Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
3 σχόλια:
Εγώ θα έγραφα.. η δια(σ)τροφική διαδρομή του ανθρώπινου γένους.
Και μη χειρότερα δηλαδή!
Αλλά ok δεν με χαλάει το γουρούνι, τουλάχιστον είναι αυτό που φαίνεται.
Καλό μήνα :)
Δεν βαριέσαι..
απο ζώο ξεκίνησε, σε ζώο κατέληξε..
μηδέν εις το πηλίκον!!!
Δημοσίευση σχολίου