Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Επιθυμίες: Τι φταίει όταν δεν λαμβάνουμε!

Το παρακάτω κείμενο ανήκει στο συγγραφέα Κωνσταντίνο Σμιξιώτη. Το διάβασα μόλις και επειδή μου φάνηκε πολύ διαφωτιστικό και χρήσιμο για όλους μας, το μοιράζομαι μαζί σας με την ευχή να μας φέρει πιο κοντά στην πραγματοποίηση των ονείρων μας! 


Πολλοί άνθρωποι δυσφορούν όταν οι επιθυμίες τους δεν πραγματοποιούνται, με αποτέλεσμα να τα βάζουν με τη τύχη τους και φυσικά με τον αποδέκτη της προσευχής τους. Τίποτε όμως δεν γίνεται τυχαία και καμιά προσευχή δεν απορρίπτεται. Όλες οι επιθυμίες πραγματοποιούνται αυτό είναι το πλέον σίγουρο. Οπότε με βάση αυτή τη παραδοχή, τι είναι αυτό που επηρεάζει τη ταχύτητα υλοποίησης της στο φυσικό πεδίο, στη καθημερινότητα των ανθρώπων. Ποιοι παράγοντες εμπλέκονται και δημιουργούν προβλήματα, μπλοκάρουν με λίγα λόγια τη ροή κι η ευχή μας δεν πραγματοποιείται.
Ας δούμε όσο πιο απλά κι αναλυτικά γίνεται τι κάνουμε που ΔΕΝ πρέπει και τι ΔΕΝ κάνουμε όπως θα έπρεπε. Αυτές οι δυο κατηγορίες ευθύνονται για το αποτέλεσμα μιας προσευχής και κυρίως για την καθυστερημένη υλοποίηση της ευχής-επιθυμίας.

Τι ΔΕΝ κάνουμε, ενώ θα έπρεπε:

 1) Δεν έχουμε το απαραίτητο πάθος. Νομίζουμε ότι η φλόγα μας είναι δυνατή αλλά πιστέψτε με δεν είναι τόση όσο χρειάζεται. Η πιο πιθανή αιτία που η επιθυμία μας καθυστερεί να υλοποιηθεί ξεκινά απ’ αυτόν το παράγοντα. Η δίψα για το αποτέλεσμα μας οδηγεί πάντα στη πηγή, αφού όμως παραμένουμε διψασμένοι σημαίνει πως δε την έχουμε βρει ακόμη. Συνεχίζουμε όμως να ψάχνουμε ή παραιτούμαστε απογοητευμένοι; Απ’ αυτή ακριβώς τη συμπεριφορά θα φανεί ο βαθμός του πάθους.
    
2) Δεν έχουμε τη δέουσα πίστη που εμπεριέχει εμπιστοσύνη στον εαυτό μας αλλά και στον αποδέκτη της προσευχής μας κι αυτό είναι φανερό στη δυσφορία και την απογοήτευση που εκδηλώνουμε στη πρώτη δοκιμασία που θα μας βάλει το σύμπαν. Περισσότερο ζητάμε με απόγνωση απελπισία και οίκτο παρά με χαρά, ενθουσιασμό κι εκείνη τη παιδική γεμάτη αφέλεια προσμονή που φανερώνει απέραντη βεβαιότητα. Η μιζέρια εκπέμπει χαμηλές δονήσεις κι έλκει τα ανάλογα παρελκόμενα.
    
3) Δεν είμαστε ευγνώμονες με όσα έχουμε πράγμα που το σύμπαν το παρατηρεί και δε βλέπει το λόγο να δώσει κι άλλα. Τελικά κι αυτά που έχουμε σιγά-σιγά θα απομακρυνθούν από κοντά μας αφού δε τα δένει μαζί μας η αγάπη. Συνεπώς νομίζουμε ότι κοροϊδεύουμε ένα νοήμων σύμπαν κάτι που ποτέ δε θα  συμβεί.
    
4) Δεν παρατηρούμε του πετυχημένους ανθρώπους ώστε να αντιληφθούμε πως έχουν φτάσει σ’ αυτό το σημείο. Είναι πιο σύνηθες να μας διακατέχει η ζήλια και το παράπονο και φυσικά να εκφραζόμαστε με κατηγορίες εναντίον τους. Έτσι μπλοκάρουμε τις ενέργειες μας κι οι ενεργειακές πύλες κλείνουν αυτόματα.
    
5) Δεν έχουμε μάθει να δίνουμε ενώ δεν ξεχνάμε πάντα να ζητάμε. Η ροή της ενέργειας δε μας θεωρεί κατάλληλο κανάλι έτσι ώστε να περάσει μέσα από μας αφού θα εγκλωβιστεί και δε θα μπορέσει να διοχετευτεί σε άλλους. Όλα είναι ενέργεια στο σύμπαν που ρέει ανάμεσα μας κι αν δε γίνουμε καλοί αγωγοί δε θα μπορέσουμε να επιλεγούμε σαν κανάλι. Δούναι και λαβείν, ότι δώσεις θα λάβεις αλλά μη περιμένεις πρώτα να λάβεις κι ύστερα να δώσεις. Πρώτα πρέπει να μάθεις να δίνεις με συνείδηση και κατανόηση κι όχι προσποιητά. Πρέπει να λάβεις υπόψιν σου ότι το σύμπαν μπορεί να σε διαβάσει.
    
6) Δεν είμαστε σίγουροι γι αυτό που θέλουμε και δεν απορροφά το 100% της σκέψης και της φαντασίας μας. Τις περισσότερες φορές θέλουμε πολλά μαζί δίχως ιεράρχηση κι άλλες φορές μετανιώνουμε την επόμενη μέρα ζητώντας κάτι άλλο. Είναι σημαντικό να έχουμε μια επιθυμία κάθε φορά και να τη φορτίσουμε με όλη μας τη σκέψη , να έχουμε αποφασίσει ότι είναι η πρώτη κι απόλυτα αναγκαία.
    
7) Δεν έχουμε θετικά συναισθήματα μετά την προσευχή που κάναμε κι αυτό υποδηλώνει αμφιβολίες για την έκβαση της. Τα συναισθήματα είναι μαγνήτης και ταυτόχρονα πυξίδα για το που πάει η υπόθεση μας. Μπορεί με τη σκέψη να θέλουμε αλλά με το συναίσθημα να απωθούμε κάτι που όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό φρενάρει την υλοποίηση της επιθυμίας.

Εάν θέλετε να διαβάσετε και τα εφτά σημεία που κάνουμε, ενώ δε πρέπει να κάνουμε, μπορείτε να επισκεφθείτε την πηγή του άρθρου, το blog του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη, όπου εκεί μας αναλύει επίσης και τους "νόμους" για την υλοποίηση μιας επιθυμίας μας.