Οι νικητές μπαίνουν στη μάχη μόνο για να κερδίσουν, όχι για το πόλεμο…

Σήμερα δεν είμαι στις καλές μου. Ίσως, θα το έχετε καταλάβει ήδη, αφού η προηγούμενη μου ανάρτηση αφορούσε στο θάνατο και το χαρακίρι των Σαμουράι. Παρόλα αυτά στο Αγγλόφωνο blog μου, έβαλα ανάρτηση για την ευτυχία. Με διέπει μια κυκλοθυμικότητα, άνευ λόγου και αιτίας. Τουλάχιστον συνειδητά! Λέτε να φταίει η ανάδρομη Αφροδίτη; χα χα χα

Επειδή λοιπόν, δεν ξέρω τι άλλη ανάρτηση να βάλω, αποφάσισα να βγάλω τα εσώψυχά μου, έτσι... χύμα και τσουβαλάτα! Όπως άλλωστε είμαι και γω αυτή τη στιγμή… Ανισόρροπη. Το σίγουρο είναι ότι προσπαθώ να κάνω ένα ακόμη μικρό απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής μου και να διαχωρίσω την κατάστασή μου. Κατά συνέπεια, νιώθω λίγη μοναξιά, χωρίς όμως να ξέρω το γιατί...

~ Κάποιες φορές, επειδή κάτι μας έχει φοβίσει στο παρελθόν μας κλεινόμαστε – συνήθως δε θέλουμε να το παραδεχτούμε και ίσως, δεν μπορούμε και να το συνειδητοποιήσουμε – με συνέπεια να κάνουμε παντιέρα την ανεξαρτησία μας, ώστε να νιώθουμε πιο ασφαλείς… για να μην αφεθούμε! (Σας θυμίζει κάτι αυτό; Εμένα τον εαυτό μου, μέχρι πριν λίγο καιρό).

~ Όταν δεν πιέζομαι από συντρόφους για δεσμεύσεις μετά από τρεις μέρες γνωριμίας, όταν δεν καταπιέζομαι από επαγγελματικές συνεργασίες, όταν έχω τη δυνατότητα να βρίσκομαι μέσα σε ένα κόσμο εν κινήσει ε, τότε οι δυσάρεστες σκέψεις μου υποχωρούν και οι επικοινωνιακές ικανότητές μου βελτιώνονται ραγδαία. Όμως, αναρωτιέμαι, όμως πόσες φορές τυχαίνει να μην υφίσταται κάτι από τα παραπάνω;;;
Με λίγα λόγια, όταν αισθάνομαι ελεύθερη, μόνο τότε, ότι κάνω μου προσφέρει ευχαρίστηση. Ακόμα και η τυχόν κακή μου οικονομική σου κατάσταση δε με επηρεάζει τόσο πολύ. Αρκεί να απορροφούν τις εντάσεις μου η αγάπη και η εισροή χρήματος. ;)

~ Ενδόμυχα, νιώθουμε τη μοναξιά ενός παιδιού που του λείπει η θαλπωρή της μαμάς του (ειδικά στους άνδρες, παίζει πολύ). Όμως, καλό είναι να θυμόμαστε, ότι δεν είναι τόσο εύκολο να πάρεις διαζύγιο με το παρελθόν σου και ότι σε έχει πληγώσει και συνεχίζει να σε πληγώνει, ακόμα κι αν έχεις κάνει πλαστική για να μην φαίνεται το τραύμα σου… Πρέπει να ψαχτούμε καλά, γιατί αν δεν ξέρουμε «βαθιά» τον εαυτό μας και δεν τον αγαπήσουμε πραγματικά, τότε πως θα μπορέσει να το κάνει κάποιος άλλος; Πως θα μας πλησιάσει και θα μας αγαπήσει;

~ Τη ζωή την ζεις, τη ρουφάς - δεν σε ρουφάει...
Και γω, εδώ και χρόνια, δεν τη ζούσα, έτσι όπως έπρεπε, αλλά αναλωνόμουν με το να κρίνω τους άλλους, να τους επικρίνω και να μένω κλεισμένη στο καβούκι μου! Την αμετροέπεια μου σας την είχα αναφέρει ως ένα από τα 10 κουσούρια μου. Έλα μου ντε που έχω και ένα κουσούρι ακόμη! Τι νομίζατε ότι μόνο αυτά ήταν; χα χα χα
Σας γελάσανε! Υπήρξα και πολύ ελεγκτική και δυστυχώς έχω ακόμα πολλά κατάλοιπα του παρελθόντος μου. Έκανα αυτοέλεγχο σε μέγιστο βαθμό, έλεγχο των άλλων, έλεγχο του περιβάλλοντος, έλεγχο του μέλλοντος και του παρελθόντος, έλεγχο προσωπικοτήτων & καταστάσεων, έλεγχο πιθανοτήτων και βάσεων για το μέλλον. Ούτε κομπιούτερ να ήμουν! Όλα αυτά, θεωρητικά ακούγονται "λογικά". Παρόλα αυτά, η αληθινή τους αξία συνίσταται μόνο όταν τα διέπει η εξισορρόπηση των παραγόντων. Κάθε θεωρία είναι σωστή, μόνο όταν εφαρμόζεται με ακρίβεια και με βάση το ποικίλο μέτρο για κάθε εφαρμογή. Την αίσθηση του μέτρου, πάντα την έχανα και, δυστυχώς, μάλλον θα την χάνω για πολύ ακόμη… Παθιασμένη με τα πάντα όπως είμαι, υπερέβαλλα σε μέγιστο βαθμό. Είχα πωρωθεί με το σωστό και τους κανόνες και έχανα το ζητούμενο, που είναι η ζωή!!

Και τώρα... τα 3 μυστικά μου για την αυτοβελτίωση:

1. Η αντιμετώπιση των φόβων μας
2. Η παραδοχή των σφαλμάτων μας
3. Η πίστη στον εαυτό μας και στο Θεό

«Άνοιξε τον εαυτό σου στο Θεϊκό.

Και ζήσε φυσικά. Ότι είναι φυσικό, είναι όμορφο. Eπειδή έτσι το θέλησε ο Θεός να είναι.»

Και μια τελευταία συμβουλή:
Αν πραγματικά θέλετε να δείτε τον εαυτό σας αντικειμενικά και να αντικρίσετε την αλήθεια, πρέπει να τον δείτε από μακριά και από ψηλά. Μ’ όλες του τις κινήσεις και μαζί με τις αντίστοιχες των ατόμων που σας περιβάλλουν. Κάτι ξέρουν και οι ξένοι που λένε την έκφραση: “Ιf I were in your shoes, I would…”. Πρέπει να βλέπουμε και την θέση των γύρω μας.

Θέλω να πιστεύω ότι είμαι σε καλό δρόμο!