«Όχι άλλο κάρβουνο...!!!» [remake]

Οι προσεκτικοί και φανατικοί αναγνώστες θα θυμηθούν, πριν μερικές μέρες σας είχα ζητήσει να κρίνετε και να προκρίνετε ένα στυλ γραφής κάνοντας ένα «παιχνίδι» πάνω σε ένα κείμενο που μου εμπιστεύτηκε μια φίλη (κι όσοι δεν θυμηθούν, έρχεται και ανασχηματισμός...)

Υπολόγιζα να έχω τελειώσει νωρίτερα, δε μέτρησα όμως καλά τις ανάγκες για γράψιμο και τρέξιμο επαγγελματικό... Μόλις χθες το βράδυ -και ακολουθώντας τις παραινέσεις σας- κατάφερα να ολοκληρώσω το πρώτο μισό και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας, να το βάλω στην κρίση σας.

Δημοσιεύω μόνο το remake, την δική μου εκδοχή του κάρβουνου, το original, το κείμενο που «ζούληξε» το μυαλό μου να δημιουργήσει στην κατεύθυνση που θα διαβάσετε ίσως το δημοσιεύσω όλο στο τέλος. Έτσι κι αλλιώς πρέπει οικειοθελώς να συναινέσει και η συγγραφέας...

Διαβάστε το πρώτο μέρος και μπείτε στον κόπο να αφήσετε ένα σχόλιο, δείτε το σαν ένα στοίχημα που έχω με τον εαυτό μου για τα όρια του θετικού και του αρνητικού στη γραφή, ένα στοίχημα το οποίο εσείς τελικά θα κρίνετε ποιός το κερδίζει...

«Είναι ιδέα μου ή έχουν μαυρίσει όλα γύρω μας; Μαύρα κτίρια, μαύρα καταστήματα, μαύρες πολυκατοικίες...» εμ τι ήθελες να δεις αναγνώστη, άσπρα τα ήθελες, να ανοίγει η ψυχή σου και να χαίρεσαι;;; Μαύρα θα τα βλέπεις !! Άντε να σου χαρίσουμε και αποχρώσεις: μαύρο βενζινί, μαύρο κουκουλί, ...πλιατσικί, μολοτωφί... κ.λπ. κ.λπ... Μαύρο να 'ναι κι ότι να' ναι !! Γιατί ν' ασπρίσει η ψυχή σου ;;; Μήπως να μαυρίσει το μάτι σου καλύτερα;;;;

Ναι, θα μου πείς ότι μαύρισε το μάτι σου μια και καλή τότε που στο «κορώνα γράμματα» κέρδισε η βόλτα στη κέντρο της Αθήνας, παρα τις προειδοποιήσεις περί «πανηγυρικών εκδηλώσεων» διαφόρων …φιλήσυχων συμπολιτών μας, δείγμα ειρηνικής και πάνω από όλα αρμονικής συμβίωσης στην πολύπαθη πρωτεύουσα! Εγώ όμως στα είχα πει, μην το παίξεις «κορώνα γράμματα», παίξτο «άσπρη πέτρα ξέξασπρη» και άσε τις αδέσποτες μολώτοφ να αναρωτιούνται…

Όπως σου είχα πει και για το ασπρο τ’ουρανού, επέμενα ότι υπάρχει, αναρωτιέμαι αλήθεια, σου είπα εγώ ποτέ να πας να το ψάξεις στην Πελοπόννησο;;; Όχι δεν σου το είπα !! Γιατί ήξερα ότι εκεί πέρυσι γύριζαν το sequel του Τwilight zone, με πρωταγωνιστές δάση, δημοσιογράφους, βαν, λινκ, σπίτια, γέρους, γριές, αεροπλάνα, ελικόπτερα… είχε φασαρία, φωνές, ζέστη, χαμό, μαυρίλα… είχα διαβάσει και μια σελίδα από το σενάριο, γριούλες έτρεχαν και ωρύονταν «καιγόμαστε, καιγόμαστε» κι εμείς έπρεπε να το παίξουμε αδιάφοροι θεατές που, με κομμένη την ανάσα, περιμένουν την επόμενη φρικιαστική σκηνή!

Και δεν στο ‘πα γιατί ήξερα πως δε θα σου άρεσε αναγνώστη, δε σου άρεσε και πρόπερσι που είχαν «γύρισμα» στην Πάρνηθα, ακόμα και σήμερα μουρμουράς για την κυριακάτικη βόλτα που -κατά Σαββόπουλον- «έχει κάτι απ’ τις φωτιές» και αυτό το κάτι δεν είναι το κάρβουνο από τις ψησταριές της περιοχής...

Τώρα, θα μου πεις, σα βγεις στον πηγαιμό για τις ταβέρνες φρόντισε να ‘χεις ευρώ στην τσέπη, ξέρω, δεν το είπε έτσι ο Καβάφης, με την Ιθάκη ασχολήθηκε, τότε όμως δεν είχε κρίση!! Ενώ τώρα εσύ έχεις !! Και εννοώ αναγνώστη μου την οικονομική κρίση, την άλλη άστη μην τη συζητήσουμε…

Εδώ μου ξέφυγες, τα είδες όλα μαύρα… Μαύρα μαντάτα για την παγκόσμια οικονομία! Μαύρες και οι προβλέψεις... Μαύρη εικόνα οι απολυμένοι, οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων κολοσσών, τα άδεια ταμεία, τα απλησίαστα προϊόντα! Ή μήπως δε μου ξέφυγες;; Μήπως πήγες στο μαύρο, έτσι για αλλαγή, γιατί είχες «κουραστεί» να τα βλέπεις τόσα χρόνια τώρα άσπρα και κάπου είχες χάσει τον μπούσουλα;;;

Μήπως για τον ίδιο λογο, ότι έχεις χάσει το μπούσουλα, πήρες τον ασβέστη και ασπρίζεις χοιροτροφεία, πτηνοτροφεία, ιχθυοτροφεία (αλήθεια εδώ πως τα κατάφερες;;), βουστάσια;;; Ακόμα και το κλουβί από το καναρίνι άσπρισες για να ξορκίσεις τη μαύρη γρίππη που κάθε φορά στη βάφτιζαν κι αλλιώς, τη μία διοξίνη, την άλλη εγκεφαλοπάθεια, την άλλη γρίππη των πτηνών, τώρα γρίππη των χοίρων... Μας λείπουν βέβαια ακόμα οι μύγες με μεγάλο κώλο (και τα σχετικά αποτελέσματα), τα κουνούπια με τον ιό της λύσσας (λύσσαξαν πιά !!!) και οι μεταλλαγμένες πασχαλίτσες που θα κυκλοφορούν και τα Χριστούγεννα... που θα πάει όμως, θα τα πετύχουμε κι αυτά !!

By the way, μιας και τα ασπρίζουμε όλα, πάμε μια βόλτα και κατά Βουλή μεριά, τώρα που είναι κλειστά ευκαιρία να ρίξουμε ένα ασπρισματάκι στα ντουβάρια έξω, πριν μαυρίσουμε τα «ντουβάρια» μέσα: όλους αυτούς τους (παρα)πολιτικούς που –την ώρα που εμείς παλεύουμε και ιδρώνουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο- μας πληρώνουν με ένα «πάλεψε εσύ κι άμα δεις προκοπή… να με φτύσεις»... Λάλησες ε;; Μην ανησυχείς, κάποια στιγμή θα το εμπεδώσεις !! Και τότε θα βλέπεις μόνο άσπρο, άσπρες μπλούζες, άσπρους ανθρώπους, άσπρα φώτα... θα έχεις λαλήσει, τελείως κι εντελώς !! Και χωρίς Ανίτα !!

[η συνέχεια προσεχώς...]