Αϊνστάιν

Από τότε που πέθανε ο Αϊνστάιν το 1955, οι επιστήμονες δεν έχουν σταματήσει να μελετούν τον εγκέφαλό του για να δουν αν και πώς λειτουργούσε διαφορετικά από αυτόν των υπολοίπων ανθρώπων. Ένας ακόμα ερευνητής ανακοίνωσε τώρα ότι βρήκε νέες διαφορές με τους κοινούς θνητούς. Η γενική ιδέα, που προκύπτει και από τη νέα μελέτη, είναι ότι αυτό που έκανε τον Αϊνστάιν μεγαλοφυΐα, δεν ήταν το μέγεθος του εγκεφάλου του, αλλά η διαφορετική δομή του.

Αμέσως μετά το θάνατο του Αϊνστάιν, ο παθολόγος του πανεπιστημίου Πρίνστον Τόμας Χάρβεϊ αφαίρεσε τον εγκέφαλο του διασημότερου στον κόσμο φυσικού για περαιτέρω μελέτη, με αποτέλεσμα σήμερα ο εγκέφαλος του Αϊνστάιν να βρίσκεται πλέον σε 240 κομμάτια.

Όμως, πριν αρχίσει ο κατατεμαχισμός του εγκεφάλου, είχαν γίνει αναλυτικές μετρήσεις και είχαν τραβηχτεί πολλές φωτογραφίες του άθικτου ακόμα εγκεφάλου. Οι φωτογραφίες αυτές, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, μελετώνται από επιστήμονες για να "ξεκλειδώσουν" τα μυστικά του εγκεφάλου του.

Αυτό που έχει ξαφνιάσει τους μελετητές, είναι το γεγονός ότι ο εγκέφαλος του Αϊνστάιν, με βάρος 1.230 γραμμαρίων, είναι μικρότερος από το μέσο όρο των ανθρώπων, συνεπώς δεν μπορεί να είναι το μέγεθος που εξηγεί τη νοητική του ικανότητα. Μια άλλη μελέτη Καναδών ερευνητών, το 1999, διαπίστωσε ότι οι βρεγματικοί λοβοί του Αϊνστάιν ήσαν κατά 15% πλατύτεροι από το μέσο ανθρώπινο όρο. Οι λοβοί αυτοί συνήθως συνδέονται με την επεξεργασία των σημάτων της όρασης, τη αντίληψη του περιβάλλοντος χώρου και τα μαθηματικά.

Τώρα, μια νέα μελέτη διαπίστωσε και άλλες διαφορές. Ο Ντιν Φολκ του πολιτειακού πανεπιστημίου της Φλόριδα στις ΗΠΑ, μελετώντας ενδελεχώς τις αρχικές ολοκληρωμένες φωτογραφίες του εγκεφάλου, διαπίστωσε ότι οι βρεγματικοί λοβοί, εκτός του μεγαλύτερου εύρους τους, περιέχουν ένα σπάνιο μοτίβο από αυλάκια και ραβδώσεις. Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό θεωρείται ότι συνέβαλε καθοριστικά στην "οπτική σκέψη" που διέθετε ο Αϊνστάιν στη φυσική και την κοσμολογία και η οποία τον οδήγησε στις μεγαλοφυείς ενοράσεις του.

Ένα άλλο ιδιόμορφο στοιχείο που εντόπισε ο Φολκ, αφορά ένα σβωλάκι στον κινητικό φλοιό, που συνήθως σχετίζεται με την μουσική ικανότητα - και ο Αϊνστάιν έπαιζε βιολί από την παιδική του ηλικία.