Να το Θυμάσαι

Πώς τα πας;
Έχουμε καιρό να τα πούμε
Δε βλεπόμαστε συχνά, αλλά τα νέα σου τ' ακούμε
Έχεις αλλάξει απ' τον καιρό, όμως δεν έχεις αράξει
Ενώ δε βρέθηκε εμάς κάτι να μεταλλάξει



Ωριμάσαμε μαζί με την κάθε στιγμή
Κι όσα αγαπήσαμε παλιά τα αγαπάμε πιο πολύ
Ίσως ακόμη και από τότε που ήταν όλα αγνά
Τότε που λόγια και θυμός βγαίναν στεγνά
Βγαίναν απλά

Τώρα όμως όλα αλλάξανε
Όσα είχες πει γίναν θεριά και σε τρομάξανε
Που είναι οι εποχές που οι κουβέντες σου είχαν σημασία
Τώρα είναι όλες μασημένες με υποκρισία
Κάποτε δε φοβόσουν ότι λες να το ζήσεις
Και ότι μισούσες δε φοβόσουν να αντιμετωπίσεις
Ήσουνα πάνω από σύνορα τρόπος ζωής

Τώρα ψάχνεις καινούργια πάθη να πνιγείς
Και αν θα τα βρεις λίγοι από μας θα λυπηθούμε
Το τέλος το δαμε μπορούμε να το ξαναδούμε
Τόσο καιρό ευχαριστηθήκαμε
Τα ζόρια ήταν τα καλύτερα μας όμως ήταν χώρια

Μπορεί να είσαι ένα τίποτα μα κάνεις φασαρία
Και έχεις κάνει την παλιά σου τη ζωή αγγαρία
Αρχίσαμε μαζί όμως οι δρόμοι μας χωρίσανε
Αλλού μας κάτσανε καλά και αλλού ατυχήσαμε
Μπορεί να ζήσαμε μαζί έστω για λίγες στιγμές
Άλλοι γουστάρανε σ' άλλους αφήσαμε ρωγμές
Αν δεις το τέρμα νωρίς απόλαυσέ το, μη φοβάσαι
Ήμασταν χώρια στα ζόρια να το θυμάσαι

Έχεις πει πολλά πέρα από τα όριά σου
Γι αυτό φοβάσαι και μας και τη σκιά σου
Όταν κρατούσαμε πολλά στο μυαλό μας μέσα
Εσύ ξεχνούσες μέρα μέρα τι σημαίνει μπέσα
Το πρώτο πράγμα που σου μάθανε στην τάξη
Σ ένα σχολείο παλιό που είχε φωτιά αρπάξει
Όταν εσύ αρχίζεις να τα σκας σε φροντιστήριο
Εμείς θα φύγουμε παρέα με το κτίριο

Οι παλιοί οι μαθητές έχουνε πια αποφοιτήσει
Κι οι καθηγητές τα έχουνε παρατήσει
Εμείς μείναμε με αναμνήσεις και μαθήματα
Εσύ κυνήγησες διπλώματα και χρήματα
Θα βρεις αρκετά και θα γουστάρεις
Την ψυχή σου θα πουλήσεις πιο πολλά να πάρεις
Θα τα πεις και αγκαλιά με αυτούς που θες να θάψεις
Όσα έγραφες για χρόνια μονομιάς θα ξεγράψεις
Είπες κάποτε σε αφήσαμε στο χείλος του γκρεμού
Και έμεινες να γίνεις άρχων του κενού
Έμεινες στάσιμος και όμως κάνεις θόρυβο
Αφού δε σ έσπρωξε κανείς καλό υπόλοιπο

Μπορεί να είσαι ένα τίποτα μα κάνεις φασαρία
Και έχεις κάνει την παλιά σου τη ζωή αγγαρία
Αρχίσαμε μαζί όμως οι δρόμοι μας χωρίσανε
Αλλού μας κάτσανε καλά και αλλού ατυχήσαμε
Μπορεί να ζήσαμε μαζί έστω για λίγες στιγμές
Άλλοι γουστάρανε σ άλλους αφήσαμε ρωγμές
Αν δεις το τέρμα νωρίς απόλαυσέ το, μη φοβάσαι
Ήμασταν χώρια στα ζόρια να το θυμάσαι

Αφιερωμένο στον Osiri, 

επειδή το τραγούδι της τελευταίας του ανάρτησης,

στάθηκε η αφορμή γι' αυτό εδώ.