Σήμερα εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα για τη νόσο Αλτσχάιμερ. Πρόκειται για μια ασθένεια που αρχίζει να εκδηλώνεται μετά τα 40 - και όχι μετά τα 60, όπως παλιά πιστεύαμε - και εξελίσσεται με δύο ταχύτητες, αφού οι πάσχοντες εμφανίζουν εκφυλισμό στις διανοητικές λειτουργίες τους, είτε με γοργό ρυθμό ρυθμό, είτε με αργό και σταθερό ρυθμό.
Απ' αυτήν έχασα και τον πατέρα μου πριν ένα χρόνο και την "ζήσαμε" - αντιμετωπίσαμε, οικογενειακώς, σ' όλα τα στάδιά της... Αρχικά, οι γιατροί νόμιζαν πως επρόκειτο για την ασθένεια των τρελών αγελάδων, κάποιοι άλλοι του έδωσαν ψυχοφάρμακα λες και ήταν ψυχασθενής και στο τελευταίο από τα στάδια μόνο, του χορηγήθηκε η σωστή φαρμακευτική αγωγή - όχι για θεραπεία, αλλά για υποστήριξη και καθυστέρηση της εξέλιξης της... Δεν είναι μια αρρώστια που έχει να κάνει μόνο με την απώλεια της μνήμης, όπως κάποιοι ακόμη και τώρα πιστεύουν, αλλά για μια καθολική έκπτωση όλων των λειτουργιών του ανθρωπίνου σώματος...
Είναι ιδιαίτερα βασανιστική και για τον ίδιο τον ασθενή, αλλά και για τους οικείους του. Μόνο στην Ελλάδα, νοσούν 140.000 άτομα και σ' όλο τον κόσμο γύρω στους 40 εκατομμύρια ασθενείς. Δυστυχώς, ακόμη στην Ελλάδα, δεν υπάρχει ούτε η ανάλογη ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, αλλά ούτε και η απαραίτητη ενεργοποίηση από την Πολιτεία, που ακόμη δεν έχει αφυπνιστεί...
Εύχομαι κουράγιο στους ασθενείς και τους συγγενείς τους, μέχρι να βρεθεί επιτέλους θεραπεία για αυτή τη ύπουλη νόσο.
