Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Ελλάδα–Γερμανία… Μια παράξενη φιλική σχέση

piglick

Γιατί όταν είδα αυτή τη φωτογραφία, αμέσως ήρθε στο νου ένας συσχετισμός… άσχετος; Η φιλική και αθώα διάθεση που έχει το μικρό αγοράκι (βλ. Γερμανία), μου έφερε στο μυαλό την “αθωότητα” του απονήρευτου γουρουνιού (βλ. Ελλάδα)… Εκείνο, αρχικά δείχνει στοργή προς το ανυποψίαστο ζωντανό, μεγαλώνοντας όμως σιγά σιγά, αυτό δεν θα έχει κανένα ενδοιασμό τρώγοντας τα χοιρινά μπριζολάκια του…  Ακόμη και στην περίπτωση που δεν θα φάει ποτέ του χοιρινό κρέας  - πράγμα σπάνιο!- σε κάθε βρισιά που θα ξεστομίζει, “γουρούνι” θα αποκαλεί εκείνον που βρίζει… Λες και το γουρουνάκι είναι χειρότερο από όλα τα άλλα πλάσματα στον κόσμο. Τότε, θα έχει ξεχάσει πως κάποτε το φιλούσε στο στόμα Ο Γελαστούλης κλείνει το μάτι

Μπορεί η Ελλάδα να μην “ταΐζει” φανερά τη Γερμανία, αλλά κακά τα ψέματα, από αγορές σαν τη δική μας έχουν καταφέρει να ισχυροποιήσουν τη οικονομική δύναμή τους στην Ευρώπη. Ότι έχει ο Έλληνας λίγο πολύ είναι made in Germany. Από τα πιο απλά φαγώσιμα είδη (βλ. Lidl, Aldi) μέχρι τα πιο πολυτελή αυτοκίνητα (βλ. Mercedes, BWM, Audi), για να μην αναφερθούμε στη “θρυλική” πια Siemens, που τα προϊόντα της ήταν αφορμή για ένα πολιτικο-οικονομικό σκάνδαλο ακόμη…

Αλλά θα μου πείτε, έτσι είναι η ζωή! Τι με έπιασε και μονολογώ πάλι;

…Είναι γιατί δεν έχω δεχτεί πως κανείς μας δεν κάνει κάτι να αλλάξουμε νοοτροπία. Βολεύει βλέπετε…