Shell-Land loves sea
Welcome to Shell-Land!
Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
9 σχόλια:
Kαλημέραααααα
Φιλενάδα πάλι σέρνομαι ότι μπαίνω εδώ!
Κάνε κάτιιιιι
Φιλιά πολλά
Αυτό ξεπερνά για μένα το θράσος.....
Ανήκει σε άλλη διάσταση ξεπεσμού, ειλικρινά.
Καλημέρα
:-)
πάντα πίστευα πως δύσκολα άνθρωπος που έχει πραγματικά ανάγκη βγαίνει στη ζητιανιά...
υπάρχουν τόσες οικογένιες γύρω μας που έχουν ανάγκες καθημερινές που αν πραγματικά θέλεις και μπορείς να βοηθήσεις μπορείς.. δεν χρειάζεται να κάνουμε πλουσιότερους τους ήδη πλούσιους.. γιατί οι περισσότεροι απο αυτούς έχουν σπίτια και αμάξια κτλ κτλ...
φοβερές φώτο...
Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι το εξής:
Αυτός ο άνθρωπος, μετά από την εκτέλεση της απάτης που διαπράττει καθημερινά, πού ακριβώς πηγαίνει και ζει; Δηλαδή, πού είναι το σπίτι του; Δεν τον ξέρει κανένας; Ζει μόνος του σαν ερημίτης; Ζει σαν ζητιάνος; Δεν τον έχει πιάσει κανενός το μάτι την ώρα που διπλώνει το αναπηρικό καροτσάκι και μπαίνει περπατώντας, κύριος στη θέση του οδηγού;
Δεν καταλαβαίνω τίποτα...
Matriga μου,
Το να παίζει κάποιος με τον ανθρώπινο πόνο είναι έγκλημα! Δυστυχώς δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις…είναι πολλοί και ξέρεις κάτι…τελικά είναι ανήμποροι και παράλυτοι… όχι στο σώμα αλλά στην ψυχή!
Να έχεις ένα όμορφο κατακόκκινο δειλινό…
Πολλά φιλιά!
Αγγελική μου, τώρα επέστρεψα στο σπίτι
από το πρωί και είδα πως έχεις πρόβλημα ακόμη... Ευχαριστώ που το λες, αλλά τι άλλο να πετάξω πια; Τα φιλικά links; Aναρωτιέμαι μήπως το πρόβλημα είναι λόγω
του επεξεργαστή σου, γιατί άλλος δεν μου
έχει πει κάτι αντίστοιχο, από τότε που
το έκανα πιο λιτό.
Κορίτσια, πείτε μου και σεις, γιατί
δεν θέλω να σας κουράζει το blog μου.
Πολλά πολλά φιλιά και καλή Κυριακή,
φιλενάδα μου γλυκιά! :)
Αυτό παντοτε γίνεται και γι'αυτό πρέπει να επμιστευόμαστε ατομα που ξέρουμε.Πολύ θλιβερό αυτό που βλεπω... Καλό σου Σ/Κ.
Bάσσια μου, καλησπέρα.
Πράγματι είναι απίστευτο το πόσο
θράσος χρειάζεται για να λειτουργήσεις έτσι...
Τα κοχυλένια μου φιλιά!!
Ε, μα τώρα δεν ξέρεις ποιον να λυπηθείς πραγματικά...
Απίστευτο θράσος και υποκρισία.
Δημοσίευση σχολίου