Μια ακόμη εξομολόγηση... Τα 10 μειονεκτήματά μου!

Τα 10 ανείπωτα ελαττώματα της Μαρίας, ή αλλιώς, «to know us better»!
Κατόπιν ανοιχτής πρόσκλησης και συνάμα πρόκλησης, από την φίλη την Dreamer-Angel, για την αναγραφή των 10 κορυφαίων μειονεκτημάτων (πολύ μου αρέσουν τα παιχνίδια που παίζουμε εμείς οι bloggers) - και μετά από 7 ημέρες, που δέησα να πάρω τη σκυτάλη! – είπα να σας τα απαριθμήσω, επιτέλους!
Δυστυχώς { ή ευτυχώς, γιατί ίσως αλλιώς να ήμουν βαρετή ;) } τα κουσούρια μου είναι πολλά. Είχα, λοιπόν, να επιλέξω μεταξύ όλων, τα πιο αντιπροσωπευτικά. Δύσκολο! Και εγώ, όπως ήδη θα έχετε καταλάβει, είμαι και αναβλητική και καλοπερασάκιας! Και τώρα, ξεκινάμε:
1) Φυσικά, με τι άλλο… Την τεμπελιά μου, που συνεπάγεται την αιώνια αναβλητικότητά μου! Μην μου πεις να κάνω κάτι που δεν με ευχαριστεί – δε μου ταιριάζει τη συγκεκριμένη στιγμή... Θα το αφήσω για την τελευταία στιγμή, όταν πια δεν παίρνει άλλο. Αν είχαν στόμα και λαλιά οι πόρτες και τα παράθυρα στο σπίτι, θα σας εξιστορούσαν το πόσο συχνά κάνω ότι δεν με ευχαριστεί! Γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, δεν είμαι η χαρωπή νοικοκυρά, που κάνει τις καθημερινές δουλειές. Μόνο όταν θέλω και με ευχαριστεί γίνομαι άσπρος σίφουνας με αμμωνιαζόλ και τύφλα να έχουν οι νοικοκυρές μπροστά μου. Κάθε 29 Φλεβάρη, θα σας έλεγε η μητέρα μου τώρα, αλλά κάντε ότι δεν το ακούσατε! χι χι
2) Αμ, η κυρία είναι όμως ανικανοποίητη, απαιτητική και με πολύ υψηλά στάνταρ! Μπορεί εγώ να τα φορτώνω στον κόκκορα, όποτε με συμφέρει, αλλά από τους άλλους απαιτώ το συντομότερο να έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους για να κάνουν ότι εγώ περιμένω ή μου έχουν υποσχεθεί. Φωτιά στο κόρφο, όποιου μου έταξε κάτι και δεν το έκανε! Δεν λένε μην τάξεις του τρελού και του μικρού; E, σ’ αυτήν την κατηγορία είμαι και γω! Μικρή (...και δε θέλω ου) και αλλοπαρμένη, δεν είμαι και γω; lol Γίνομαι στενός κορσές, σ’ όποιον δεν κρατήσει την υπόσχεσή που μου έδωσε.
Τελευταία, άκουσα από κάποιον πολύ δικό μου άνθρωπο - που με ξέρει από την καλή και την ανάποδη - ότι καλό θα ήταν λέει, να έχω υπόψη μου ότι, από το παράθυρο του αεροπλάνου, απ’ όπου κοιτάω, δύσκολα θα βρω κάτι… Καλύτερα να προσγειωθώ στη γη, ώστε να έχω περισσότερες πιθανότητες να βρω αυτό που ζητάω. Πες τα… Χρυσόστομε!
3) Το τρίτο κουσούρι μου και να μην το συνειδητοποιήσετε ακόμη, θα το καταλάβετε μέχρι το τέλος! Είμαι πολυλογού και συνεπώς, ξερόλας. Επειδή ξέρω τα πάντα και επί παντός επιστητού, έχω άποψη για όλα και μιλάω πολύ. Τώρα, πως γίνεται αυτό, μην τα ρωτάτε. Εκ γενετής! Δεν ήξερε η μάνα μου τι κούναγε, δεν ρώταγε… lol
4) Συνεπώς, όπως αντιληφθήκατε είμαι και προπέτης. Όταν μιλάνε οι άλλοι δεν προλαβαίνουν να αρθρώσουν λέξη και τους μιλάω εγώ γι’ αυτό, που ήθελαν να μου πουν οι ίδιοι! Αυτό συμβαίνει, λόγω της βιασύνης μου και της έλλειψης αυτοσυγκράτησης που έχω.
5) Σε όλα με διέπει η βιασύνη και η επιπολαιότητα. Έτσι, συμβαίνει και με ότι καινούργιο έρχεται στη ζωή μου - στον έρωτα, στη φιλία, σε όλα ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα και δυστυχώς, αυτό συνεπάγεται ότι απογοητεύομαι και πολύ εύκολα. Όσο εύκολα ενθουσιάζομαι με κάτι, ακόμη πιο εύκολα ξενερώνω. Γενικότερα, είναι απίστευτοι οι ρυθμοί που κινούμαι, αλλά, ακόμα πιο ασύλληπτοι είναι οι ρυθμοί που μου φεύγει το οποιοδήποτε ενδιαφέρον υπήρξε για μένα, σε οποιαδήποτε κατάσταση που πριν με εξιτάριζε. Πολύ ρηχή θα πείτε από μέσα σας. Ίσως και να είμαι! Λίγο αλλοπρόσαλλη πάντως, μπορείτε να με πείτε.
6) Δεν ανέχομαι, ούτε μύγα στο σπαθί μου, αφού είμαι πολύ εγωίστρια. Πόσο μάλλον, την επίκριση. Ειδικά, όταν βρεθώ αντιμέτωπη με ανθρώπους που προσπαθούν να με χειραγωγήσουν, με επικριτική διάθεση, γίνομαι βαπόρι από την Περσία – αφού είμαι και το πιο ελεύθερο ον που έβγαλε η φύση. Και αν τελικά βρεθεί κάποιος που θα τολμήσει να μου εκδηλώσει κάποιο παράπονο, σε επικριτικό τόνο; Ωού, τον καψερό… Φωτιά στα μπατζάκια του! Εμένα, να βρεθεί κάποιος να μου κάνει κριτική, σε λάθος τόνο, τη λάθος στιγμή; Kατ’ αρχάς, ποιος νομίζει ότι είναι, αυτός; Κανείς δεν μπορεί να με προσβάλλει, κάνοντας μου παρατήρηση, μπροστά σε άλλον. Δεν το ανέχομαι ούτε από την ίδια την μητέρα που με γέννησε. Μόνο, εγώ κάνω κριτική, σε μένα! Όχι, οι άλλοι. Ποτέ οι άλλοι! Παρότι εγώ, φυσικά, είμαι κριτική απέναντι στους άλλους. Γιατί είπαμε, έχω άποψη για όλα εγώ… Δεν θα έχω ράμματα για τη γούνα των άλλων;
7) Δεν μου έφταναν τα παραπάνω, έχω και τρομερές ανασφάλειες! Δεν νομίζω να υπάρχει πιο ανασφαλές άτομο. Φταίει που δεν έχω και την τρομερή αυτοπεποίθηση, βέβαια, αλλά στους δισταγμούς μου και στους προβληματισμούς μου δίνω τα ρέστα.
8) Φυσικό επακόλουθο του εγωισμού και της ανασφάλειας, νομίζω ότι είναι να είμαι νευρική και να ξεσπάω στους άλλους όταν γεμίζει ξεχειλίζει το ποτήρι από αυτά που έχω καταπιεί. Τότε, ποιος είδε το θεό και δεν φοβήθηκε! ‘Όταν θυμώνω, δεν ξέρω τι λέω. Ξεσπάω με λόγια σε όποιον με εκνεύρισε, με ειρωνεύτηκε κ.λ.π. και του λέω ότι μου έρθει εκείνη τη στιγμή. Μα που τα βρίσκω; Αναρωτιέμαι και γω η ίδια. Μου έρχονται τέτοια λόγια, που όπως λένε και οι δικοί μου σφάζω με το μπαμπάκι! Βέβαια, μετά το μετανιώνω και ζητάω συγνώμη. Τώρα το αν θα την πάρω, έγκειται στην εκτίμηση και την αγάπη που μου έχουν οι άλλοι. Ευτυχώς για μένα, αυτές οι εκρήξεις μου δεν γίνονται σε όλους, αλλά στους πολύ δικούς μου ανθρώπους – δυστυχώς, θα μου πείτε για τους καημένους που είναι δίπλα μου!
9) Όταν νευριάζω, έχω και την ιδιότητα να γίνομαι ειρωνική και απότομη, συνάμα. Συνδυασμός, που σκοτώνει. Με λίγα λόγια, killer!
10) Και για το τέλος, σας άφησα το μεγάλο καημό των ανθρώπων που με ζουν καθημερινά! Το τι παραπονιάρα είμαι, δε λέγεται. Όλα στο σύμπαν δημιουργήθηκαν, υπάρχουν και περιστρέφονται, γύρω από εμένα. Αν κάτι δεν μου αρέσει, πρέπει να διορθωθεί το συντομότερο. Οπότε, το εκδηλώνω και γω με την πρώτη ευκαιρία, με όλους τους τρόπους και τα μέσα! Βέβαια, κάποιοι επιμένουν να λένε, πως είμαι και γκρινιάρα, αλλά εγώ διαφωνώ. Δεν είμαι μίζερη και ουδέποτε μου φταίγανε τα πάντα γύρω μου. Ποτέ δεν ήμουν ο τύπος που θα μουρμουράω συνέχεια! Απλά είμαι ο τύπος που θα ζουζουνίζω, για να καταφέρω ότι επιθυμώ! Βλέπετε τι ωραία που το θέτω το θέμα; χα χα χα Όπως με συμφέρει εμένα. Γιατί, πως είναι δυνατόν, κάποια που γκρινιάζει να μην είναι και συμφεροντολόγα;
Όπως θα καταλάβατε δεν έχω όρια σε τίποτα! Δεν υπάρχει πιο ελεύθερο άτομο από μένα και δεν δέχομαι να μου όρια σε τίποτα και από κανένα. Πως θα ήταν δυνατόν, συνεπώς, να υπήρχαν όρια στα ελαττώματα μου; Kανένας περιορισμός και όριο, δεν υπάρχει στα κουσούρια μου. Θα μπορούσα να τα απαριθμώ πολλές μέρες! Αλλά, τώρα κουράστηκα - ως τεμπέλα που είπαμε πως είμαι – και σας κάνω τη χάρη να βάλω μια τελεία, επιτέλους!



Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας και τον χρόνο σας που διαθέσατε, ώστε να διαβάσετε όλα τα παραπάνω. Από ευγένεια, πάντως, σκίζω! χα χα χα
Υ.Γ. 1) A, και για να μην το ξεχάσω! Μετά απ’ όλα αυτά, θα σας απογοητεύσω, αλλά τα προξενιά και οι προτάσεις γάμου, δεν θα γίνονται δεκτά, λόγω πληρότητας! lol
2) Eίμαι στην ευχάριστη θέση, να παραδώσω τη σκυτάλη του παιχνιδιού με τα 10 κουσούρια στην αγαπημένη μου Ορσαλία, τον Κωνσταντίνο από το νέο αγαπημένο μας blog Con-tech-gr, την Έλενα από τις Συνταγές της Καρδιάς και τον Λάκη Φουρουκλά.