Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Τοματίνα... vs Πείνα

Food Fight Festival "Tomatina"









Σήμερα, είμαι ξενυχτισμένη και λίγο πεσμένη. Το πρωϊ χτύπησε το ξυπνητήρι στις 8:15 και αφού το έκλεισα, κοιμήθηκα μέχρι τις 8:45. Όπως καταλαβαίνετε, σηκώθηκα μέσα σ' ένα πανικό και έκανα τόσο γρήγορα που σε μία ώρα ήμουν στο γραφείο μου, ενώ η διαδρομή με το αυτοκίνητο είναι πάνω από 35 λεπτά χωρίς κίνηση στους δρόμους!

Επειδή έφτασα λοιπόν στη δουλειά μου σχεδόν πρώτη, έκατσα στο γραφείο μου και άνοιξα τον ημερήσιο τύπο για να ρίξω ματιές στα γεγονότα. Εδώ και χρόνια το συνηθίζω, αν και τα τελευταία χρόνια δεν εργάζομαι πια σε ημερήσιο τύπο, όπου είχα όλες τις εφημερίδες στη διάθεσή μου. Τώρα καθημερινά, έχω στη διάθεσή μου μόνο αυτές που έχουν επιλεγεί ως χρήσιμες για την εταιρεία. Μέσα σ' αυτές είναι και η Καθημερινή, που είναι μια έγκριτη εφημερίδα, με νέα εστιασμένα στον παγκόσμιο στερέωμα.

Πάντα είχα το μεράκι να γίνω συντάκτης - ίσως γι' αυτό έγινε blogger! - και έτσι με ενδιαφέρει ο τρόπος που παρουσιάζονται τα νέα και όχι η στυγνή επαπόθεση γεγονότων και φωτογραφιών που απεικονίζουν αυτά. Γι' αυτό με το που είδα μια συγκεκριμένη φωτογραφία από τον τοματοπόλεμο στην πόλη Μπιουνόλ της Ισπανίας... είπα ότι ντρέπομαι για πολλά που συμβαίνουν στον κόσμο μας και όχι μόνο για τους εμπρησμούς! Επίσης, ντρέπομαι που ένας συντάκτης αρκείται μόνο στην απλή αναφορά της "Τοματίνα" που είχε τη συμμετοχή 40.000 ανθρώπων, που αντί για ηλιοθεραπεία έκαναν "τοματοθεραπεία", για να εκτονώσουν τα... "ανθρώπινα;΄" ένστικτα τους. Έτσι, τη βρίσκουμε στη σημερινή εποχή εμείς οι βολεμένοι κοσμοπολίτες!

Όλοι μας εναντιωθήκαμε στο κάψιμο των δασών μας και του φυσικού πλούτου μας - με όλες τις φοβερές συνέπειες που συνεπάγεται αυτή η οικολογική καταστροφή - αλλά δεν μας βλέπω να ενοχλιόμαστε (βάζω και μένα μέσα!) από τα παράλογα και εξωφρενικά πράγματα που συμβαίνουν στον πλανήτη μας.

E, λοιπόν... με ενοχλεί πολύ περισσότερο η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ και η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ, από την εγκληματική κερδοσκοπία των ασυνείδητων εμπρηστών του φυσικού πλούτου μας, με τις ευλογίες και τη συγκάλυψη των ελληνικών κυβερνήσεων και τοπικών αυτοδιοικήσεων κ.λ.π.

Με ενοχλεί που ζούμε στον υπέροχο κόσμο μας και το μόνο που μας νοιάζει είναι πως θα περάσουμε όσο πιο καλά γίνεται, αδιαφορώντας για το συμβαίνει γύρω μας και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει σε συνανθρώπους μας αυτή η δική μας καλοπέραση!!! Το μόνο που μας απασχολεί είναι αν θα καταφέρουμε να λουφάρουμε στη εργασία μας, να κλέψουμε το κράτος μέσω του μαύρου χρήματος, να καταφέρουμε να αποκτήσουμε μια βιλίτσα μέσα στα πεύκα με πισίνα και jacuzzi.
(Έλεος πια με αυτά τα πεύκα! Πολύ όμορφα είναι, αλλά είναι υπαίτια της εξάπλωσης των πυρκαγιών... Δεν βοηθήσαν την κυβέρνηση να σβήσει μόνη της η φωτιά!!! Αντίθετα, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο πρέπει να τα ξορκίσουμε... γιατί ευθύνονται για την πολύ γρήγορη εξάπλωση της φωτιάς. Από μια μικρή εστία σε χαράδρα του Γραμματικού τη διέδοσαν σ' όλη την Βορειοανατολική Αττική, μετατρέποντας την σε πύρινη κόλαση!)

Ετήσιος Τοματοπόλεμος στην Κολομβία

Για να μην πλατιάζω άλλο - γιατί με καίει το θέμα αυτό, όπως όλους μας!- έρχομαι στο δια ταύτα της ανάρτησης μου. Ποιος ο λόγος να θυσιάζεται τροφή για χιλιάδες ανθρώπους στον λεγόμενο "Τρίτο Κόσμο" στο βωμό του χαβαλέ κάποιων που κάνουν το γύρο του κόσμου για να κάνουν τοματοπόλεμο;; Στο 64ο Food Fight Festival της Ισπανίας συμμετείχαν εκατοντάδες τουρίστες από χώρες τόσο μακρινές, όπως η Ιαπωνία και η Αυσταλία. Φυσικά, αντίστοιχα Food Fight Festivals υπάρχουν στην Ιταλία, στην Κολομβία και σε άλλες χώρες.

To έψαξα και σας λέω πως δεν είναι μόνο το Φεστιβάλ Τομάτας στην Ισπανία, αλλά αρκετά ακόμη Φεστιβάλ Τοματοπόλεμου, πορτοκαλοπόλεμου και άλλων ζαρζαβατικών χρήσιμων για την επιβίωση των παιδιών που λιμοκτονούν κυρίως στην Αφρική.

Mόνο στην τοπική "γιορτή" του Μπιουνόλ εκτοξεύτηκαν συνολικά πάνω από 110 τόνοι τομάτας σε μία μόνο μέρα!! Αυτοί και μόνο θα ήταν αρκετοί για να προσφέρουν τροφή για την επιβίωση εκατομμύρια παιδιών, όπως αυτά στη φωτογραφία, που πεθαίνουν, γιατί δεν έχουν να πιουν ούτε νερό!

12 σχόλια:

Constantinos είπε...

Αυτό το post έπρεπε να είχε τίτλο: Μία ανάρτηση χίλια θέματα.
Από το ξενύχτη σου (αλήθεια δεν μας είπες που ξενύχτησες) στη κίνηση στους δρόμους, πως λουφάρω στο γραφείο, τα όνειρα μου που δεν έγιναν πραγματικότητα, οι φωτιές στην Αττική, οι πολιτικοί και η πολιτική, ο τοματοπόλεμος στην Κολομβία και στην Ισπανία για να καταλήξεις στην πείνα της Αφρικής.
Μπράβο ρε Μαράκι, μόνο εσύ θα μπορούσες να το κάνεις αυτό με τόση μαεστρία, ή να υποθέσω ότι "γράφει" το ξενύχτη;

Matriga είπε...

χα χα χα χα χα Το 'χω.. το 'χω!!!
Είμαι μια εκκολαπτόμενη αστέρας των blogs,
που είχα την τιμή να καβαλήσω το περίφημο καλάμι, που μου χάρισε η φίλη blogger Ζαμπία.
Το ψώνιο μου είναι μεγάλο ;-)
Αλλά πιο μεγάλη είναι η τιμή που με σχολιάζεις εσύ, μετά από τόσο καιρό.
Ευχαριστώ τη μητέρα μου, τον πατέρα μου, το αγόρι μου, τις ανηψιές μου, τους φίλους, τους γείτονες και τον κόσμο όλο, που με καμαρώνει για τη μαεστρία μου, τον οίστρο μου, την τσαχπινιά μου και φυσικά την ομορφιά μου! lol

Υ.Γ. Αλήθεια, τι ήπια χθες το βράδυ;; Δεν θυμάμαι τι κρασί ήταν, αλλά πέρασα περίφημα και το επιδόρπιο ήταν τρέλλα!!

Amelie είπε...

Το θέμα είναι ότο ακόμα και να καταργηθούν όλα τα σχετικά έθιμα, δεν πρόκειται να εξαλειφθεί η πείνα στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου γιατί εκείνη εξυπηρετεί συμφέροντα που με τη σειρά τους τη συντηρούν. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι κυνική! Μήπως κι εμείς οι ίδιοι καθημερινά δεν πετάμε αρκετές ποσότητες φαγητού στα σκουπίδια επειδή έμειναν από προηγούμενες μέρες και το βαρεθήκαμε; Δεν πετάμε φρούτα και λαχανικά που χάλασαν πριν προλάβουμε να τα καναταλώσουμε; Το θέμα είναι πολύπλευρο και -πολύ φοβάμαι- άλυτο!

Matriga είπε...

Αμαλία μου, είναι όπως τα λες. Και να καταργηθούν αυτά τα "φεστιβάλ" πάλι το θέμα θα υφίσταται.
Όμως, δεν μπορώ να πω πως δεν μου προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι κανείς δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση.
Έχουμε διαμαρτυρίες για τα ζώα, τις πυρκαγιές, τη φορολογία, το κάθετι που μας απασχολεί - όλοι εμείς, γιατί δεν εξαίρεσα εμένα - εκτός από την πείνα.
Αναρωτιέμαι: Πόσες εκδηλώσεις και συναυλίες έγιναν για τις πυρκαγιές στην Ελλάδα, προφανώς και στην Ισπανία που είχε αντίστοιχο πρόβλημα το 2007, την Πορτογαλία που κατακαίγεται φέτος πάλι... και πόσες αντίστοιχες έγιναν για τα παιδιά που λιμοκτονούν;;
Αυτό λέω μόνο. Ας κάνουν το τοματοπόλεμο, γιατί καλώς ή κακώς είναι έθιμο τώρα πια, που φέρνει τουριστικό συνάλλαγμα, αλλά ας δώσουν και λεφτά από τα κέρδη στα παιδιά του πεινάνε. Ή από τους 110 τόνους τομάτας ας χρησιμοιήσουν μόνο τους 100 και τους 10 ας τους στείλουν με αποστολή του Ερυθρού Σταυρού!
Λέω εγώ τώρα... Πως αλλιώς θα νιώσουμε ότι προσπαθούμε να καλυτερεύσουμε το κόσμο μας;;;
Χρειάζεται όλοι μας να βάλουμε μια φωνή διαμαρτυρίας σε κάθε παράλογη σπατάλη τροφίμων και φυσικών πόρων που φθίνουν.
Π.χ. το νερό
Πισίνες, πισίνες, πισίνες τεραστίου μεγέθους σε βίλες αυθαίρετες. Μας λέει κάτι αυτό σίγουρα μετά από αυτά που είδαμε στα κανάλια πρόσφατα;

Σε φιλώ xx

Vassilis είπε...

Mαρία ωραία το προσέγγισες το θέμα.
Κάνοντας ένα πρόχειρο υπολογισμό βρήκα ότι 110.000 κιλά (110 τόνοι) : 40.000 κόσμο = 2,75 kgr ανά συμμετέχοντα/ημέρα X 1,50 € πες το κιλό = 4,13 € ανά συμμετέχοντα/ημέρα.
Σίγουρα όσοι πήγαν εκεί αν υπολογίσουμε εισιτήρια, ξενοδοχεία, φαγητά κλπ, θα ξόδεψαν πολύ περισσότερο από 4,13 € για κάθε μέρα διαμονής τους.
Αν επέλεγαν λοιπόν να μην πάνε καθόλου και να έδιναν έστω τα μισά από τα έξοδά τους θα βοηθούσε πολύ περισσότερο από το να σταλούν τρόφιμα.
Ακόμα και αυτοί που πήγαν (για να μην στερήσουμε το ... πάθος από τους ανθρώπους), θα μπορούσαν να πληρώνουν 15 kgr τομάτες (ένα μέρος από τα ... πολεμοφόδιά τους δηλαδή) σε αξία ως εισιτήριο : δηλαδή λίγο πάνω από 20,00 € Χ 40.000 άτομα = ..... είδες η τομάτα;

Δυστυχώς η αντιμετώπιση της πείνας είναι περισσότερο οικονομικό θέμα (=δημιουργία υποδομών στις χώρες που υποσιτίζονται) παρά συνεχόμενης αποστολής τροφίμων.

Matriga είπε...

Βασίμη μου, καλησπέρα. Ευχαριστώ για το πολύ ενδιαφέρον σχόλιο και τα καλά σου λόγια.
Είμαι πολύ τυχερή που άνθρωπου όπως εσύ και η Άσπα είστε φίλοι bloggers. Σας θαυμάζω και με τιμά η παρουσία σας εδώ και στα άλλα μου blogs. Επίσης, θα ήθελα να ξέρεις πως χαίρομαι ακόμη περισσότερο που άτομα, όπως εσύ είναι εκπαιδευτικά. Με παρηγορεί για το αύριο!

Κοχυλένια φιλιά στις κούκλες σου και σε σένα :)

Ευρύνοος είπε...

Μεγάλο θέμα άνιξες matriga..

να θυμήσω οτι ακόμη και ανθρωπιστική βοήθεια δέν έφτασε ποτέ σε δύσκολες καταστάσεις; ή τέλος πάντων, έφτασε ελλειπής;

τι να λέμε πιά..
όχι ζώα γίναμε.. προσβολή στα ζώα θα ήταν ο χαρακτηρισμός..

αν έδιναν το χρήμα για τις "αναπτυσσόμενες χώρες" (άλλος περίεργος χαρακτηρισμός) δέν θα είχαν ατραξιόν και θα έψαχναν άλλους τρόπους να εκτονωθούν.. (κάψιμο δασών μήπως?)

καλησπέρα σας..

Matriga είπε...

Ευρύνοε, το ανησυχητικό για μένα είναι πως το βλέπουμε φυσικό να συμβαίνει αυτό. Η απραξία και η αδιαφορία έχει γίνει ο τρόπος αντιμετώπισης των καυτών θεμάτων της παγκόσμιας κοινότητας...

Λυπάμαι και γω που λεγόμαστε άνθρωποι κάτι τέτοιες ώρες

Καλό βράδυ!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΑΝ ΕΤΣΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ.Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΑΠ ΟΤΙ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ.

ΓΙΑ ΠΕΡΑΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΒΡΑΒΕΙΑΚΙΑ.ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΠΑΝΤΑ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Μια χαρά τα λες Μαράκι, αλλά .... ποιανού το αυτί ιδρώνει??
Απίστευτο αυτό το έθιμο με τον τοματοπόλεμο, δεν το ήξερα!
Μα πιο συγκλονιστικό βρίσκω, το βλέμμα των παιδιών στην τελευταία φωτό σου!

korinoskilo είπε...

αν δεν κατεληγε εκει το αρθρο σου .....
ηταν η πρωτη σκεψη που μου ηρθε οταν το διαβασα.....

καλημερα

Matriga είπε...

Skroutzako, Έλενα, korinoskilo

Συγνώμη που δεν σας είχα απαντήσει τόσο καιρό. Τώρα βλέπω όλα τα e-mails μου που σας είπα πως ήταν στα ανεπιθύμητα! Ο δαίμονας της βλακείας μου που δεν τα κοίταγα τόσο καιρό και σήμερα μόνο έγω ανοίξει 150 που μη αναγνωσμένα.
Αυτό παθαίνουν όσοι έχουν πολλά blogs ;)

Φιλιά πολλά!