. Well how 'bout listening to old Pops for a minute.  Seems to me it ain't the world that's so bad, but what we're doing to it... 

And all I'm saying is, see what a wonderful world it would be if only we'd give it a chance. Love baby, love. Love, that's the secret....yeah. If lots more of us loved each other, we'd solve lots more problems. And then this world would be better. That's what old Pops keeps saying.

- Wise words of Louis Armstrong

I see trees of green, red roses too
I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world

I see skies of blue and clouds of white
The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world

The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
They're really saying I love you

I hear babies cry, I watch them grow
They'll learn much more than Ill never know
And I think to myself what a wonderful world
Yes I think to myself what a wonderful world
Oh yeah

Y.Γ. Προτίμησα να σας βάλω το ορχηστρικό κομμάτι, αρχικά επειδή στο sidebar υπάρχει ήδη το βίντεο με την ανεπανάληπτη ερμηνεία του Louis Armstrong, αλλά και γιατί αυτό έχει ένα κοχύλι! Κοχυλένια φιλιά!

Όταν η Matriga ακούει για πρώτη φορά ένα νέο σουξέ...

... δεν έχει παρά να σας το παρουσιάσει, ώστε να ακούσει την γνώμη σας! χα χα χα

Καιρό είχε να δώσει το παρόν ο Νίκος Καρβέλας... Πάντως, δεν νομίζετε πως βρήκε πολύ καλό timing για την επάνοδο του; Το καλοκαιράκι ήρθε και το τραγούδι είναι προφανές ότι θα γίνει σουξέ, αφού ο Πασχάλης πάντα δίνει τον καλύτερο εαυτό του!

Δεν βγαίνει ο ήλιος πρωί, χωρίς τη συννεφιά σου
Δεν βρίσκει λόγο η καρδιά για να χτυπάει μακριά σου

Δεν έχει η κόλαση φωτιές
Δεν έχει αύριο το χθες
Δεν έχει ο παράδεισος κλειδιά χωρίς εσένα

Χωρίς το πικρό σου το «γιατί» οι Κυριακές πονάνε
Χωρίς τον δικό σου τον καημό τα ούζα δεν μεθάνε

Δεν έχει η κόλαση φωτιές
Δεν έχει αύριο το χθες
Δεν έχει ο παράδεισος κλειδιά χωρίς εσένα.

Καλό καλοκαίρι να έχουμε και συστήνω, να το κάψουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Η ζωή είναι μικρή και είναι πολύ ωραία!

Όταν η Matriga παρακολούθησε την παράσταση της ζωής της Μαρινέλλας

Την Κυριακή το βράδυ, παρακολούθησα την μουσική θεατρική παράσταση «Μαρινέλλα- Το Μιούζικαλ» και πραγματικά μου άρεσε πολύ. Το θέατρο ήταν κατάμεστο και το κοινό δεν έπαψε να την αποθεώνει.

Το μιούζικαλ διατρέχει τις δεκαετίες από το 50 μέχρι σήμερα, μέσα από τα κείμενα των Παπαθανασίου - Ρέππα, που ομολογώ πως δεν μου φάνηκε ότι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Όσο για την σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, ήταν πολύ προσεγμένη, αλλά ίσως, όχι αντάξια εκείνης στο "Βίρα τις Άγκυρες". Τα σκηνικά και τα χορευτικά μου άφησαν μια αίσθηση από Εurovision, (ξέρω ότι θα με πείτε ξινή, αλλά αφού είμαι λίγο αυστηρή στην κριτική μου, τι να κάνουμε;), αλλά τα τραγούδια που ακούσα μ' έκαναν να νοσταλγήσω την εποχή, που τα τραγουδούσα. Τι κρίμα που δεν άκουσα το Είμαι η Μαίρη, η Μαιρούλα, το Μαράκι σου... Το είχα μάθει απ' έξω, μαζί με πολλά άλλα που τραγουδούσα τα βράδια που με έβαζαν να κοιμηθώ νωρίς και δεν ήθελα! Ατιμούλικο ήμουν από τότε... χα χα χα

Η Μαρινέλλα, ήταν απλά συγκλονιστική! Υπήρξε, είναι και θα παραμείνει μια diva. Εκείνο που μου άρεσε ιδιαίτερα, ήταν ότι ο πηγαίος αυτοσαρκασμός, οι αυτοσχεδιασμοί της σε στραβοπατήματα και ότι την λογοκρισία της, πάντα την πάντρευε με μια τάση αυτοαποθέωσης. Δύσκολο πάντρεμα, αλλά τα κατάφερε, γιατί το έκανε με περίσσια χάρη και τσαχπινιά και μας άρεσε να την αποθεώνουμε.

Η μακροσκελή αναφορά στον αξέχαστο Στέλιο Καζαντζίδη, επιβεβαιώνει το ότι η Μαρινέλλα δεν έπαψε να τρέφει συναισθήματα αγάπης και εκτίμησης για κείνον. Εντύπωση επίσης, μου προξένησε η απουσία αναφοράς στον Τόλη Βοσκόπουλο, παρά μόνο μέσα από ένα το κομμάτι του, Ξανθή Αγαπημένη Παναγιά, που μας παρέπεμψε εμμέσως, στην παρένθεση που έκανε στην ζώή της.

Δεν ξέρω πως σας φάνηκε η κριτική μου, αλλά όσοι έχετε δει την παράσταση, θα σας παρακαλούσα να αφήσετε και την δική σας άποψη. Για τους υπόλοιπους θα συστήσω να τρέξετε γιατί τελειώνουν οι παραστάσεις. Κλείνοντας, θα σημειώσω ότι η φωνή της Μαρινέλλας με συνεπήρε αρκετές φορές και μου έφερε ρίγη συγκίνησης.. Την παράσταση ερμηνευτικά έκλεισε με την ερμηνεία του τραγουδιού "Καμιά φορά".

Ειλικρινά, μην την χάσετε την παράσταση, γιατί αξίζει! Καλό μήνα να έχουμε!!