έρωτας και αγάπη & Έρωτας και Αγάπη

Μέρες τώρα σκεφτόμουν να κάνω μια ανάρτηση για τον Έρωτα και την Αγάπη. Κατά καιρούς βέβαια, έχω θίξει αυτό το θέμα στο blog μου και έχω διαφωνήσει ή συμφωνήσει με κάποιους από σας. Άλλωστε, ο σκοπός μου είναι η ανταλλαγή απόψεων.  Μόνο έτσι νομίζω ότι διευρύνεται το ανθρώπινο πνεύμα. Τίποτα δεν είναι απόλυτο σ' αυτή την ζωή και όλα είναι σχετικά. Πολύ περισσότερο δε, ότι έχει να κάνει με τα συναισθήματα μας.

Προσωπικά, υποστηρίζω ότι ο έρωτας έρχεται πολλές φορές στη ζωή μας και ότι δεν δεδομένο πως η αγάπη πρόκειται να τον συναντήσει, αργότερα. Επίσης, πιστεύω ότι η Αγάπη έρχεται μία ή το πολύ δύο φορές στη ζωή κάποιου - σίγουρα όχι σ' όλους μας - και πως σ' αυτή την περίπτωση και μόνο, το μεγαλειώδες αυτό αίσθημα του Έρωτα ξεκινάει με Ε κεφαλαίο.

Στη διάρκεια της ζωή μας, ερωτευόμαστε αρκετές φορές, αλλά μόνο μία (ή σε εξαιρετικά ελάχιστες περιπτώσεις, δύο φορές), συναντάμε τον Έρωτα. Τότε, μόνο ίσως καταφέρουμε να Αγαπήσουμε αληθινά - με Α κεφαλαίο - και αυτό δεν θα συμβεί σ΄ όλους μας. Όλοι ερωτευόμαστε, αλλά δεν έχουμε όλοι την τύχη και το προνόμιο να Αγαπήσουμε με Α κεφαλαίο κάποιον που δεν είναι αίμα μας.

Όπως θα έχετε διαπιστώσει, η συγγένεια εξ αίματος δεν συνεπάγεται την Αγάπη! Κάθε άλλο... Δεν είναι απαραίτητο ότι όλα τα παιδιά Αγαπούν την μητέρα ή τον πατέρα τους ή το αντίστροφο. Δεν είναι σίγουρο, ότι όλα τα αδέλφια είναι δεμένα με την αδελφική Αγάπη. Αντιθέτως, αρκετές φορές, μια πραγματική φιλία είναι πολύ πιο πιθανόν ότι μπορεί να οδηγηθεί στην Αγάπη. Την Αγάπη, που μας δίδαξε ο Κύριος. Αυτή που μας κάνει κατ' εικόνα και καθ΄ ομοίωση με τον Δημιουργό μας. Συμβαίνει να νομίζουμε ότι αγαπάμε, αλλά αυτό μπορεί να είναι μια ψευδαίσθηση μας, μια αυταπάτη. Η γνώμη μου είναι ότι όταν περάσουμε αρκετό χρονικό διάστημα μέσα σε μια ερωτική σχέση, τότε έρχεται η στιγμή για να δόσει ο έρωτας τη θέση του στην αγάπη ή στην αδιαφορία. Σε μένα αυτό το χρονικό διάστημα δεν ξεπέρασε ποτέ τα δύο έτη...

Αν θελήσουμε να το αναλύσουμε, δεν έχουμε παρά να ψάξουμε αν εξακολουθούμε να είμαστε  ερωτευμένοι με το ταίρι μας. Μόνο αν όντως εξακολουθούμε να είμαστε ερωτευμένοι μαζί του, το συναίσθημα είναι υπαρκτό. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει ότι Αγαπάμε με Α κεφαλαίο, γιατί όπως είπα και νωρίτερα, αυτό είναι ευλογία πολύ σπάνια. Βέβαια, αρκετές φορές το να είσαι ερωτευμένος με το ταίρι σου, δεν εξ' υπακούετε κιόλας, ότι θα το αγαπήσεις. Πολλές φορές, μπερδεύουμε την συνήθεια, την ανάγκη μας να μας αγαπάνε και το προσωπικό έλλειμμα μας, που χρειάζεται ένα ερωτικό ταίρι και συγχέουμε την αγάπη με τον έρωτα.

Ποια νομίζετε πως είναι η διαφορά μεταξύ αυτών των συναισθημάτων; Μεγάλη! Ποια τα κοινά σημεία μεταξύ τους; Πάμπολλα. Προσωπικά, πιστεύω πως στην αρχή έρχεται ο έρωτας και μετά γίνεται αγάπη. Kάποιοι, λένε ότι δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, αυτά τα δύο. Εσείς τι λέτε;

Θα επανέλθω προσεχώς ;)