Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
4 σχόλια:
Αμάν πρωί πρωί..
μας έφτιαξες..
τρέχουν τα σάλια..
:-)
καλημέρααααααα!!!!!!
Matrigaki καλή σου μέρα, έχω πάρει πολλά βιβλία του παρλιάρου, η σοκολάτα ασκει επάνω μου μια ιδιαίτερη γοητεία και ενίοτε έντονη σιελόρροια !!!!χιχιχιχι!! οπότε δεν έχω παρα να σου δώσω συγχαρητήρια για την αναρτησή σου !!!!
φιλάκια πολλά-πολλά
ωχ
τι λιχουδιες ειναι αυτες!
ωωω δεν είσαι εντάξει! γιατί μας το κάνεις τώρα αυτό;;;
Δημοσίευση σχολίου