Όσιρις

Σύμφωνα με την Αιγυπτιακή Μυθολογία ο Ατού, ο Δημιουργός στην αρχετυπική του μορφή γεννά τον Σου Τεφνούτ, μετά τον Γκεμπ (Γη) μαζί με τη Νουτ (Ουρανό ) και τέλος τους Οσιρικούς Θεούς με πρωτότοκο τον Όσιρι και κατά σειρά, τον Σεθ, την Ίσιδα και την Νέφθυ δημιουργώντας την Εννεάδα της Ηλιούπολης.

Ο Όσιρις του οποίου το όνομα είναι ελληνική μεταγραφή της αιγυπτιακής λέξης λατρεύτηκε σε ολόκληρη την Αίγυπτο. Ανήκει σύμφωνα με τον εσωτερισμό στους θεούς τους Γης και σχετίζεται κυρίως με τον Διόνυσο και τον Άδη.

Γεννήθηκε στις Θήβες της Άνω Αιγύπτου κι ο Ρε μόλις έμαθε τη γέννηση του, τον κάλεσε πλησίον του και τον αναγνώρισε ως κληρονόμο του θρόνου του. Ήταν ωραίος, μελαχρινός και ψηλότερος όλων των ανθρώπων. Όταν ο πατέρας του αποσύρθηκε στον ουρανό τον διαδέχθηκε στο θρόνο της Αιγύπτου και αναγόρευσε βασίλισσα την αδελφή του Ίσιδα. Κατήργησε την ανθρωποφαγία και εκπαίδευσε τους ημιάγριους υπηκόους του στην κατασκευή γεωργικών εργαλείων. Ανήγειρε τους πρώτους ναούς, έφτιαξε τις εικόνες των Θεών, διατύπωσε την τάξη των τελετών και των οργάνων που συνοδεύανας τα τραγούδια. Ακόμα ίδρυσε πόλεις και έδωσε νόμους.

Αλλά θέλησε να εκπολιτίσει και τον υπόλοιπο κόσμο. Άφησε αντιβασίλισσα την Ίσιδα και χάρη στην πραότητα του, προσεταίριζε τη μία χώρα μετά την άλλη και αφόπλιζε τους κατοίκους με τα μουσικά όργανα. Αφού επέστρεψε βρήκε τα πάντα σε πλήρη τάξη, χάρη στην Ίσιδα. Σε μια γιορτή που έγινε στη Μέμφιδα, μετά την επιστροφή του στο βασίλειο, ο αδελφός του Σεθ, μαζί με 72 συνενόχους, τον προσκάλεσε σε συμπόσιο και του έφερε μεγάλο κατεργασμένο κιβώτιο. Του είπε ότι θα το πάρει εκείνος που θα χωρέσει ακριβώς σε αυτό. Ο Όσιρις μπήκε σε αυτό χωρίς να υποψιασθεί τίποτα. Αμέσως με τους συνωμότες τού κατέβασαν το κάλυμμα και το κάρφωσαν. Κατόπιν το έριξαν στο Νείλο, όπου το ρεύμα το έφερε στις ακτές της Φοινίκης, στη ρίζα μιας μυρίκης που μεγάλωνε με καταπληκτική ταχύτητα και το έκρυψε μέσα στον κορμό της.

Ο Βασιλιάς της περιοχής (της Βίβλου του Λιβάνου) όταν έριξε το δέντρο για να το χρησιμοποιήσει ως στήριγμα για τα ανάκτορα, άρχισε να βγάζει εξαιρετική ευωδιά, πράγμα που έκανε την Ίσιδα να υποψιαστεί ότι εκεί ήταν το πτώμα του Όσιρη. Έτσι, αφού πήρε τον στύλο βρήκε το φέρετρο και το πήγε στα έλη της Βουτούς μακριά από το μίσος του Σεθ. Αυτός όμως, λόγω τυχαίων γεγονότων, καθώς κυνηγούσε στο Δέλτα, βρήκε το πτώμα του αδελφού του και για να δώσει οριστικό τέλος, το έκοψε σε 14 κομμάτια που τα διασκόρπισε.

Η Ίσιδα άρχισε να κάνει έρευνες να τα βρει και τα βρήκε όλα, εκτός τον φαλλό του, τον οποίο τον είχε καταβροχθίσει ένα ψάρι ο οξύρρυγχος. Αφού τα προσάρμοσε βοηθούμενη από την αδελφή της Νέφθυ, τον βεζύρη Θωθ, τον ανηψιό της Άννουβι και γιο της Ώρο, που συνέλαβε με το πτώμα του συζύγου της, κατάφερε να τον ξαναφέρει στη ζωή κάνοντας μάγια και με το τυπικό της ταριχεύσεως, τον έκανε αθάνατο. Κατόπιν κατέφυγε στα έλη της Βουτούς για να αναθρέψει με ασφάλεια τον γιο της που θα έπαιρνε αργότερα εκδίκηση, ο οποίος μαζί με το γεράκι του νικάει τον Σεθ και κλείνει ο κύκλος με την Τριάδα καθώς ζουν και οι τρεις σαν άγια οικογένεια, ενώ ο Όσιρις αποσύρεται αφήνοντας την κοσμική εξουσία στον Ώρο.

ΚΛΕΙΔΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ

Mεταφυσικό
Στον Μύθο έχουμε την αιώνια πάλη, σκότος εναντίον φως (Όσιρις-Σεθ), όπως και τις δύο όψεις της σελήνης, γέμιση-Ίσιδα, ελάττωση-Νέφθυς. Το Πνεύμα Όσιρις στην αρχή είναι αυτό που κυβερνά σε έναν κόσμο δίκαιο μια Περίοδο προτού ενσαρκωθεί, γεννηθεί στον υλικό κόσμο. Βρισκόμαστε στην περίοδο ασυνείδητα καλός, στην ΕΝΟΤΗΤΑ. Το κλείσιμο στο κιβώτιο είναι η ενσάρκωση στον κόσμο (πνευματικός θάνατος), καθώς το ποτάμι είναι τα νερά της ζωής που συνδέουν τον υλικό με τον Πνευματικό κόσμο. Το κιβώτιο είναι το όχημα του Πνεύματος, δηλαδή οι φορείς που το μεταφέρουν (π.χ. αιθεροφυσικό, περνά τα νερά της ζωής κατέβασμα του Πνεύματος στην ύλη. Το δέντρο είναι η ύλη που ευωδιάζει όταν το Πνεύμα βρίσκεται σε επαφή μαζί του. Η γέννηση στον υλικό κόσμο ουσιαστικά είναι ο θάνατος για τον πνευματικό γι' αυτό δολοφονείται από τον Σεθ και διαμελίζεται. Έχουμε δηλαδή, την Πολλαπλότητα από την Ενότητα, που είναι 7 ή 14 κομμάτια, που συμβολίζει τις 7 ακτίνες εκδήλωσης, που είναι συνέπεια της καθόδου του Λόγου στην Ύλη.

Τα πράγματα όμως τείνουν να ξαναγυρίσουν στην αρχική τους μορφή (φίδι που τρώει την ουρά του) που πλέον και με τη συνδρομή του Θείου-Ίσιδος (όπως στο Μύθο του έρωτα και της ψυχής) ξαναβρίσκονται και επανατίθονται (ανασύνθεση-εμψύχωση), οπότε έχουμε πάλι την ΕΝΟΤΗΤΑ μέσα όμως από συνειδητή προσπάθεια. Το γεννητικό μόριο δεν βρίσκεται, που σημαίνει ότι ο Πατέρας Όσιρις δεν γεννά ο ίδιος τον κόσμο, αλλά υπάρχει μια ιεραρχία κατώτερων Οντοτήτων που φροντίζουν γι αυτό. Το Πνεύμα αποσύρεται από την εξουσία, καθώς έχει τελειώσει τις δοκιμασίες του και θα συνεχίσει σε άλλα επίπεδα, ενώ το φωτεινό Πνεύμα 'Ωρος καταστρέφει τα σκοτάδια.
Ο 'Ωρος ουσιαστικά συμβολίζει την υπόσχεση για λύτρωση για κάθε ανθρώπινο Ον.

Αριθμητικό
Στο μύθο βλέπουμε την ιερή τριάδα Όσιρις- Ίσιδα-΄Ωρος, τον αριθμό τρία, δηλαδή την τριπλή έκφραση της θεότητας.
Το ΕΝΑ πατέρας είναι αυτός που δίνει την ώθηση των κόσμων, διαμελίζεται και από αυτόν προέρχονται τα πάντα (τα μέλη του που βυθίζονται στο ποτάμι της Ζωής). Παρατηρεί την εξέλιξη, όμως από μακριά. Η Ίσιδα είναι η Αγάπη- σοφία που εμψυχώνει, ενώ ο 'Ωρος είναι αυτός που μάχεται (το Αθάνατο στον άνθρωπο- το τρίτο στοιχείο που δίνει την έκβαση στη μάχη.
Ακόμα, συναντάμε τον αριθμό 2 που εκφράζει τον δυαδισμό και την αέναη μάχη μεταξύ δυνάμεων Γιν- γιαγκ ('Ωρος -Ίσιδα).
Τα 4 αδέλφια Όσιρις-'Ισιδα- Σεθ- Νέφθυς είναι ο κόσμος της ύλης, όπου γίνονται όλες οι μάχες.
Τέλος, η απόσυρση είναι η επιστροφή στον αριθμό 1 (Νιρβάνα).

Γεωμετρικό
Εδώ έχουμε την ιερή γεωγραφία, όπου οριοθετείται ο χώρος, καθώς η κάσα του Όσιρη έφτασε στη Βίβλο- Βορράς. Ο νότος οριοθετείται από την πρώτη περιήγηση του, που έφτασε μάλλον ως την κεντρική Αφρική. Επίσης, ο Βορράς συμβολίζεται με τον 'Ωρο, που αντιστοιχεί με την πνευματική υπέρβαση, ενώ ο Σεθ είναι το σημείο αφετηρίας, εκεί από όπου προερχόμαστε, το παρελθόν που πρέπει να ξεπερασθεί.
Ακόμα, μπορούμε να συσχετίσουμε το κόσμο της ύλης που γνωρίζουμε με τα τέσσερα αδέλφια Όσιρις-Βορράς, Σεθ-Νοτός, Ίσιδα-Δύση, Νέφθυς-Ανατολή. Στον κοσμικό κύβο που δημιουργείται το κάτω επίπεδο είναι ο Γκεμπ-Γη, ενώ το πάνω η Νουτ ο ουρανός. Ο άνθρωπος βαδίζει την πορεία από ανατολή προς δύση στα πλαίσια της γήινης ζωής, που οδηγεί στις συνεχείς ενσαρκώσεις, αλλά κάποια στιγμή, όταν υπάρχει οσιροποίηση, μεγάλα μυστήρια, αναπροσαρμογή μερών σώματος, πλέον η πορεία είναι προς το Βορρά, δηλαδή προς την ελευθερία από τον τροχό των μετενσαρκώσεων, καθώς ο Όσιρις αποσύρεται.
Τα τέσσερα αδέλφια συμβολίζουν το Κουρουξέτρα του ανθρώπου, που έχει συνειδητοποιήσει και είναι ο σταυρωμένος ανάμεσα στους δύο κόσμους. Ο 'Ωρος είναι το τρίτο στοιχείο ανάμεσα στο πνεύμα και στην ύλη και είναι αυτός που φέρνει τη λύτρωση το Σάττβας.

Αστρολογικό
Ο Σεθ σχετίζεται με τον αστερισμό του Δράκοντος και με το Πολικό άστρο μιας άλλης εποχής της Γης. Για μια εποχή τα πράγματα ήταν όλα αγνά (κυριαρχία Όσιρη), μετά όμως ο Σεθ πήρε την εξουσία. Αργότερα, έγινε ένα εκπέσον άστρο, που όμως δύσκολα παρέδωσε την εξουσία των καιρών (μάχες ΄Ωρου -Σεθ). Ο αστερισμός του Ωρίωνα που εμφανίζεται πριν από του Σείριου αποδίδεται στον Όσιρη. Η περίοδος της πλημμύρας του Νείλου αρχίζει στο θερινό ηλιοστάσιο εκείνη την εποχή, δηλαδή τη στιγμή που ο Σείριος ανατέλλει ταυτόχρονα με τον Ήλιο.
Σε αυτό το κλειδί ερμηνείας φαίνονται καθαρά οι σχέσεις μακρόκοσμου- μικρόκοσμου. Η περιοδική άνοδος και πτώση της στάθμης του Νείλου, σχετίζεται άμεσα με τον αρχέγονο ωκεανό ζωής, που διαστέλλεται και συστέλλεται. Ο Νείλος σχετίζεται άμεσα με το ζωδιακό σημείο του Υδροχόου, καθώς ο συμβολισμός του έχει τον θεό Χέπι που χύνει νερό από δύο δοχεία, ενώ η αριστερή κνήμη φυλάγεται σαν τοπικό ιερό λείψανο έχει σχέση με τον Υδροχόο. Στον αστερισμό του σκορπιού έχουμε τη συνομωσία του Σεθ και των συνεργατών του και σε όλη την πορεία του Όσιρη θα υπάρχουν συσχετισμοί με τα ζώδια.
Αστρολογικά η Ίσιδα έχει σχέση με τη Σελήνη (αύξηση), που όταν φεύγει, ο Ήλιος Όσιρις αναλαμβάνει να φωτίζει τον κόσμο σύμφωνα με τις αρχές του. Το σκότος όμως Σεθ την περίοδο μέρας κρύβει τον ήλιο (κρύψιμο στο φέρετρο =σύννεφα;) ή τη νύχτα αναλαμβάνει την εξουσία. Ο Όσιρις όμως, πάλι θριαμβεύει με την καινούργια μέρα, χάρις την Ίσιδα και τους άλλους θεούς που φωτίζουν και τη νύχτα. Επίσης, ο θάνατος του συμβολίζει το χειμώνα, ενώ ανάσταση του συμβολίζει την Άνοιξη-ζωή.

Αλχημικό
Κεμ κόκκινο ή μαύρο χρώμα σύμβολα μετάλλαξης. Το μαύρο χρώμα είναι το ακατέργαστο που πυρώνεται διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια της αλχημικής μάχης, για να φτάσει στο λευκό-μύηση. Τα τέσσερα στοιχεία του κόσμου βγήκαν από το ζευγάρι GEB -NUT, Όσιρις φωτεινό αρσενικό, Ίσις φωτεινό θηλυκό, ΣΕΘ σκοτεινό αρσενικό, ΝΕΦΘΥΣ σκοτεινό θηλυκό. Αυτά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και μας δίνουν τον εκδηλωμένο κόσμο, καθώς δημιουργούν αντίθετες δυνάμεις τα φίδια που μάχονται, που έχουν όμως ένα κέντρο έναν κύριο άξονα το κηρύκειο, που αντιπροσωπεύει τις αντίθετες αλχημικές αρχές, θείο και υδράργυρος. Όταν δαμαστούν αυτά τα δύο, ο άνθρωπος αποκτά ατομικότητα και Οσιροποιείται. Ας πάρουμε όμως, το αλχημικό έργο από την αρχή που μας μιλά στην αρχή για Σκιές φόβους μέσα στις ψυχολογικές σπηλιές (μικρές φωνές).
Έχουμε την πορεία της αλχημικής μετάλλαξης των δοκιμασίες των 4 στοιχείων. Τα σημεία σταθμός είναι:
1) η αρχή του μοιραίου, είναι η απαρχή και η κινητήρια ώθηση της Ιστορίας. Χάνεται η πρωταρχική έννοια της ολότητας από τη Νιρβάνα, Παράδεισο (ασυνείδητα καλός) κινούνται τα νήματα για την επίτευξη των νέων προκλήσεων της ζωής, μέσα από τις Μυητικές διαδικασίες.
2) Το ξεγέλασμα και η εγκατάλειψη στα νερά. Εδώ έχουμε μια φάση δοκιμασίας Ηλιακά Μυστήρια, στιγμή όπου το Χάος βάζει τις προκλήσεις και οι χαμηλές έλξεις Σεθ περιορίζουν στο κιβώτιο την ανθρώπινη ψυχή, ρίχνοντας την στις συνεχείς μετενσαρκώσεις.
3) Η προστασία από την θεότητα, πρώτα η συκιά και μετά η ανάσταση από την Ίσιδα. Έχουμε τη δεύτερη γέννηση δηλαδή τα μεγάλα μυστήρια. Έχουμε τον δυο φορές γεννημένο που κατατρόπωσε το θάνατο και είναι πλέον Μύστης. Αυτό επιτεύχθηκε με την επανατοποθέτηση των μελών, δηλαδή την επανασύνθεση των στοιχείων μια αλχημική διαδικασία. Το γεννητικό μόριο δεν βρίσκεται, πράγμα που δηλώνει ότι ο Μύστης αποσύρεται από τον φαινομενικό κόσμο της ύλης και πλέον γεννά σε άλλα επίπεδα, ενώ το χάσιμο και ανεύρεση των άλλων μερών σημαίνει την ανταλλαγή των ανθρώπινων στοιχείων με Θεϊκών.
4) Οι δυνάμεις του Σκότους ελαττώματα (Δράκος -Σεθ) νικιούνται-διευθετίζονται (δεν σκοτώνονται). Πλέον, τα άλογα μέρη υπηρετούν τα Λογικά, όπως η έννοια της δικαιοσύνης στον Πλάτωνα και ο 'Ωρος, ο εσωτερικός άνθρωπος (Αη Γιώργης θριαμβεύει).
5) Ιδρύονται θεσμοί και Νόμοι Δίκης, αφού οι μικρές φωνές έχουν σιγήσει κάτω από άπλετο φως της συνείδησης και μεταλλάχθηκαν σε Μεγάλες φωνές.
Έτσι έχουμε τη θεία καταγωγή του ανθρώπου, το νόμο της παγκόσμιας εξέλιξης και την τελική θέωση, ξεπερνώντας και μεταλλάσσοντας τα κατώτερα πάθη, που πηγαίνουν στον κόσμο των νεκρών για να βασιλεύσουν (απόσυρση).

Βιολογικό
Ο Σεθ συμβολίζει το άλογο μέρος του οργανισμού, δηλαδή την ψυχική ασθένεια, καθώς θέλει την εξουσία του όντος, την Ίσιδα. Η μάχη μεταξύ του οργανισμού και της ψυχικής ασθένειας είναι η μάχη μεταξύ αυτού που πρέπει να κυβερνά και του άλογου, επιθυμητικού που θέλει, καθώς δεν έχει σωφροσύνη. Έτσι, στην αρχή μπορεί να υπερισχύει διαμελισμός του Όσιρη, αλλά τελικά ο ΄Ωρος, που συμβολίζει το θυμοειδές, τάξη φυλάκων, επιβάλλεται του Σεθ, δεν το σκοτώνει, αλλά το τιθασεύει, με αποτέλεσμα όλος ο οργανισμός να λειτουργεί αρμονικά. Έτσι, ο Όσιρις αποσύρεται και μπορεί να ασχοληθεί με αυτά που πρέπει, όπως ο νους πρέπει να ασχολείται με πράγματα που τού ταιριάζουν, ενώ ο Όρος, επιβάλει τη δικαιοσύνη, αρετή όπου κάθε τι ασχολείται μ' αυτό που του πρέπει.
Στο βιολογικό κλειδί βλέπουμε επίσης τη διαδοχή ζωής - θανάτου, όπου αρχίζει με τη σπόρο, καθώς ως Όσιρις ταξιδεύει στα νερά της ζωής, το όργωμα και την σπορά, όπου υπάρχει ο διαμελισμός του σώματος και τέλος η ανάσταση που δίνει καρπό, που ουσιαστικά είναι νέος σπόρος. Για να αναπτυχθεί νέος βλαστός, πρέπει να καταστραφεί η προηγούμενη μορφή, επομένως η γέννηση και ο θάνατος είναι σύμμαχοι που συνεχίζουν τη ΖΩΗ.
Δεν υπάρχει λοιπόν θάνατος, παρά μόνο οι αλλαγές κατάστασης μέσω μιας συνεχούς αναγέννησης, που είναι έκφραση της μιας ΖΩΗΣ.

Μορφογεννητικό ή μορφοπλαστικό
Ο Νείλος θα μπορούσε να παραλληλιστεί σαν εκροή του Όσιρη και η γη σαν το σώμα της Ίσιδος. Έτσι, ο Νείλος Όσιρις γονιμοποιεί το χώμα τη Γη Ίσιδα. Αντίθετα, ο Σεθ αντιπροσωπεύει την ένταση της ξηρότητας, που εξατμίζει τα νερά του Νείλου και τα περιορίζει στις όχθες του και αυτό συμβολίζει το κλείσιμο Του Όσιρη στο κιβώτιο τον περιορισμό των νερών, χαμηλή στάθμη. Η ανάσταση του Όσιρη συμβολίζει την πλημμύρα τη συνεχή αναγέννηση, καθώς ο 'Ωρος είναι αυτός που νικά τον Σεθ, δηλαδή ο νέος Χρόνος φέρνει τις αλλαγές στους ρυθμούς χρησιμοποιώντας τις μορφές που μετά τις απορρίπτει.
Η δημιουργία και καταστροφή διαδέχονται η μία την άλλη, πάντα όμως η εξέλιξη-συνείδηση είναι κερδισμένη, αφού χρησιμοποιεί όλο και ανώτερες μορφές έκφρασης. Ο ετήσιος κύκλος βλάστησης εναπόκειται και αυτός στην αρχή του ρυθμού που διοικεί όλες τις μορφές.
Τα κομμάτια του Όσιρη βρίσκονται σε ορισμένα σημεία που ουσιαστικά αποτελούν την ιερή γεωγραφία του τόπου και ουσιαστικά είναι κέντρα ενέργειας.

Πηγή: Esoterica.gr