ΟΙ.."ΛΕΩ ΛΟΓΙΑ" & ΟΙ.."ΚΡΥΒΩ ΛΟΓΙΑ"

Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: Οι "λέω λόγια", δηλαδή αυτοί που έχουν το ταλέντο στο παραμύθι- έμφυτο και πολύ ενδιαφέρον- και οι "κρύβε λόγια" αυτοί που λένε μόνο αυτά που τους βολεύουν και τους εξυπηρετούν για τους σκοπούς τους και κρύβουν την αλήθεια.

Φυσικά και οι δύο τύποι αυτοί δουλεύουν για το δικό τους καλό!

Οι μεν "λέω λόγια" για να πετύχουν τον όποιο στόχο έχουν βάλει. Ο στόχος αυτός μπορεί να είναι μια επαγγελματική επιτυχία, μια καλή θέση , ή ακόμα και η κατάκτηση μιας γυναίκας. Οι δε "κρύβε λόγια" έχουν ίδιους στόχους με τους πρώτους, μόνο που ακολουθούν το αντίθετο μονοπάτι.
Με αυτή τη μέθοδο προσπαθούν να φανούν οι καλοί, οι τίμιοι, οι δίκαιοι, οι σωστοί οι υπεράνω, ενώ στην ουσία είναι "θεατράνθρωποι" - όχι με την καλή έννοια- που παίζουν τους ρόλους τους όσο το δυνατό καλύτερα, πάντα κατά την άποψή τους.
Βλέπεις έχουν και το ανάλογο ταλέντο!

Το θέμα είναι όμως το "κοινό" στο οποίο απευθύνονται..

Το κοινό, λένε οι ειδικοί, έχει πάντα σωστή κρίση και μπορεί να καταλάβει αν κάποιος ηθοποιός παίζει καλά το ρόλο του ή όχι..Έτσι λένε οι ειδήμονες!
Προσπαθούν λοιπόν να πείσουν το κοινό τους ότι έχουν αγνά αισθήματα καλές και τίμιες προθέσεις..Έτσι δεν συμβαίνει συνήθως;
Όμως το κοινό τους καταλαβαίνει, γιατί απλά δεν είναι μάζα. Έχει άποψη, έχει γνώσεις!

Συνήθως αυτό το είδος ανθρώπων δεν μπορεί να διαφοροποιήσει την τακτική "κάλυψης" που χρησιμοποιεί, κατά περίπτωση.
Έτσι λοιπόν ακολουθούν την πεπατημένη σε όλες τις περιπτώσεις και σε όποιο κοινό κι αν απευθύνονται.

Εδώ τίθεται ένα ερώτημα.. Ποιό από τα δύο είδη είναι πιο επικίνδυνο;
Η δική μου γνώμη είναι και τα δύο , το κάθε ένα στο δικό του βαθμό. Συνήθως το είδος "λέω λόγια" φαίνεται εξ'αρχής τι ρόλο παίζει, πολύ παραμύθι σε πολλές συνέχειες.. Έ, όπως και να το κάνεις, κάποια στιγμή φαίνεται η μέθοδος!

Το δεύτερο είδος είναι πιο δύσκολο να το καταλάβεις, τουλάχιστον άμεσα.
Χρειάζεται να περιμένεις καιρό και σε αυτό το διάστημα έχει προχωρήσει αρκετά η υπόθεση του έργου! Αυτό και μόνο το καθιστά πιό επικίνδυνο από το πρώτο!

Βέβαια, είπαμε και πριν, αν ο θεατής δεν είναι μάζα τότε δεν θα αφήσει να εξελιχθεί το έργο σε σήριαλ!

Συμπερασματικά όλοι μας , λίγο έως πολύ, το έχουμε δει το "έργο" κάποια στιγμή στη ζωή μας. Όλοι μας έχουμε γίνει θεατές άψογων "παραστάσεων" στην υποκριτική τέχνη!
Στο χέρι μας είναι να ξεφύγουμε από τις ανούσιες επαναλήψεις του!