Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Μοιάζουμε - Δύσκολα αφήνεσαι, δίνεις δε δίνεσαι, ας πλησιάσουμε κι ας μην τρομάζουμε

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης


Πες μου τι θες
δεν κυνηγάω πια σκιές
και με τρομάζουν οι αλλαγές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές

Τέτοιες βραδιές
μπαίνουμε μέσα σε φωτιές
σ' ένοχες σκέψεις μυστικές
λόγια κουβάρια
που τυλίγουν τις καρδιές

Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ
μια τολμάω να πεθάνω
μια σκοτώνω εγώ
άλλα λες κι εσύ καρδιά μου
κι άλλα εννοείς
αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου
μοιάζουμε θα δεις

Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε μοιάζουμε
Γίναμε καρδιά μου ίδιοι
μες το ίδιο μας παιχνίδι
μοιάζουμε πόσο μοιάζουμε

Τέτοιες βραδιές
τι λεν τα βλέμματά μας πες
που 'ναι γεμάτα αστραπές
Δεν έχει η αγάπη
μόνο όψεις τρυφερές

Εγωισμοί
δειλές κι αμήχανες σκηνές
δικές μας άμυνες σκληρές
Δεν είναι η αγάπη
ένα παιχνίδι ασφαλές

2 σχόλια:

Unknown είπε...

πολύ ωραίο τραγούδι..ανέβασες
νάσαι καλά...τι γίνεται πως πάει ο μπαμπάς σου...ευχομαι όλα καλά

Matriga είπε...

Χριστός Ανέστη Παναγιώτη. Ελπίζω να πέρασες καλά. Εγώ δόξα το Θεό ήμουν με τους δικούς μου και ο πατέρας στο σπίτι πια και είναι πολύ καλύτερα. Ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι ότι καλύτερο.
Να είσαι πάντα καλά!
Υ.Γ. Από χτες είμαι κάπως και το τραγούδι με αντιπροσωπεύει εντελώς. Δεν είναι η αγάπη εύκολο παιχνίδι και έχει τις δύσκολες στιγμές...