O ζυμομύκητας Candida albicans και το χρόνιο σύνδρομο που προκαλεί

Μια σοβαρή ένδειξη για το αν έχετε καντιντίαση ή όχι, είναι το τεστ με το ποτήρι νερό (Saliva Test), όπως και το candia5, αλλά τη διάγνωση θα την κάνουν οι γιατροί μετά από εργαστηριακό έλεγχο. Φυσικά, υπάρχουν και τεστ τροφικής δυσανεξίας, που επικουρικά μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση, αλλά και μόνο με ειδικές μυκητολογικές αιματολογικές αναλύσεις γίνεται να το μάθετε.
Σας συνιστώ να μιλήσετε με ειδικό παθολόγο ή γαστρεντρολόγο για να σας γράψει αυτές τις κλινικές εξετάσεις και να τις κάνετε σ' ένα καλό διαγνωστικό κέντρο. Αν πάλι θελήσετε να κάνετε και το τεστ δυσανεξίας, είναι άλλο θέμα. Αρκεί ο γιατρός σας να είναι γνώστης (σπάνια περίπτωση) και θα σας συμβουλέψει σωστά.
Μην δεχτείτε από κανένα να σας συστήσει γιατρούς και κέντρα, γιατί κυκλοφορούν πολλοί που εκμεταλλεύονται αυτό το χρόνιο πρόβλημα και παίζουν με τον πόνο των ασθενών.

Ψάξτο μόνοι σας και μην βασίζεστε στους καλοθελητές, ούτε καν στο παρακάτω κείμενο μου. Ο σκοπός του άλλωστε είναι η ανταλλαγή απόψεων. Κανείς δεν είναι παντογνώστης και σίγουρα τον πρώτο λόγο τον έχει η ιατρική και οι ειδικοί επιστήμονες!

Αναμένουμε και τις δικές απόψεις και εμπειρίες μέσω σχολίων σας. Καλή δύναμη!

Candida albicans και Πολυσυστηματική Χρονία Καντιδίαση

Η μυκητίαση είναι μια ιατρική κατάσταση του 21ου αιώνα που επηρεάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού όλων των δυτικών βιομηχανοποιημένων χωρών. Η νόσος παρουσιάζεται με μια γενικευμένη μυκητιασική λοίμωξη που παράγεται από τον μικροοργανισμό Candida Albicans. Ο μικροοργανισμός αυτός προκαλεί ένα σύνδρομο χρόνιων διαταραχών που γενικά επηρεάζουν τα εννέα διαφορετικά συστήματα του σώματος: το πεπτικό, το νευρικό, το καρδιαγγειακό, το λεμφικό, το αναπνευστικό, το αναπαραγωγικό, το ουροποιητικό, το ενδοκρινικό και μυοσκελετικό.

Η Candida Albicans είναι ένας μύκητας που υπάρχει στους περισσότερους από εμάς, ο οποίος φυσιολογικά ελέγχεται από το ανοσολογικό μας σύστημα και από την βακτηριακή χλωρίδα που υπάρχει στο έντερο. Όταν όμως, λαμβάνει χώρα μια οικολογική αλλαγή στο εσωτερικό περιβάλλον, μειώνονται τα βακτήρια που βοηθούν στη μείωση του μύκητα και μειώνεται η ανοσολογική αντίδραση αυτή. Τότε, ο μύκητας αρχίζει να αυξάνει μέσα στο σώμα, ειδικά στο παχύ έντερο. Οι αποικίες αυτές του μύκητα απελευθερώνουν ισχυρές χημικές ουσίες (τοξίνες) οι οποίες μπορεί να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας μια πλειάδα συμπτωμάτων, όπως είναι οι έντονες μυκητιασικές κράμπες στις γυναίκες και στα παιδιά. Η υπερανάπτυξη της Candida σε κατά τόπους περιοχές προκαλεί άλλες εμφανείς, υποτροπιάζουσες και επίμονες λοιμώξεις, όπως είναι η Καντιντιασική Κολπίτιδα και οι μυκητιάσεις του στόματος. Τα προβλήματα αυτά συχνά είναι προάγγελοι της έναρξης πιο βαθιών και πιο επικίνδυνων εσωτερικών λοιμώξεων. Έτσι, υπάρχει μια πλειάδα συμπτωμάτων και σημείων που προκαλούν τις διαταραχές που οφείλονται στην Candida και που αναφέρονται όλες μαζί σαν «Καντιδίαση».

Όλοι μας σχεδόν στις δυτικές βιομηχανοποιημένες κοινωνίες είμαστε ευαίσθητοι στο να νοσήσουμε με Candida. Και για να το πούμε απλά, όταν αρχίζουν να παρουσιάζονται τα συμπτώματα σε ένα άτομο που έχει μολυνθεί, αυτό σημαίνει ότι το ανοσολογικό του/της σύστημα έχει τελικά υποκύψει στις μη φυσιολογικές επιδράσεις της σύγχρονης ζωής. Από τη στιγμή που η Candida albicans υπάρχει παρούσα σε όλο τον κόσμο, σε οποιαδήποτε στιγμή που το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου θα εξασθενήσει, τότε υπάρχει υπέρ-αποικισμός του μύκητα.

Ο αυξημένος αριθμός αντιγόνων και τοξινών καταλαμβάνουν τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος και η ανοσολογική μας δύναμη ελαττώνεται. Ένα αντιγόνο είναι οποιαδήποτε ουσία που το σώμα θεωρεί σαν ξένη, ή δυνητικά επικίνδυνη. Το σώμα παράγει ένα αντίσωμα απέναντι στο αντιγόνο αυτό, ή κάποια άλλη αντίδραση άμυνας. Οι τοξίνες που απορροφούνται ή μια υπερφόρτωση σε αντιγόνα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της άμυνάς μας, και να επιφέρει σοβαρά συμπτώματα νόσησης, και – σε βαριά άρρωστους ασθενείς – μπορεί να καταλήξει σε γενικευμένη σηψαιμία από Candida (δηλητηρίαση του αίματος), και πιθανώς θάνατο!

Υπάρχει μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκύτταρα) τα οποία αποκαλούνται «suppressor cells» που εμποδίζει την ανοσολογική αντίδραση στους δικούς μας ιστούς. Με άλλα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να προκαλέσουμε μια ανοσολογική επίθεση του δικού μας οργανισμού απέναντι στα δικά μας όργανα. Για να μη γίνει αυτό υπάρχουν λεμφοκύτταρα που εμποδίζουν μια τέτοια βλαπτική επίδραση. Στις αυτοάνοσες νόσους, όπως είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρθρίτις, η μυασθένεια, κατά πλάκας σκλήρυνση, νόσος του Hashimoto (θυρεοειδίτις), ορισμένες αιμολυτικές αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις, τόσο οι κλινικές όσο και οι εργαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η Candida Αlbicans επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την δράση τους αυτή, δηλαδή του να εμποδίζουν την επίθεση του ανοσολογικού μας συστήματος στα όργανά μας. Η μόλυνση με μύκητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των φυσικών suppressor cells στα υγρά των ιστών και στο αίμα, το οποίο μπορεί να πέσει από 15%, αλλά και να φτάσει έως 1%. Αυτό σημαίνει, ότι ο μύκητας μπορεί να μειώσει το ποσοστό των suppressor cells στο 1%, δηλαδή μπορεί να εξαλείψει το 99% των κυττάρων αυτών από το σώμα μας. Όταν γίνει σωστή θεραπεία για την Candida, το ποσοστό των κυττάρων αυτών (suppressor cells) αυξάνεται και φτάνει στο φυσιολογικό, και τα συμπτώματα τείνουν να εξαφανιστούν.

Όταν η Candida Αlbicans επηρεάσει το έντερο, και προκαλέσει φλεγμονή του, μπορεί να γίνει η διάγνωση της νόσου του Crohn. Όταν έχουμε αιμορραγίες από τη μήτρα, ή ενδιάμεσα στην περίοδο, ή πριν τη περίοδο, ή στη μέση του κύκλου, ή σε όλη τη διάρκεια του κύκλου, ή αυξημένη περίοδο, η συνήθης θεραπεία είναι η χορήγηση ορμονών (ή και μερικές φορές αντιβιοτικών). Μια τέτοια θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα της γυναίκας, εάν η πραγματική αιτία είναι η υπερανάπτυξη της Candida. Συνεπώς, ένας αριθμός διαφορετικών ασθενειών που έχουν ονομαστεί «τοπικές» νόσοι μπορεί στην πραγματικότητα να προέρχονταν από μια κοινή, γενικευμένη αιτία – την Πολυσυστηματική Χρονία Καντιδίαση (Polysystemic Chronic Candidiasis – PSCC).

Τα κυριότερα συμπτώματα, που συνήθως βελτιώνονται γρήγορα είναι:

 Oι κεφαλαλγίες, η διάρροια, η δυσκοιλιότητα, η κολπίτιδα, το αίσθημα κούρασης, οι συναισθηματικές και συμπεριφορικές διαταραχές, τα δερματικά προβλήματα, ο γενικευμένος κνησμός, και διάφορες άλλες καταστάσεις. Περίπου το 30% όλων των ατόμων σ’ όλο τον κόσμο επάνω από την ηλικία των 12 – κυρίως γυναίκες – υποφέρουν από ασθένειες που σχετίζονται με τις μυκητιάσεις από τον μύκητα Candida Αlbicans.

Η καντιντίαση είναι στην πραγματικότητα μια παλιά νόσο, αλλά τώρα τελευταία έχει υποστεί μια έξαρση στις δυτικές χώρες, έξαρση η οποία προέρχεται από αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος και από τις διάφορες επιθέσεις που υφίσταται το σώμα μας από τις αλλαγές αυτές. Η υπερβολική χρησιμοποίηση αναγραφόμενων αντιβιοτικών, στεροειδών, και αντισυλληπτικών μαζί με ένα περιβάλλον παγκόσμιας μόλυνσης τείνει να βοηθά την εξάπλωση της τοπικής καντιντίασης μέσα στον οργανισμό μας, έτσι ώστε να έχουμε μια χρόνια, επιθετική, συστηματική και διαφοροποιούμενη λοίμωξη. Τέτοιες λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη των ιστών σε όλο το σώμα. Από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν εξίσου και άντρες και γυναίκες, παρόλο που στις γυναίκες η καντιντίαση μπορεί να υπάρχει πιο συχνά, αλλά και με πιο έντονα συμπτώματα. Επίσης, από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν και παιδιά, ειδικά εκείνα που παίρνουν υπερβολικά ποσοστά αντιβιοτικής θεραπείας ή που καταναλώνουν υπερβολική ζάχαρη ή τροφές χωρίς μεγάλη θρεπτική αξία. Η εγκυμοσύνη επειδή προκαλεί ορμονική αλλοίωση του σώματος της γυναίκας, προκειμένου το σώμα αυτό να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες σε ορμόνες που υπάρχουν για την περίοδο εκείνη, τείνει να αυξήσει τον πολλαπλασιασμό του μύκητα στους ιστούς.

 Στοιχεία της ζωής μας που μπορεί να βοηθήσουν στην υπερανάπτυξη του μύκητα είναι:

Tα αντισυλληπτικά, η χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που περιέχουν κορτιζόνη, οι πολλαπλές εγκυμοσύνες, τα φαγητά που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε μύκητες (τυρί, ροκφόρ) ή υγρασία (υψηλά επίπεδα ζύμης), όπως είναι το ψωμί λόγω της μαγιάς, η μπύρα και τα μανιτάρια, καθώς και μια δίαιτα με πολλούς υδατάνθρακες ή με πολύ ζάχαρη. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να σας δει ένας γιατρός για να αποβάλει τα σοβαρότερα προβλήματα. Το σημαντικό πράγμα είναι να αποκτηθεί κάποια ενημερωμένη καθοδήγηση για το πώς να μεταχειριστεί τα συμπτώματά σας. Αυτό περιλαμβάνει γενικά, να αποκόψει για κάποιο χρονικό διάστημα τις ζάχαρες, συμπεριλαμβανομένων των “φυσικών” ζαχάρων, όπως τα φρούτα και τους χυμούς φρούτων, το μέλι και το οινόπνευμα. Εκτός από την ενθάρρυνση για να μείνετε μακρυά από τα παραπάνω, θα πρέπει επίσης να αποφεύγεται ότι περιέχει τα αντιβιοτικά, όπως δυστυχώς πολλά και από τα κρέατα που τρώμε.

Το σίγουρο είναι ότι όταν υποχωρήσουν τα προβλήματα πρέπει ο παθών να επανέρχεται στην κανονική λήψη τροφών, προσέχοντας την υπερβολή στην κατανάλωση εκείνων των τροφών που είναι διαπιστωμένο πως το ενοχλούν. Π.χ. εγώ για κάποιους μήνες δεν έτρωγα έτοιμο ψωμί, αλλά το έφτιαχνα χωρίς μαγιά. Eπίσης, επειδή  τα φρούτα και οι βιταμίνες είναι αναγκαία για την σωστή λειτουργία του οργανιισμού μας και την καλή υγεία μας, θα έπρεπε όποιος έχει τέτοιο θέμα να συμβουλευτεί ένα γιατρό, ώστε να του δοθεί το συγκεκριμένο διαιτολόγιο διατροφή που θα πρέπει να ακολουθήσει, για να επανέλθει σε φυσιολογική κατάσταση. Τα συμπληρώματα καλό είναι να μην τα παίρνουμε χωρίς ένδειξη γιατρού, γιατί προσωπικά την “πάτησα”. Έτσι έμαθα πως καλό είναι να προσέχουμε για να έχουμε!

Σας παραθέτω την συνταγή για ψωμί χωρίς προζύμι:

    1/2 κιλό αλεύρι από καρύδα
    1 κουταλάκι γλυκού μπέικιν πάουντερ
    1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι
    1/2 κουταλάκι καθαρή stevia
    1 φλιτζάνι καφέ λάδι (κατά προτίμηση, καρύδας)
    1 κουτί σόδα

Ανακατεύουμε τα υλικά και ζυμώνουμε για λίγο.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο σε θερμοκρασία ψησίματος φαγητού για 1,5 ώρα.