Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
4 σχόλια:
o Gaudi ήταν ...ας μου επιτραπεί η έκφραση... unpectable (=άπαιχτος!)
ηταν φευγα ο ανθρωπος .... οτι και να πουμε ... πολυ μπροστα!!!!
καλημερες
Έχω ξαναδεί δουλειά του.
Πραγματικά καινοτόμος και χωρίς να γίνεται υπερβολικός.
Καλημέρες.
Μαράκι μου καλημέρα και καλή βδομάδα!!
Ενα βραβείο σε περιμένει στο blog μας, με πολλή αγάπη:))
Δημοσίευση σχολίου