Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
2 σχόλια:
Σεμνό και ταπεινό:) Μέρα καλή
Καλή σου μέρα, Λάκη! Τι κάνεις; Όποτε μπορείς ρίξε μια ματιά και στην Αγγλική έκδοση του shell-land. Βλέπεις ψωνιστήκαμε και θέλαμε να το έχουμε και στα Αγγλικά... Τρομάρα μας! :))
Δημοσίευση σχολίου