Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Άπονη καρδιά



Αφιερωμένο στη φίλη μου, που μιλούσαμε πριν από λίγο... Ξέρεις εσύ!

6 σχόλια:

ANASA είπε...

Μμμμμ..!! Μ'αρέσει!!!!!!!!!!!!! χαχα!!

"...Πρέπει να κοπιάζεις για να πετύχεις "στόχους".."

μου είχε πει κάποτε η μητέρα μου... ;-)

Eίσαι φοβερή!

Τα σέβη μου!

Theodosia είπε...

Θέλω κι εγώ τραγούδι κουμπάρα.
Εγώ θέλω το μωρή ζουρλή, μωρή αλλοπαρμένη που ήρθες τα χαράματα καψούρα φορτωμένη.
Μου πάει γάντι.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Καλή βδομάδα Μαράκι μου!!
Φιλάκια!

Matriga είπε...

Anasa, καλή σου μέρα!
Είσαι φοβερή!! ;-) {σου αφιερώνω το ομώνυμο σουξέ του Μαζωνάκη}
Πολλά φιλάκια!

Matriga είπε...

Θολό Τοπίο...με ξεκάθαρη ματιά,
καλή σου μέρα!
Τι κάνεις κουμπαρούλα; Δεν θα σου αφιερώσω αυτό το τραγούδι, γιατί δεν σου ταιριάζει και το κρατάω για μένα ;-)
Θα δω ποιο σου ταιριάζει όταν έρθει η περίσταση.
Πολλά φιλιά!!

Matriga είπε...

Αγαπημένη μου Έλενα,
καλημέρα και καλή εβδομάδα!
Ευχαριστώ πολύ.
Ελπίζω να περνάς καλά!
Πολλά φιλάκια!!!