“Δεν γεννιέσαι γυναίκα, αλλά γίνεσαι γυναίκα”
Simone De Beauvoir, 1908-1986
Χτες, με αφορμή μια ανάρτηση που είδα στο blog Con-tech-gr θυμήθηκα ότι στο Vita Μαρτίου είχα διαβάσει ένα άρθρο της Λουίζας Βογιατζή με τίτλο "Γυναίκα γεννιέσαι ή γίνεσαι;" Σ’ αυτό υπήρχε η παραπάνω άποψη της Σιμόν Ντε Μποβουάρ. Έχει περάσει περίπου μισός αιώνας, από τότε που το σύμβολο του φεμινισμού, τη διατύπωσε στο βιβλίο της "Το δεύτερο φύλο".
Όπως υποστήριζε, η θηλυκότητα δεν είναι παρά ένα επίκτητο σύνολο χαρακτηριστικών, που μια γυναίκα το μαθαίνει αναγκαστικά μέσα στην οικογένεια και έξω στην κοινωνία.
Τώρα, αν θέλετε τη γνώμη μου, νομίζω ότι η γυναίκα μοιάζει με το λουλούδι! Όσο πιο πολύ το χαϊδεύεις, το ποτίζεις, το σκαλίζεις, του μιλάς και όσο του δείχνεις με τη φροντίδα σου ότι το αγαπάς, τόσο αυτό πιο όμορφα ανθίζει και βγάζει ωραία αρώματα που ελκύουν τις πεταλούδες. Έτσι, παρομοίως και μια κοπέλα για να μεταμορφωθεί σε γυναίκα χρειάζεται τα ανάλογα ερεθίσματα!
Και όπως λέει και το άρθρο που διάβασα στο Vita:
"Η ερωτική συνάντηση, η ματιά του άνδρα που είναι ερωτευμένος, το ξύπνημα του έρωτα και της επιθυμίας, ξυπνούν ταυτόχρονα και τη θηλυκότητα σε κάθε γυναίκα. Ο έρωτας αντανακλάται σε κάθε άνθρωπο όταν τον ζει πραγματικά και στη γυναίκα γίνεται άμεσα αισθητός και εμφανής. Της δίνει την αίσθηση του εαυτού της και αυτού που προκαλεί στον άλλον, τη συμφιλιώνει με το σώμα της και την εικόνα της, την κάνει να αισθάνεται επαρκής και πλήρης. Η θηλυκότητα στην πλήρη άνθισή της.
Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Αναμένουμε τις απόψεις σας...
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Από τον "Μεγάλο Ερωτικό"- 1972
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Με την πρώτη σταγόνα της βροχής
σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμό εσένα!
Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ' τον έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
γυναίκα.
Κατά πού θ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρινές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα.
Κι είμαστε μόνοι, ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ' τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ' τον έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
γυναίκα.
2 σχόλια:
αν συμφωνω λεει??
απολυτα!!!!!
ο ερωτας ετσι και αλλιως μας αλλαζει ... και πιστευω οτι το ιδιο ισχυει για ολους και για τους αντρες δηλ ..
και αυτοι χρειαζοντε αυτα που λες για μας :)
την καλημερα μου :)
Το θεωρώ λίγο υποτιμητικό να πρέπει να μας δίνουν σημασία, ή να μας κανακεύουν ή ο,τι άλλο για να βγαίνει η θυληκότητα από μέσα μας.
Η θυληκότητα είναι κάτι πηγαίο. Πρέπει να βγαίνει από τη γυναίκα αβίαστα. Ούτε να της το βγάζει άλλος, ούτε να το κάνει προμελετημένα.
Άποψή μου.
Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου