Welcome to Shell-Land!
Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
εχει χαθει το μετρο
(δικα σου λογια, τα ειπες καποτε)
εχει χαθει το μετρο?
ρωταω εγω...
Ανώνυμε... ???
Χαμένο από χέρι είναι το μέτρο στα αισθήματα. Άλλωστε, προσωπικά μέτρο δεν είχα ποτέ μου σε τίποτα! Αν και δεν ξέρω σε τι αναφέρεσαι...αυτό το τραγούδι το σιγοψιθύριζα από το σχολείο, πριν καν γνωρίσω τον έρωτα! Λες να ήταν επειδή μου έλειπε;;
Πάντως δεν το αφιέρωσα κάπου, γιατί θα ήμουν αξιολύπητη αν ζήταγα να με αγαπήσουν ;)
Απλά είμαι σε romantic mood και το έβαλα για αυτούς που βλέπουν το φεγγάρι μόνοι τους.
Καλό βράδυ και κοχυλένια φιλιά
Κλασσικό και όμορφο. Δε μου ανοίγει εδώ, αλλά δεν πειράζει, αφού το ακούω από τότε που Με θυμάμαι. Μέρα καλή
... ΑΓΑΠΑ ΜΕ....
απλά υπέροχο !!!
Αχ, ρομαντικα ειναι εδω...
Δημοσίευση σχολίου