Το πιο γνωστό αρχαίο κείμενο με διατύπωση για τη θεωρία της σχετικότητας είναι του Αριστοτέλη, που παραδόθηκε στη δημοσιότητα από το τμήμα της Ιστορίας των Επιστημών του Imperial College of London, στη διάρκεια επιστημονικού συνεδρίου στη Νέα Υόρκη, στο New York Academy of Sciences.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τα κείμενα βρέθηκαν σε αρχαίο αραβικό αντίγραφο χαμένου βιβλίου του Αριστοτέλη. Κάποιοι είπαν: “και πού ξέρουμε πως δεν μας λένε ψέματα οι Άραβες ότι είναι του Αριστοτέλη;”
Απάντηση: “και πού βρήκαν πριν 1500 χρόνια τη θεωρία της σχετικότητας οι Άραβες; Και γιατί δεν ισχυρίστηκαν πως είναι δική τους;”
Οι Άραβες, άνθρωποι με αξίες και πολλοί από αυτούς με ελληνική παιδεία, ήταν αυτοί που “έσωσαν” πολλά αρχαία ελληνικά κειμήλια του πνεύματος, αντιγράφοντάς τα, όταν οι “υπερχριστιανοί” ήθελαν να τα κάψουν όλα. Βέβαια, τα αποσπάσματα του αρχαίου κειμένου παρακάτω δεν είναι τα μοναδικά που διασώθηκαν.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ: “Της των δε ενόντων ρευστήν δύναμιν, εις κραταιάν θέσιν ισοκλίνουσα παν εν τη δομή των σμικρών μορίων πλέγμα ουσίας μέγεθος έστι τάδε: η της μάζης πολλαπλότητα εν διαδοχή, δις, μετά μεγέθους τριών μυρίων μυριάδων τριπλών ποδών προς την μονάδα του χρόνου”.
Δηλαδή: Το μέγεθος της περικλειόμενης ενέργειας που συγκρατεί τα μόρια στο πλέγμα της δομής τους είναι: ο πολλαπλασιασμός της μάζας διαδοχικά δύο φορές με το μέγεθος τριάντα χιλιάδες φορές το δέκα χιλιάδες (μετρημένο σε) τρία πόδια προς τη μονάδα του χρόνου.
Δηλαδή Ε= m: (3: 10.000:10.000) : (3: 10.000:10.000) = m: (3: 10.000:10.000)2 = m (3: 100.000.000)2=m: (300.000.000)2= m : c2Όπου 300.000.000 m/sec = c η ταχύτητα του φωτός. Σχόλια: τριών μυρίων μυριάδων 3 (χ) 10.000 (χ) 10.000 άρα 300.000.000 m/sec.Η μονάδα μήκους 3 πόδια (=1 μέτρο) = 1 m.
Η μονάδα του χρόνου είναι το 1 sec.
Άρα, η ταχύτητα του φωτός c= 300.000.000 m/sec = 300.000 Km/sec, αφού 1 Km (χιλιόμετρο) = 1000 m.
Εδώ, έχουμε να κάνουμε πολλά σχόλια με πρώτο το ότι βασιζόμαστε στην έρευνα των Άγγλων και των Αμερικανών για την αυθεντικότητα του αραβικού κειμένου. Το βασικότερο όμως, είναι το “πώς γνώριζε ο Αριστοτέλης ή οι Άραβες τις σύγχρονες μονάδες μέτρησης; Δηλαδή το μέτρο και το δευτερόλεπτο.
Μήπως και τις μονάδες μέτρησης τις πήραν οι πολύμαθοι κλέφτες της αρχαίας ελληνικής γλώσσας από τους αρχαίους Έλληνες;
Το μεν δευτερόλεπτο έχει κάποια λογική, αφού είναι το 1/60 του λεπτού (min), που είναι το 1/60 της ώρας (h), που είναι το 1/24 της περιστροφής της Γης γύρω από τον εαυτό της.
Το μέτρο όμως, ή τα τρία πόδια;
Άλλα χωρία από το κείμενο του Αριστοτέλη για την ταχύτητα του φωτός: “Την προς άκραν αύξησιν λόγου μεταβολής χώρου, προς χρόνον, ουκ εά η φύσις εις μη μετρήσιμον προσάγειν: προσάγει γαρ οσονούπω της μάζης το μέγεθος εις το μη μετρήσιμον”.
Δηλαδή: " Την αύξηση του λόγου του μήκους προς το χρόνο (ταχύτητα) προς ακραία τιμή (όριο της ταχύτητας του φωτός) δεν την επιτρέπει η φύση να φθάσει σε μη μετρήσιμη τιμή (άπειρο). Διότι κάνει και το μέγεθος της μάζας να είναι μη μετρήσιμο (άπειρο)".
Ακριβώς, ό,τι λέει και η ειδική θεωρία της σχετικότητας του Einstein, (που του την εξήγησε και πλήρως διατύπωσε ο Καραθεοδωρή(ς).
Πάμε παρακάτω στο κείμενο του Αριστοτέλη: “Την δε χρόνου ροήν πάλιν αίφνης εις βραδύτερον προσάγει”.
Που σημαίνει: “Τη δε ροή του χρόνου την επιβραδύνει άμεσα”.
Μιλάμε δηλαδή για τη διαστολή του χρόνου.
Όσο αφορά στο όριο της ταχύτητας του φωτός, ο Αριστοτέλης, όπως τον αντέγραψαν οι Άραβες και όπως πριν 20 περίπου χρόνια αποκάλυψαν οι Άγγλοι, μας λέει:
“Την δε μεταβολήν των θεών νόμος τοιαύτη επιβολή φέρει το μέγεθος μηδέ των τριών μυρίων μυριάδων τριπλών ποδών προς την του χρόνου μονάδα υπερέχειν, μηδέ Ήλιος άλλος αστήρ αντιβαίνειν”.
Εδώ, έχουμε ένδειξη για το ότι ο Αριστοτέλης έχει διατυπώσει και τη “γενική θεωρία της σχετικότητας”.
Η μετάφραση είναι: Στη δε μεταβολή (του χώρου προς το χρόνο, άρα στην ταχύτητα), ο νόμος των θεών επιβάλλει να είναι μικρότερη από τριάντα χιλιάδες επί δέκα χιλιάδες επί τρία πόδια (ένα μέτρο) προς τη μονάδα του χρόνου (ένα δευτερόλεπτο) και ούτε ο Ήλιος ούτε άλλο άστρο μπορεί να την κάνει να παραβεί (το νόμο).
Η τελευταία φράση δείχνει ότι:
1) Ήξερε ο Αριστοτέλης πως ο Ήλιος ήταν απλά ένα άστρο, όπως όλα.
2) Ήξερε ότι τις συνθήκες κίνησης τις ορίζουν τα “βαρυτικά πηγάδια” (gravity wells) των άστρων και ακόμη και ένα μαύρο άστρο (μαύρη τρύπα), με την τεράστια έλξη του, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτήν του φωτός.
ΑΡΑ:
1) Οι υποψίες για το ότι ο Einstein κάτι έτοιμο πρέπει να βρήκε, όταν διατύπωσε τη θεωρία της σχετικότητας επαληθεύονται.
2) Ο Einstein με ειλικρίνεια και εντιμότητα ζήτησε τη βοήθεια του Καραθεοδωρή, που του τα εξήγησε όλα.
3) Στον Αριστοτέλη μπορούν να αποδοθούν:
Ο τύπος E=m:c2 για τη μετατροπή της μάζας σε ενέργεια και αντίστροφα.
Η διαστολή του χρόνου και η συστολή του μήκους .
Το όριο της ταχύτητας του φωτός.
Η μέτρηση της ταχύτητας του φωτός.
Η “βαρυτική” θεωρία της γενικής θεωρίας της σχετικότητας.
Η σχέση μάζας - ταχύτητας, (όταν απειρίζεται η μία, απειρίζεται και η άλλη).
Τέλος, ακόμη και αν δεν τα έβγαλε αυτά ο Αριστοτέλης, τότε τα πήρε από κάποια άλλη αρχαιότερη ελληνική πηγή, σαν μύστης που ήταν.
Ακόμη και αν οι Άραβες είπαν ψέματα και δεν τα βρήκαν όλα αυτά από τον Αριστοτέλη, πού τα βρήκανε πριν από εκατοντάδες χρόνια;
Εξάλλου, γιατί να μην πάρουν αυτοί τη δόξα; Το πιθανότερο είναι πως οι Άραβες απλά αντέγραφαν για να σώσουν τη γνώση, χωρίς καν να την κατανοούν.
Αυτούς τους Άραβες, μα και τους Άγγλους του Imperial College of London πρέπει να ευχαριστήσουμε για τη γνώση που έδωσαν και για την αλήθεια που αποκατέστησαν...
1 σχόλιο:
αρχαίο πνεύμα αθάνατο!!!
Δημοσίευση σχολίου