Παρακάτω, σας παραθέτω τις σκέψεις της αγαπημένης μου φίλης, Πωλίνας, μαζί μ’ ένα βίντεο που έφτιαξα για να της αφιερώσω, αφού λατρεύει το συγκεκριμένο τραγούδι της Τζένης Βάνου. Φυσικά, παρακάτω θα δείτε και το βίντεο από την αγαπημένη της ταινία.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην Πωλίνα, μια θαυμάσια ευαίσθητη γυναίκα,
με καρδιά μικρού παιδιού - Matriga
Πωλίνα μου, Χρόνια Πολλά γεμάτα από χαμόγελα και καλή υγεία για σένα και την οικογένειά σου.
Σου εύχομαι ότι καλύτερο από την καρδιά μου, με αγάπη!
…Χαμένη στις φθινοπωρινές σκέψεις και επηρεασμένη απ’ αυτή την πανέμορφη ταινία του Γιώργου Τζαβέλα “Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα”. Τι και αν η ταινία διαδραματίζεται σε μια εποχή που δεν είχαμε καν γεννηθεί οι περισσότεροι από εμάς - αρχές δεκαετίας του 60 - και όμως είναι διαχρονική, γιατί κακά τα ψέματα… πόσο ο εγωισμός διαπρέπει και σήμερα τόσα χρόνια μετά ανάμεσα στα δύο φύλα; Ο «Αντωνάκης» του τότε… άραγε πόσο άλλαξε ουσιαστικά απ τον «Αντωνάκη» του σήμερα; Ελάχιστα γι’ αυτό και η κρίση που συζητάμε όλοι στις σχέσεις του σήμερα… Πραγματικά μου κάνει εντύπωση, πως στο βωμό του εγωισμού… κάποιοι θυσιάζουν την αγάπη… κι όμως… αν και όπου υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει εγωισμός. Πιστεύω πως δεν μπορεί να συνυπάρχουν αυτά τα δύο, γιατί πάντα ο εγωισμός χάνει το παιχνίδι εκεί που φυτρώνει ο σπόρος της αγάπης! Εντυπωσιακό το πως στο τέλος κερδίζει η αγάπη… ακόμα κι ο κακομαθημένος εγωιστής Αντωνάκης… αφήνει - έστω κι αργά μετά τον χωρισμό - τον εγωισμό του στην άκρη και της λέει την μαγική φράση: “Έλα πάμε… Πάμε και μην κοιτάς πίσω σου. Μόνο μπροστά σου να κοιτάς.” Γιατί όταν υπάρχει τελικά αγάπη ο εγωισμός πεθαίνει. Και ίσως έφτασαν στο τέλος να χωρίσουν, για να καταλάβουν ότι αγαπήθηκαν. Ποτέ δεν είναι αργά! Έτσι είναι… μόνο παίρνοντας απόσταση από το χ8ες καταλαβαίνεις αν ήταν ΑΓΑΠΗ Ή ΕΓΩΙΣΜΟΣ… ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ Ο ΑΝΕΜΟΣ ΚΑΙ Η ΦΩΤΙΑ. ΟΠΩΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΣΒΗΝΕΙ ΤΟ ΚΕΡΙ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΩΝΕΙ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΒΗΝΕΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ… ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ, ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ... ΔΑΝΕΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΟΥΡΛΙΩΤΗ: ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ ΕΓΩΙΣΤΗ… ΠΟΤΕ ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΖΕΙΣ;… ΠΟΤΕ ΠΡΟΛΑΒΕΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ…
