Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Γλυκές αναμνήσεις από τη δεκαετία 80

Αναπολώντας την δεκαετία 80, σκέφτομαι πως όσους μας βρήκε
στην πρώιμη εφηβεία μας, θα θέλαμε να θυμόμαστε όλες τις
μουσικές εκείνης της εποχής και όχι μόνο...
Αλλά ήμασταν κάπως μικροί για να έχουμε όλες αυτές τις αναμνήσεις
αν και το Sweet Dreams των Eurithmics ηχεί ακόμα στα αυτιά μας,
γιατί μπορούσαμε να έχουμε γλυκά όνειρα)...
Ήμασταν στην τελευταία δεκαετία που προλάβαμε Κρυφτό, Κυνηγητό,
Κλέφτες κι Αστυνόμους κ.α.
Βλέπαμε Στρουμφάκια, Thundercats, Κabamaru και Candy.
Όχι Pokemon, Digimon & Yu Gi Oh. Παίζαμε με Playmobil και LEGO και
όταν θέλαμε ποδόσφαιρο υπήρχε ακόμα κάποια αλάνα να μας δεχθεί...
Τρώγαμε καραμελάκια ΡΕΖ, γαριδάκια Extra και Φοφίκο...
Βλέπαμε εκπαιδευτική τηλεόραση στην ΕΡΤ1 και Φρουτοπία και του
κουτιού τα παραμύθια...
Ακούγαμε τη Θεία Λένα στο ραδιόφωνο...
Επίσης κάναμε ακόμη παιδικά πάρτυ στα σπίτια μας τα Σάββατα και
δεν τρέχαμε σε κάθε τυχαίο παιδότοπο...
Δεν γεννηθήκαμε μέσα στην Τεχνολογία, αλλά την ανακαλύψαμε σε μία
καλύτερη ηλικία, χωρίς να είναι η μοναδική επιλογή διεξόδου μας
από την καθημερινότητα...
Τις πρώτες πορνό ταινίες τις βλέπαμε σαν κλέφτες στο Βίντεο του
Μπαμπά όταν κάναμε κοπάνες από το σχολείο
και μαζευόμαστε στο σπίτι όλοι μαζί
και όχι όπως τώρα που με ένα κλικ τα παιδάκια βρομίζουν
την ψυχή τους...
Ακούγαμε τη φωνή του άλλου όταν παίρναμε τηλέφωνο μέχρι που μας
έφαγαν τα SMS...
Ακούγαμε τους ερασιτέχνες στο ραδιόφωνο και τους ερωτευόμαστε
από τη φωνή τους!
Παίρναμε εκατομμύρια φακελάκια με αυτοκόλλητα Panini και όταν
μας τύχαινε κάποιο σπάνιο το δείχναμε σε όλο το σχολείο...
Μαζεύαμε τα εξώφυλλα από τα περιοδικά της Βεντέτας της μαμάς
και κάναμε καλλιστεία μεταξύ των κοριτσιών που ήταν τότε star
της εποχής. Τότε που η Βάνα Μπάρμπα ήταν η Μις Ελλάς και
η Τσοπανάκη δεν ήταν ακόμη ηθοποιός.
Παίρναμε κουλούρια και λουκουμάδες με ζάχαρη από το κυλικείο
και όχι τυποποιημένες τυρόπιτες κουρού. Τρώγαμε Κουκουρουκου
και Σοκοφρέτες...
Κάναμε ψεύτικα τατουάζ από τις τσίχλες... Διαβάζαμε Μπλεκ,
Μανίνα και Σούπερ Κατερίνα... με αγνά μέχρι τότε μηνύματα...
και όχι πως θα σου κάτσει η φίλη του φίλου σου...
Τρώγαμε την Φάτσα Μπανάνα από την ΕΒΓΑ και τις γρανίτες Turbo
πριν τις καταργήσουν...
Τρώγαμε ακόμη σπιτικό φαγητό...
Πρωτοχρονιά και Ανάσταση καθόμασταν με την οικογένεια μας
και δεν τρέχαμε 00.01 στο πρώτο κλαμπ να τσακίσουμε Mojito,
Space και Cuervo...
Είδαμε τα πρώτα Χρυσά σε Ολυμπιακούς αγώνες με την Βούλα
Πατουλίδου με το: για την Ελλάδα ρε γαμώτο!...
και τον Πύρρο Δήμα πριν τις ντόμπες του σήμερα....
Τραγουδήσαμε κομμάτια της Χαρούλας, της Αρβανιτάκη,
της Γλυκερίας, της Βιτάλη, αλλά και της Άννας Βίσση
που ήταν απίθανα...
Καταφέραμε ίσως να δούμε τουλάχιστον μια φορά στη ζωή
μας την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο σανίδι...
Είδαμε σε πρώτη εκτέλεση απίθανες σειρές ...
από το Εκμέκ Παγωτό και τους Απαράδεκτους
μέχρι τις Τρεις Χάριτες και τους Μεν και Δεν...
Ξέραμε μόνο τη Μπαλαρίνα και το Μύλο στα Λούνα Παρκ
και δεν μας έφευγε η ψυχή στα 3G.
Μας έδιναν ένα πεντοχίλιαρο οι γιαγιάδες και οι παππούδες
και νιώθαμε ευτυχισμένοι...
Δεν ήμασταν μουρτζούφληδες, όπως τώρα που αν πάρουν 20 ευρώ
κοιτάζουν με μισό μάτι...
Δεν είχαμε ανάγκη να γίνουμε ΕΜΟ, γιατί ζούσαμε μέσα
σε σπίτια γεμάτα οικογενειακή ευτυχία...
Ακόμα και το Game Boy δεν μας έκλεινε σπίτι...
το παίρναμε και τρέχαμε έξω να το μοιραστούμε
με τους φίλους μας...
Γράφαμε ακόμη ραβασάκια και δεν κάναμε comment στο Hi5...
Βγαίναμε με τα ποδήλατα στο δρόμο & δεν κινδυνεύαμε τόσο...
Βλέπαμε τα Νιτζάκια σε βιντεοκασέτες και
μαζεύαμε τους Ευχούλιδες!
Τους θυμάστε;
Χάρρυ Κλύν σόου και Δέκα Μικροί Μήτσοι...
Παίρναμε τα μικρά μερεντάκια με το πλαστικό κουταλάκι
και όταν πρωτοκυκλοφόρησαν τα κρουασάν είχαμε ψαρώσει...
Κόντρα Πλακέ, Τροχός της Τύχης, Μέγκα Μπάγκα,
'Αλλα Κόλπα(θυμηθείτε τον Βλάσση)..
Τα σόου της Ρούλας Κορομηλά και το Ciao Ant1...
Ghostbusters - Karate Kid - ET - Home Alone - Σεξογήινη
(Ποιός άνδρας δεν είχε κολλήσει με την Κίμ Μπάσιτζερ;)
Carousel και Disney club στο Mega...
Παίζαμε Μήλα - Σχοινάκι - Μακριά γαϊδούρα.
Βλέπαμε Transformers - GIJo - Rambo - Αστυνόμο Σαΐνη.
Προλάβαμε όλη την εξέλιξη του Χτυποκάρδια στο Μπέβερλυ Χιλς
και το Baywatch με τη sexy Πάμελα καθώς
και τον Ιππότη της Ασφάλτου...
Τραγουδήσαμε 'Το νού σου κύριε οδηγέ' και χορέψαμε λαμπάντα
και Ska sou sou....
Πίναμε SINALCO...To θυμάστε βρε παιδιά;
Πηγαίναμε στα 'Ηλεκτρονικά' και παίζαμε Super Mario, Sonic,
Streetfighter, Bubble Bubble, Tetris, Arcanoid, Top Gun και
στα πλοία τρέχαμε να βρούμε που τα έχουν κρυμμένα....
Οι γονείς μας δεν ανησυχούσαν αν θα γυρίσουμε σώοι, όπως τώρα...
Ματώναμε τα γόνατα μας και συνεχίζαμε το παιχνίδι...
Φορούσαμε μπότες Wermacht και μπουφάν FLY,
ενώ είχαμε μπλουζάκια με τον Fido Dido...
Βλέπαμε Tom & Jerry, Looney toones, Bugs Bunny και Coyte
με το Bippp Bippp...
Και τη μόδα με τις τσίχλες Shock, το σπανάκι του Ποπάυ
και τα τσιγάρα του Αστερίξ;
Τρώγαμε Smarties...
Παίζαμε Μπουκάλα και Θάρρος ή Αλήθεια...
Κάναμε απίστευτες πλάκες με τις μπουγελόφατσες και τα
μπουγέλα γενικά στα σχολεία...
Βλέπαμε Μαγκάιβερ και Φλας...
Διαβάζαμε Ποπάυ και Τιραμόλα...
Πίναμε Carnation και Dolca και τρώγαμε Veloutela της ΦΑΓΕ...
Ντυνόμασταν Νιτζα, Καουμπόυ και Ρομπέν των Δασών τις Απόκριες
και όχι Πίκατσου και Μπομπ Σφουγγαράκης...
Ψάχναμε για αυτοκόλλητα και τάπες στα γαριδάκια...
Είχαμε τα κλασσικά walkman με τα ακουστικά με το σφουγγαράκι
στο πλάι και με το ζόρι χωρούσαμε στη τσέπη μας δύο κασέτες...
Κάναμε κοπάνες για να παίξουμε ποδόσφαιρο και όχι για να πάμε
στα WEB και στα InSpot...
Βλέπαμε το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι...
Παίζαμε με τους Φωτεινούληδες και την Πατατο-οικογένεια...
Βλέπαμε Γειτονιά, Αυθαίρετους, Ρετιρέ και Μικρομεσαίους...
και όχι κακόγουστες αντιγραφές τέτοιου τύπου...
Συνωστιζόμασταν στα Βίντεο Κλαμπ, για να πάρουμε κασέτες
με τον Μουστάκα και τους νέους τότε Μιχαλόπουλο, Γαρδέλη,
Ψάλτη και Στίβ Ντούζο...
Παίζαμε ακόμα με μπίλιες...
Πιάναμε 4-4 τα Μιράντα Παπαδοπούλου & τα βουτούσαμε στο γάλα...
Bλέπαμε Power Rangers - Sailormoon - Batman - Spiderman...
Τρώγαμε Derby της ΙΟΝ και τσίχλες Big Babol...
To πρώτο μας ηλεκτρονικό το Atari & ακολούθησαν Super Nintendo,
Mega Drive...
Βλέπαμε Παντρεμένους με παιδιά και τσαντιζόμασταν που η μαμά
μας ήθελε να βλέπει Ατίθασα Νιάτα και Τόλμη και Γοητεία...
Παίρναμε την τσίχλα σωληνάριο και τα γλειφιτζούρια κραγιόν...
Πηγαίναμε στα μηχανήματα που έβγαζαν τα μπαλάκια με τα δωράκια
και είχαμε αγωνία τι θα πετύχουμε...
Τρώγαμε Φουντούνια - Δρακουλίνια - Πακοτίνια και Λόττο...
Λέγαμε 6 αριθμούς για το νεόφερτο τότε Λόττο στους γονείς,
αλλά ποτέ δεν μας κάθισαν ;(
Παίρναμε Ξυστό και αν μας έπεφτε ένα κατοστάρικο, παίρναμε
άλλο ένα και το χάναμε και αυτό...
Είδαμε να ξεφυτρώνουν καρτοτηλέφωνα σε όλη την Ελλάδα
και κάναμε συλλογή από τηλεκάρτες...
Βάζαμε τα σπορτεξάκια με τα φώτα και είχαμε κολλήσει
με τις τσάντες PAXOS...και ξερός...
Θυμάστε;
Βλέπαμε το Φώτα παρακαλώ με τον Μποστατζόγλου και το
παιδικό πρόγραμμα με τα κρυμμένα αντικείμενα
στις παιδικές χαρές και το Μάπετ Σόου...& Σ' αγαπώ Σ' αγαπώ
που με βάζεις...
Tα σοκολατάκια Noiseta που προσπαθούσαμε να πάρουμε
από τη φοντανιέρα της μαμάς...
Ροκάραμε με το Losing my religion από R.E.M. και
συγκινηθήκαμε με το Nothing compares to you της
Sinead o'Connor...
Πηγαίναμε ακόμα και βλέπαμε Καραγκιόζη...
Παίρναμε το μπλοκ με τις χειροτεχνίες και με το ασημόχαρτο
και το χρυσόχαρτο φτιάχναμε στολίδια τα Χριστούγεννα...
Βλέπαμε Παιχνίδια χωρίς Σύνορα...
Είδαμε Michael Jordan και μαζεύαμε κάρτες ΝΒΑ...
Τρώγαμε Lila Pause και Milka...
Βάζαμε στο γάλα μας για να το πιούμε πιο εύκολα HEMO Caotonic
και ήρθε η ώρα να αρπάξουμε το Nesquick..
Το πρώτο μας φιλί δίνονταν με ακούμπισμα των χειλιών
και όχι κατευθείαν η γλώσσα στον ουρανίσκο...
Τρώγαμε και τα ΤΙ & ΤΙ...
Βλέπαμε μικρό μου Πόνυ και "Αμποτ και Κοστέλλο"...
Τρώγαμε παγωτά ΑΓΝΟ με την φάτσα με την τσιχλομυτούλα...
Ακούγαμε Στέφανο Κορκολή, Οmega Vibes, Αλέξια & Κωνσταντίνα...
Βλέπαμε το ΑΡΓΑ και το Μπίγκο με τον Νίκο Μαστοράκη...
Είδαμε χιλιάδες σποτάκια εναντίων των Ναρκωτικών και μας
ενημέρωναν στα σχολεία για το AIDS...
Παίζαμε με νεροπίστολα...
Βλέπαμε ακόμα Λευκά Χριστούγεννα... χωρίς πολέμο,
πριν οι εποχές γίνουν και αυτές ΕΜΟ ...
Παίρναμε το τριπλό πακετάκι με Μερέντα, Μπισκότα & μπαστουνάκια...
Τρώγαμε τυράκια BABYBEL και LA VAS QUI RIT (το λέγαμε
λαβάς τυρί)...
Τρώγαμε σοκολατίνες και Κορνέδες και όχι κρέπες
Σοκό - Μπανά - Μπισκό...
Στο γήπεδο παίρναμε ΚΩΚ και Σάμαλι...
Περνούσε από τα σχολεία ο κλασσικός τύπος με το Σαλέπι...
Τρώγαμε ακόμα παγωτό από τον πλανόδιο, που αν μας συμπαθούσε
έβαζε και λίγο παραπάνω...
Βάζαμε κολόνια Μυρτώ και 4711...
Λουζόμασταν με Johnson's όχι πια δάκρυα και βάζαμε
τραυμαπλάστ με φιγούρες και ας μην είχαμε πληγές..
Λέγαμε ανέκδοτα με τον Τοτό και τους Πόντιους
& όχι με Ξανθιές.
Προλάβαμε Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου
& όχι τις τωρινές κόπιες τους,
που μας βασανίζουν ανελέητα...
Παίζαμε Monopoly, τα επιτραπέζια της ΜΒ όπως ΗΟΤEL,
Μάντεψε ποιος, Το στοιχειωμένο σπίτι...
Είδαμε τον Casper και τον Σκαθαροζούμη...
Περάσαμε την επιδρομή από ψείρες και κόνιδες
και όμως είμαστε εδώ....
Το φάρμακο που είχαν οι μαμάδες βρωμούσεεε...
Τρώγαμε σοκολάτες ΒRΕΑΚ και όταν βγήκε η λευκή
με τα Corn Flakes είχαμε μείνει...
Eίδαμε το Αγάπη μου συρρίκνωσα τα παιδιά
και λατρέψαμε τα Cheerios από την
σκηνή με τον μπαμπά στο πιάτο...
Τρώγαμε μπισκότα Rondo...
και ανοίγαμε πρώτα να φάμε τη σοκολάτα ή
τη βανίλια και μετά το μπισκότο...
Bλέπαμε τα Ρακούνς και τον Ντένις τον Τρομερό...
Παράλληλα με το Για μπα Ντα μπα, Nτου του Φρεντ
από τους Flinstones που τα άκουγε μονίμως από την Βίλμα...
Βλέπαμε την σειρά με το ανθρώπινο σώμα
και το πως λειτουργεί ο οργανισμός...
Φορούσαμε σπορτέξ Strike και Mitsuko
Οι μαμάδες φορούσαν μπλούζες με βάτες 
και λέγαμε ότι είναι σαν το Ρόμποκοπ...
Τρώγαμε γκοφρέτα SMASH και Serenata...
Εμείς τα κοριτσάκια παίρναμε Αλληλογραφίες με άρωμα
και τρώγαμε γλειφιτζούρια με σχήμα πιπίλας...
για τώρα ας μη πω καλύτερα...
Βλέπαμε Μικρή Λουλού - Ten Ten...
Το σεξ, ήταν ταμπού και κουβέντα στα κρυφά...
Κοιμόμασταν σε φίλους Σαββάτο βράδυ
και το κανονίζαμε από την Κυριακή..
Η γιαγιά τις Κυριακές, έφτιαχνε γλυκό νεράτζι.
Και ναι, μας άρεσε...
Όταν μας επισκεπτόταν κάποιος, δεν τον κοιτούσαμε στα χέρια...
Αγοράζαμε καινούρια τετράδια
και κάθε χρόνο ορκιζόμασταν ότι θα
τα κρατήσουμε καθαρά. 2 βδομάδες μετά είχαν γεμίσει
στιχάκια και μηνύματα με τον διπλανό...
Παίζαμε με πλαστελίνες και PLAY DOH...
Ο μπαμπάς στο αυτοκίνητο άκουγε Δήμου, Μητροπάνο,
Μάνου και Scorpions
Όταν βλέπαμε προφυλακτικά & τράπουλες με τσόντες, κοκκινίζαμε...
Θεωρούσαμε πορνό την 'Γαλάζια Λίμνη"....
Ερωτευόμασταν και το μάθαινε όλο το τμήμα...
Αργήσαμε να μάθουμε το πώς γίνονται τα  παιδιά...
τώρα τις εκτρώσεις δεν τις προλαβαίνουν οι γιατροί...
Βλέπαμε το λικέρ στο σύνθετο του σαλονιού και δοκιμάζαμε...
Χορεύαμε ακόμη μπλουζ στα πάρτυ...
Οι γιαγιάδες μας φορούσαν μαντίλες
και έφτιαχναν πίττες με φύλλο σπιτικό,
ενώ τώρα τις πετυχαίνεις στο ΖΑRΑ και στα LΑΚ...
Τις Κυριακές, σηκωνόμασταν απο νωρίς
για να προλάβουμε τα 'παιδικά' στην τηλεόραση ...
Ζητούσαμε ακόμη για δώρο αυτοκινητάκια τα αγόρια
και κούκλες τα κορίτσια...
ενώ τώρα, ζητούν το νέο
Grand Theft Auto για το PSP...
Ζωγραφίζαμε ακόμη σε χαρτί και όχι με προγράμματα στα VISTA ...
Κρεμούσαν οι μαμάδες τη ΒΑΠΟΝΑ στις ντουλάπες
και εμείς επηρεασμένοι
από τη διαφήμιση φωνάζαμε...θα τη κρεμάσει... χα χα χα
Τα μακρόστενα σωληνάρια που τα κουνούσαμε
& βγάζαμε με το κυκλάκι τις
σαπουνόφουσκες;
Είχαμε κολλήσει τη μανία με τον πολύχρωμο κύβο του Ρούμπικ...
Φτιάχναμε ακόμη παζλ και οι γονείς μας τα έκαναν κορνίζες...
Είχαμε δει όλοι φαντάζομαι τη Γοργόνα &
τη Ροξάνη με την Ντάρυλ Χάνα...
Τα κουτάκια της Πεπσι με τα διάφορα σχέδια τα θυμάστε;
Κάναμε συλλογή...
Τα πανηγύρια στο χωριό που πηγαίναμε μια φορά το χρόνο
και τρώγαμε ότι παραδοσιακό υπήρχε
και χορεύαμε νησιώτικα με την ψυχή μας...
Τη μανία με τα ΓΙΟ-ΓΙΟ... Τα ζελεδάκια του Λάβδα
που τα παίρναμε με τα σακουλάκια
και τις μακρόστενες καραμέλες με τα φρούτα...
Τη πίτσα που τη τρώγαμε σπάνια
και κάναμε γιορτή κάθε φορά που μαθαίναμε
ότι οι γονείς θα μας πάνε σε πιτσαρία...
Με λίγα λόγια για αυτούς
& για ακόμα περισσότερους λόγους,
ζήσαμε ίσως την καλύτερη δεκαετία...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ΓΟΝΕΙΣ μας
που αποφάσισαν να μας 
κάνουν την κατάλληλη στιγμή...
και μας επέτρεψαν να ζήσουμε
τόσο ανέμελα και όμορφα χρόνια...

21 σχόλια:

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

ωραία δεκαετία όντως! την πρόλαβα και θυμάμαι το κλάμα που ρίχναμε με την Κάντι Κάντι, που δεν χάναμε επεισόδιο και τεύχος, όταν πέθανε ο Άντονι.
Πάντως το κινητό μου ακόμη χτυπάει με το Losing my religion που είναι all time διαχρονικό κομμάτι.
και ακόμη φτιάχνω παζλ και τα κάνω κάδρα.

Matriga είπε...

Κοκκινοσκουφίτσα, χαίρομαι που διαβάζεις και συ το δικό μου blog. Σήμερα διαπιστώνω πως δεν είναι τυχαίο πως το δικό σου το έχω στα αγαπημένα μου! Να περνάμε καλά και να ζούμε τα καλά της κάθε δεκαετίας σε όλες τις εποχές :-)

Ανώνυμος είπε...

ax bre paidia ti mou thimisate......aksexastes epoxes pragmatika euxaristo tous goneis mou pou me ekanan autin tin epoxi........

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΑΙΧΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΗΝ DORIAN GREY REHNBOW ESPERIDES SEVEN UP ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ

Matriga είπε...

Καλημέρα και στου δύο Ανώνυμους φίλους!
Τώρα είδα πως υπήρχε ένα σχόλιο από παλιά που δεν είχα δει και ζητώ συγνώμη...
Αυτά τα χρόνια που περάσανε ήταν ανεπανάληπτα. Ευτυχώς είμασταν τυχεροί που ζήσαμε αυτή τη δεκαετία και προλάβαμε πολλά ωραία που τα παιδιά μας δεν θα δουν ποτέ.

Να είμαστε καλά και να έχουμε υγεία και να ελπίζουμε ότι η ζωή μας θα κάνει τον κύκλο της πάλι ;)

Αντώνης από Θεσσαλονίκη '74 είπε...

Απίστευτο...... Ακόμα τρέχουν τα δάκρυα από τα μάτια μου. Μου θύμισες πράγματα που είχα ξεχάσει. Θυμάμαι το καλοκαίρι αργά το βράδυ μαζευόματαν στην γειτονιά παιδιά και γονείς, και κάναμε βόλτες τραγουδώντας και τρώγαμε πασατέμπο, ψεύτικο παγωτό κ.λ.π. Ανάβαμε φωτιές του Αη Γιαννιού..... Εύχομαι όλοι μας να αξιωθούμε να γεράσουμε και να διηγούμαστε αυτές τις ιστορίες στα εγγόνια μας και να μας κοιτάζουνε όπως κοιτούσαμε και εμείς τον παραμυθά. Συγνώμη αλλά δεν μπορώ να γράψω άλλο από την συγκίνηση. Σε ευχαριστώ πολύ Matriga για τις ωραίες αναμνήσεις.

Matriga είπε...

Καλησπέρα Αντώνη.
Πραγματικά αυτές οι θύμησες, μας κάνουν να μελαγχολούμε για το αύριο των παιδιών μας.
Να είσαι πάντα καλά!
Χαίρομαι πολύ που είσαι στην παρέα μας και πολύ περισσότερο που μοιράστηκες μια προσωπική σου στιγμή με όλους εμάς :))
Ειλικρινά, σ' ευχαριστώ πολύ!!!

Unknown είπε...

ΑΧ τι εποχες!Εγω θυμαμαι τη χιλιοποδαρουσα,τον Ζουγανελη σε παιδικη εκπομπη,τον καραγκιοζη με τον Σπαθαρη και τις παιδικες βιντεοκασετες με Αστεριξ,Λουκυ-λουκ και βαβουροπατατες.Τη γλυκια βαρεμαρα την ωρα του μαθηματος και την προσμονη για διαλλειμα!Τα εξεχαστα παρτυ και το καρδιοχτυπι οταν ζηταγαμε μια κοπελα να χορεψει.Τη πλακα που εκανε ο ενας στον αλλον μετα απο αγωνες ποδοσφαιρου,οταν ακομα παιζαν Ελληνες σε αυτες!Τη χαρα οταν εβαλε ο Καμπουρης τις βολες και ξεχυθηκαν ολοι στους δρομους για τον Γκαλη και τον Γιαννακη.Τα τεραστια τραπεζια σε γιορτες και της Κυριακες με γονεις και παπουδες!Η χαρα οταν στολιζαμε το Χριστουγεννιατικο δεντρο και τοσα αλλα!Ειμαι πολυ περυφανος που ανηκω σε αυτη τη γενια!!

Ανώνυμος είπε...

osoi einai fan autis tis XRISIS dekaetias paei na pei oti einai psagmeno atomo kai oxi frapedomyalos-malakas tou simera asxeta an tin ezise i oxi!makari na girnouse o xronos piso kai na stamatouse mia kai kali EKEI!opos eipe kai o matriga as elpisoume i zoi na kanei to kiklo tis na zisoun oi methepomenes genies opos ti XRISI dekaetia 80!pragmatika......sigkinisi!

Matriga είπε...

Παρασκευά, στις γιορτές απουσίαζα και μου διέφυγε το όμορφο σχόλιό σου. Σ' ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και τις σκέψεις που μοιράζεσαι μαζί μας.
Αληθινά πιστεύω πως είμασταν πολύ τυχεροί που ζήσαμε αυτήν την δεκαετία και ελπίζω όπως στην ζωή γίνονται μεγάλοι κύκλοι, να προλάβουμε να δούμε και να ζήσουμε πάλι τέτοιες στιγμές, έστω και μέσα από τα εγγόνια μας.
Nα έχεις μια όμορφη χρονιά και την υγεία σου!

Matriga είπε...

Ανώνυμε, καλώς όρισες!
Τι όμορφο το σχόλιο και πραγματικά συγκινήθηκα και γω. Να είσαι πάντα καλά και να ελπίζεις πως ο άνθρωπος θα γυρίσει στις πραγματικά μεγάλες στιγμές που ζήσαμε εμείς.
Καλό σου βράδυ και να μας θυμάσαι.
Eυχαριστώ! :)

Βασίλης ο Καναδός, Πάτρα είπε...

Ευχαριστώ, δάκρυσα. Όχι γιατί δεν το έζησα μα επειδή δεν το ζούμε πια! Ζήσαμε μια εποχή διαφορετική μια εποχή μεταβατική η οποία είχε μονίμως μια ελπίδα για κάτι καλύτερο, πιστεύαμε πως μπορούσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Έστω και μια αυταπάτη, σήμερα πια δεν βλέπει κανείς ελπίδα, δεν αντιδρά, και δέχεται τα πάντα όπως του προσφέρονται. Άντε να πιστέψει κάποια στιγμή πως χρειάζεται έναν ψυχολόγο. Αχ, ήταν απλά ένα όνειρο, ευτυχώς το έζησα.

Matriga είπε...

Βασίλη, Χριστός Ανέστη και Χρόνια σου πολλά με υγεία και αγάπη. Μακάρι να ήταν τα πράγματα όπως τότε. Έχεις δίκιο που λες πως είμασταν τυχεροί. Υπήρξαμε από τους προνομιούχους. Σαν όνειρο που το ζήσαμε και στον ξύπνιο μας.

Σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο που έβγαλε την ψυχούλα σου. Να είσαι πάντα καλά.

Ανώνυμος είπε...

matriga eimai enas apo tous anonymous pou egrapsa ena sxolio pio pano(10 febrouariou) me lene aki,steile ena e-mail na milame kai apo kei,xairomai polu na milao me eusinidita atoma,(akis--salonika@hotmail.com) opote thes steile me ena minima na ta poume...kai fusika na thimithoume...ta palia...kai as elpisoume na ginoun kainourgia!zito to 80-89! ;)

Ανώνυμος είπε...

πόσο μου λείπουν όλα αυτά... η χαμένη αθωότητα μας.. ήμασταν πολύ καλύτεροι άνθρωποι εκείνο τον καιρό.. τι κρίμα που γίναμε έτσι..

Matriga είπε...

Aki, opote theleis na ta leme apo edo, hara mou tha einai, alla gia na thimithoume mazi ta palia den to vlepo, aploustata giati den gnorizomaste...
Pistevo pos to kalytero tha itan na min menoume sta palia, alla na ftiaxoume to paron mas.
Na eisai kai na pernas kala!

Matriga είπε...

Ανώνυμε,
Πράγματι νοσταλγούμε εκείνα τα χρόνια, αλλά στο χέρι μας είναι να φτιάξουμε το παρόν μας επιλέγοντας τους γύρω μας, άσχετα από το τι γίνεται παραδίπλα μας ;)

Ανώνυμος είπε...

re matriga oloi eimaste agnostoi metaxi mas ftanei na erthei i ora na gnoristoume!den to eipa gia kako skopo!kai otan leo na thimithoume ta palia ennoousa auto akribos pou les kai su!na kanoume praksi ta kala tou parelthontos sto paron kai eidika sto mellon!tespa den piezo katastaseis!zito ta 80s!

Ανώνυμος είπε...

se euxaristo pou eferes piso oles autes tis glikies anamniseis. ta kalitera mas xronia itan auta.athoa, anemela kai dimiourgika

Ανώνυμος είπε...

γεια σας παιδια,επειδη τα ειπατε ολα εγω σας αφιερωνω 3 βιντεο απο τα χρυση μας δεκαετια,ετσι να θυμηθουμε τα ανεμελα μας χρονια
http://www.youtube.com/watch?v=K1sxb55KJmM
http://www.youtube.com/watch?v=V2vuPc8Bgv4
http://www.youtube.com/watch?v=xzic5EChFnM

Ανώνυμος είπε...

Κι εγω έχω συγκινηθεί και δεν τα έχω διαβάσει όλα. Μερικά τα θυμόμουν αλλά μερικά τα διάβασα και σαν με χτύπαγε κεραυνός και μεταφερόμουν πίσω στο χρονο....... Καλά, έκανες ταξίδι πίσω στο χρονο και τα θυμήθηκες όλα αυτά;;;;
είμαστε τυχεροί που τα έχουμε ζήσει όλα αυτά αλλά και πολύ άτυχοι γιατί βρεθήκαμε στη χειρότερη συγκυρία για την Ελλάδα στην ηλικία που όλοι έχουμε οικογένειες και πάρα πολλές υποχρεώσεις. Τουλάχιστον όμως, έχουμε ζήσει και με τα λίγα, τα παιδιά μας πως θα τα ξεμάθουμε;;;