Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Ο θυμός & η αγάπη

Ενώ ένας άνδρας γυάλιζε το νέο
αυτοκίνητό του, ο ηλικίας 4 ετών γιος του,
πήρε μια πέτρα και γρατζούνισε με
γραμμές μέρος του αυτοκινήτου.
Στο θυμό του απάνω, ο άνδρας αυτός πήρε το χέρι του
παιδιού του και χρησιμοποιώντας ένα
γαλλικό κλειδί, το χτύπησε πολλές φορές …

Στο νοσοκομείο, το παιδί έχασε όλα τα
δάχτυλά του λόγω των πολλαπλών σπασιμάτων.
Όταν το παιδί είδε τον πατέρα του .....
με τα παραπονεμένα μάτια γεμάτα πόνο τον ρώτησε :
" Μπαμπά.. πότε τα δάχτυλά μου θα μεγαλώσουν πάλι ? "
Το άτομο βουβό, πήγε πίσω στο αυτοκίνητό του
και το κλώτσησε πολλές φορές .

Σκεπτόμενος αυτό που έκανε, βρισκόμενος
μπροστά στο αυτοκίνητο του και
βλέποντας ξανά τις γρατζουνιές ,
αντιλήφθηκε ότι το παιδί του είχε γράψει με την πέτρα
'ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ".

Την επόμενη ημέρα ο άνδρας αυτός αυτοκτόνησε ..

Ο θυμός και η αγάπη δεν έχουν κανένα όριο
Επιλέξτε τα τελευταία για να έχετε μια όμορφη , καλή ζωή .....

Τα πράγματα υπάρχουν για να χρησιμοποιούνται
ενώ οι άνθρωποι είναι για να αγαπηθούν .
Προσέξτε τις σκέψεις σας , γίνονται λέξεις.
Προσέξτε τις λέξεις σας , γίνονται ενέργειες.
Προσέξτε τις ενέργειές σας , γίνονται συνήθειες.
Προσέξτε τις συνήθειές σας που γίνονται χαρακτήρας .
Προσέξτε το χαρακτήρα σας , γίνεται το πεπρωμένο σας.




To παραπάνω κείμενο το έλαβα μέσω e-mail και σας το παραθέτω γιατί με άγγιξε...
Αυτές τις μέρες θα απέχω από το blogging, λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας (θα δουλεύω 12 ώρες τη μέρα plus weekends!) και γι' αυτό απολογούμαι που προσωρινά, δεν σας απαντώ στα σχόλιά σας. Ευχαριστώ για τη φιλία σας.

15 σχόλια:

ΝΑΝΤΙΑ είπε...

Οχι,δεν είναι γονιός αυτός που χτυπάει το παιδί του τόσο βάναυσα για μια ζημιά,οποιαδήποτε ζημιά!
Φωτιά να έβαζε και να το έκαιγε το κωλάμαξο,σαν το παιδί σου,δεν αξίζει τίποτα στο κόσμο!!
Καλησπέρα.

Miss Pink είπε...

δυστυχισμένοι οι άνθρωποι που δένονται με την ύλη...

καλό κουράγιο με τη δουλειά κορίτσι :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΩ ΠΩ!!!ΕΜΕΙΝΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ.ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟΡΡΟΦΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ ΠΟΥ ΞΕΧΝΟΥΝ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.


ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ.

ELENI είπε...

ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΣΟ.....ΥΛΙΣΤΕΣ .....
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΠΟΣΤΡΟΦΗ!!!
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!!!

Ανώνυμος είπε...

Πόσο ακατάλληλος για πατέρας;
Πόσο ακατάλληλος για άνθρωπος!
Καλά έκανε και αυτοκτόνησε

:)

Lilith είπε...

Ναι. Καλά έκανε κι' αυτοκτόνησε.
Κρίμα που δεν βρέθηκε μια αφορμή να το κάνει πιο πριν για να γλυτώσει και το παιδί.

Εδώ θα είμαστε Matriga μου...
Μόνο να προσέχεις τον εαυτό σου.
She's the only one you have! :)

Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Δύσκολα κρίνω και κατακρίνω ανθρώπους..ομως εδώ δεν έχουμε απέναντι μας ΑΝΘΡΩΠΟ,αλλά ΥΠΑΝΘΡΩΠΟ και γι'αυτο καλά έκανε και γλύτωσαν πολλοι ισως δίπλα του ...δεν τον ονομάζω ζώον ,γιατι τα σεβωμαι ...υποτίθετε οι άνθρωποι διαθέτουμε λογικό...κρίμα στο μικρό βλαστάρι που δοκίμασε οτι φρικτότερο απο το ον που λεγετε "πα-ΤΕΡΑΣ"...

Καλό κουραγιο ψυχή μου ..
φιλιά και μια σφιχτή αγκαλιά!

Αστρο - Συμμορίτες είπε...

Ax βρε Matriga!!
Με έκανες και δάκρυσα.
Είναι συγκλονιστικό το κείμενο, αν σκεφτεί κανείς την κατάσταση στο μυαλό του.
Δυστυχώς οι άνθρωποι είμαστε αχάριστοι με τη ζωή και τις προσφορές της....
Τα φιλιά μας και την αγάπη μας.

Εύα Παραδείσου είπε...

Matrigaki μου τι να πω όχι απλά με άγγιξε, δεν έχω λόγια... Αν κάποιος έχει αυτόν το χαρακτήρα ας μη γίνει ποτέ γονιός, το καλύτερο που έχει να κάνει αφού δε μπορεί να προστατεύσει μια ψυχή είναι να μη τη φέρει στον κόσμο. Η σκέψη μας είναι πάντα εδώ, μαζί σου :) Καλή δουλίτσα και να προσέχεις τον εαυτό σου. Πολλά φιλιά.

Βάσσια είπε...

Καλημέρα

Αυτά τα συναισθήματα - όταν είναι σε υπερβολική μορφή, μεταλάσσονται και χρειάζεται δύναμη να τα αντιμετωπίσεις.

Κουράγιο με την "τρεχάλα"
Φιλιά
:-)

KitsosMitsos είπε...

Διδακτική ιστορία, αλλά όχι αληθινή ;-)
Από τα κλασικά urban legends που κυκλοφορούν.
Ας μείνουμε στο διδακτικό κομμάτι.

D.Angel είπε...

Πόσο θλιβερή ιστορία!
Εγώ δεν θα πω καλά έκανε και αυτοκτόνησε!
Είναι πολύ σκληρό και αυτό!
Φιλιά πολλά Μαράκι
Κοίτα να ξεκουραστείς λίγο
με την πρώτη ευκαιρία!
Καλό Σ/Κ

irizaar είπε...

κοχυλού, το ποστ σου το πέρασα στο φατσοβιβλίο.

Savvina είπε...

Μαράκι μου
μπορεί να μην έχω γίνει μάνα ακόμη αλλά αν το παιδί μου θα κάνει ζημιά σε κάποιο αντικείμενο, το μόνο που θα κάνω είναι να του πώ να μην το ξανακάνει και να προσέχει.
Όχι να το πλακώσω στο ξύλο και να το στείλω στο νοσοκομείο.
Κάνε υπομονή και θα τελειώσουν οι ατελείωτες ώρες δουλειάς.
Καλή ξεκούραση.
Καλό Σ/Κ να έχεις και πολλά φιλιά σου στέλνω.

Ευρύνοος είπε...

Τρομερή ιστορία Μαρία..

δέν την χωράει η νούς μου.. σαν σενάριο αρρωστημένου θρίλερ..

καλό μήνα και κουράγιο στην δουλειά :)