Πρώτον: το σύνθημα «δεν είναι η κρίση ΜΑΣ, είναι η κρίση ΤΟΥΣ», είναι οι συνήθεις αριστερές ανοησίες. Η κρίση είναι όλων ΜΑΣ.
Δεύτερον: οι ευθύνες δεν είναι ισομερείς. Ούτε μεταξύ πολιτών και πολιτικών, ούτε μεταξύ των πολιτών, ούτε καν μεταξύ των πολιτικών.
Τρίτον: στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν και αθώοι. Γι’ αυτό το χάλι, όλοι κουβαλάμε κάποιο μερίδιο ευθύνης. Αντί να το μεταθέτουμε, καλά είναι να διδαχθούμε απ’ αυτό και να αλλάξουμε. Διότι το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί, είναι να αφήσουμε αυτή την κρίση να πάει χαμένη και να συνεχίσουμε τα ίδια, από πολύ χαμηλότερο επίπεδο. Αυτό, εξάλλου, δεν κάναμε τόσα χρόνια, όταν οι μικρές κρίσεις σε κάθε τομέα της χώρας προανήγγελλαν τη μεγάλη;
Tο παραπάνω είναι ένα μικρό απόσπασμα, από το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη, που δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Καθημερινή. Αφορά σε προσωπικές σκέψεις και απόψεις του δημοσιογράφου, συγγραφέα και πρώην συναδέλφου μου, για τις ευθύνες που έχουμε όλοι για το τέλμα του δημόσιου βίου στην Ελλάδα σήμερα.
Με τον Πάσχο, έτυχε να συνεργαστούμε, πριν από χρόνια, αφού και οι δύο εργαζόμασταν στην ίδια ημερησία εφημερίδα. Από την πρώτη στιγμή κέρδισε την εκτίμησή μου, με το ήθος του, αλλά και τις γνώσεις του. Μπορεί να μην είμαστε φίλοι, αλλά σίγουρα τον γνώρισα αρκετά, ώστε να μπορέσω να διακρίνω την ποιότητά του. Για να διαβάσετε, όλο το άρθρο του, πατήστε εδώ.
Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την άποψή σας για το θέμα. Ίσως εγώ να μην μπορώ να είμαι ο πλέον αντικειμενική κριτής του άρθρου, αλλά νομίζω πως κρύβει μεγάλες αλήθειες. Πριν από λίγο, διάβασα σ’ ένα άλλο blog, μια ανάρτηση - καταγγελία για την απόψεις του Πάσχου σ’ αυτό το άρθρο και θέλησα να μοιραστώ μαζί σας, τον σχετικό μ’ αυτό προβληματισμό μου.
Εσείς τι νομίζετε; Είμαστε όλοι… άμοιροι ευθυνών ή νομίζετε πως η παγκόσμια οικονομική κρίση, βρήκε πρόσφορο έδαφος στην Ελλάδα, λόγω του ωχαδερφισμού του Νεο-Έλληνα και του βολέματος που τον χαρακτηρίζει; Ανυπομονώ να δω τις δικές απόψεις…
4 σχόλια:
Νομίζω δε χωράει αμφιβολία για την ορθότητα του λόγου του κ.Μανδραβέλη.
Έρχομαι από το ποστ της Angel που μιλάει για ήρωες...
Δεν τους ζήτησε κανείς τους Νεοέλληνες να γίνουν ήρωες. Το λιγότερο που μπορούν να κάνουν όμως, είναι να δεχτούν την ευθύνη που τους αναλογεί στην καταστροφή!
ΟΛΟΙ φέρουμε ευθύνη!
Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο.
Αλλά, ακόμα και αυτός που ζει στην παράγκα και κάνει ίσως τη λιγότερη ζημιά, ακόμα και αυτός, αν είχε τη δυνατότητα, θα γινόταν χειρότερος απ' όλους!
Οι Έλληνες δε ζήτησαν ποτέ ένα ΣΩΣΤΟ κράτος!
Αυτό που ζητάνε είναι ένα κράτος που να τους επιτρέπει να είναι απατεώνες. Μικροί απατεώνες ή μεγάλοι, δεν έχει σημασία...
Αλλά το στόμα τους δε θα κλείσει ποτέ!
Θα παραπονιούνται για τα πάντα, ΠΑΝΤΑ και για όλα θα φταίνε ΠΑΝΤΑ οι άλλοι!
Καλό μεσημέρι, Lillith.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.
Νομίζω πως δεν αλλάζει εύκολα η νοοτροπία
του Έλληνα. Τόσα χρόνια ήθελε να βολευτεί
το παιδί του, στο δημόσιο, λες και δεν θα πληρώναμε κάποια στιγμή αυτόν τον υδροκεφαλισμό
και το βόλεμα κάποιων εμείς οι ίδιοι...
Τόσα και τόσα άλλα, είναι αυτά που μας
φτάσανε εδώ. Φταίει και η τεχνητή κρίση
που μας έφεραν, αλλά είχαμε ρίξει τόσο
λίπασμα εμείς, που κάναμε το έδαφος
πολύ προσοδοφόρο για την χρεοκωπία μας...
Είναι και ηθική και οικονομική, δυστυχώς!
Τα κοχυλένια μου φιλιά
ούτε αθώοι ούτε λαμόγια είμαστε. απλά εμείς όπως και όλος ο Δυτικός Κόσμος φάγαμε την παραμύθα της υπερκατανάλωσης και του ωχαδερφισμού. επιπλέον επειδή είμαστε χώρα με πλούσιο ορυκτό πλούτο, τα συμφέροντα διέφθειραν τους πολιτικούς για να μας μετατρέψουν σε Τρίτο Κόσμο. τα πετρέλαιά μας (υπάρχουν) να πωλούνται σε τιμές Ιράκ.
Τι να πω βρε κορίτσια τα είπατε όλα!
Θα συμφωνήσω επίσης με τον/την irizaar
εόμαστε πλούσιοι σε ορυκτά κ πετρέλαιο και αντί να το εκμεταλλευτούμε κοιμόμαστε με τα τσαρούχια!Τες πα
Φιλιά πολλά
Δημοσίευση σχολίου