Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Τρίτη 14 Απριλίου 2009

Ένα ευχαριστώ για τη φιλία και τη ζεστασία σας!!

Τις τελευταίες μέρες ένιωσα δύο έντονα συναισθήματα. Την ευχαρίστηση και το σοκ...

ΚΑΤΕΓΡΑΨΑ ως ευχάριστο:
Σήμερα αισθάνθηκα την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους εσάς που μας παρακολουθείτε από τα τέλη Οκτωβρίου που ξεκινήσαμε δειλά-δειλά ( φυσικά δεν εννοώ μόνο τους 54 φίλους που εμφανίζονται ως αναγνώστες του shell-land ) και μας αφήνετε τα σχόλιά σας καθημερινά, ανώνυμα ή επώνυμα.

Είναι τόσο όμορφη αίσθηση να είναι μέρος της καθημερινότητας μας η αμφίδρομη επικοινωνία μέσα από τα blogs. Μέσω μιας απλής φιλικής καλημέρας, των ευχών σας για ένα Καλό Πάσχα και ακόμη περισσότερο για τη γρήγορη ανάρρωση του πατέρα μου, που περνάει δύσκολες στιγμές, εγώ γεμίζω τις μπαταρίες μου θετικά. Πόσο μάλλον που υπάρχουν και φίλοι bloggers (βλ. AATON) που προθυμοποιήθηκαν όταν εξέφρασα μια απορία μου, να με βοηθήσουν στην προσθήκη κάποιου gadget, αφού εγώ εξακολουθώ να είμαι άσχετη ακόμη!

Μπορεί το shell-land να μην είναι κάτι το ιδιαίτερο για σας, αλλά η επικοινωνία μαζί σας είναι τόσο μα τόσο ιδιαίτερη, για μένα προσωπικά.
Είστε πολύ σημαντικοί για μένα και σας ευχαριστώ πολύ. Να είστε όλοι καλά. Σας εύχομαι γι 'αυτές τις άγιες μέρες, κάθε προσμονή σας να γίνει πραγματικότητα!

ΣΟΚΑΡΙΣΤΗΚΑ από δύο γεγονότα:
Από το πρωτοφανές για τα Ελληνικά χρονικά δολοφονικό αμόκ στη σχολή του ΟΑΕΔ
.
και τις μακάβριες εικόνες από το σεισμό στην L'Aquila της Ιταλίας...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι καθόλου πρωτοφανές αυτό που έγινε στη σχολή ΟΑΕΔ. Εγκλήματα σκληρά έχουν γίνει κατ΄ επανάληψη στην Ελληνική κοινωνία αλλά έχουμε την τάση να ξεχνάμε εύκολα φαίνεται. Η κοινωνία έχει γίνει και συνεχίζει να γίνεται πολύ σκληρή.
Εξάλλου αφού ακολουθούμε τα δυτικά (αμερικάνικα) πρότυπα να περιμένουμε τα ίδια και πολύ χειρότερα. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι στο άμεσο μέλλον δεν θα αναγνωρίζουμε την χώρα. Τουλάχιστον αυτοί που έχουν αναμνήσεις 20ετίας περίπου θα δούνε άλλη χώρα (αν δεν το έχουν δει ήδη).

Αρχίζουν και βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σχετικά με τον σεισμό στην Ιταλία. Και λένε ότι φτιάχνανε τις γαμοκατασκευές τους με άμμο θαλάσσης!...έλεος. Πάντως πιστεύω ότι αν αποδειχτεί κάτι τέτοιο θα τους βάλουν βαθιά στο φρέσκο οι Ιταλοί.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Μαράκι μου και για εμάς είσαι κάτι πολύ σημαντικό, μέρος της καθημερινής μας παρεούλας και σ' ευχαριστούμε πολύ γι αυτό:))
Μακάρι να τα λέμε για πολύ πολύ καιρό ακόμα!!

D.Angel είπε...

Να σαι καλά Μαράκι!
Εμείς θα τα πούμε κι από κοντά!
Φιλιά πολλά

Aristodimos είπε...

Ομορφη αυτη η αμφίδρομη επαφή και επικοινωνία στο διαδίκτυο... Γνώρισα αρκετούς αξιόλογους ανθρώπους 1,5 χρονο τωρα και με αρκετούς διατηρώ προσωπική επαφή και επικοινωνία.

Οσο για τα 2 γεγονότα που αναφέρεις δυστυχώς ειναι ενα ελαχιστο δειγμα της ασχημης καθημερινότητάς μας.


Αρης

korinoskilo είπε...

και εμεις σ ευχαριστουμε που μοιραζεσε μαζι μας αυτα τα καθημερινα σου :))))))))))