Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Η Αναγέννηση έρχεται όταν αγαπήσουμε τον εαυτό μας!

Πολλές φορές, συμβαίνει να ζούμε στο ίδιο αταίριαστο - για την ψυχοσύνθεσή μας - σκηνικό και παρότι δεν μας είναι αρεστό και να συνεχίζουμε να βαλτώνουμε... Γιατί δεν κάνουμε κάτι; Μια αναγέννηση ή έστω μια μικρή επανάσταση; Τη δική μας προσωπική επανάσταση... τη δική μας Ανατροπή!

Ουσιαστικά αν δεν κατορθώσουμε να αποδεσμευτούμε από τα περιβάλλοντα με τα οποία ερχόμαστε σε ρήξη (με την επίκληση διαφόρων αιτίων πάντα), μόνιμα θα μπλεκόμαστε μέσα σε διαδικασίες που μας φέρνουν στο αδιέξοδο και συνεχίσουμε να μην βρίσκουμε λύση.

Πρέπει τελεσίδικα να καταλάβουμε πως η λύση είναι να αποσκιρτάμε! Να απομακρυνόμαστε - η αποστασιοποίηση - και μάλιστα αρκετές φορές και με μεγάλη ταχύτητα... Η ζωή
είναι ένα υποκειμενικό και όχι αντικειμενικό σκηνικό. Έχει αποδειχτεί, άλλωστε, στη Φυσική και στη Φιλοσοφία.

Μάλιστα, οι περισσότεροι από μας δεν θέλουμε να αποδεσμευτούμε από το δικό μας... μπάχαλο! Δίνοντάς του επιπλέον και δήθεν αξίες. Και αυτό, επειδή φοβόμαστε να βγούμε από το όστρακό μας...
Δείτε την προηγούμενή μου ανάρτηση με την Αναγέννηση της Αφροδίτης από την αχιβάδα!
Κατά τη χριστιανική θρησκεία το όστρακο Pecten Jacobaeus συμβόλιζε την αγνότητα, την ανάσταση, τη λύτρωση και τη συγχώρεση

Άλλωστε, αυτό γίνεται ακριβώς επειδή αρεσκόμαστε να νομίζουμε πως εμείς και μόνο εμείς είμαστε οι καλύτεροι σύντροφοι / πατέρες / μητέρες / δάσκαλοι / υπάλληλοι / παιδαγωγοί / εραστές κ.λ.π. Στην πραγματικότητα, απλά ψαχνόμαστε για τη δική μας αυτοπραγμάτωση...

Θυμηθείτε: Μόνο αν γυρίσεις πολλές χώρες, μπορεί και να συμβεί να νιώσεις πατρίδα σου όλο τον κόσμο! Τότε μπορεί και να συμβεί να αγαπήσεις / αγαπηθείς από ανθρώπους, πολλά επίπεδα πιο ψηλά από οποιονδήποτε συγγενή... Και από εσένα τον ίδιο! Μόλις θα έχεις πηδήξει από το μισάνοιχτο παράθυρο της απόδρασης της αμερόληπτης αλήθειας! Μόνο που θα χρειαστείς πολύ σκληρά παπούτσια για τα κατσάβραχα! Η άσφαλτος μόλις θα έχει τελειώσει...

11 σχόλια:

Vassilis είπε...

χμμ, κάτι ... "αναγεννησιακό" ετοιμάζεις ή μου φαίνεται;

Global Greek είπε...

θελει λιγο τρέλα, λιγο τολμη, λιγο απ'όλα για να πηδήξεις απο τουτο το παράθυρο αλλα οι πληγες οταν θα βρεις την ασφαλτο θα σε κανουν, μακαρι, καλυτερο ανθρωπο και πιο δυνατο...

Matriga είπε...

Βασίλη, πράγματι κάτι... αλλά δεν έχουν πέσει τα καλούπια ακόμη ;)

Global Greek, υποθέτω ότι με το πέρασμα του καιρού θα γίνομαι όλη και καλύτερη... Και αυτό γιατί έχω άπειρη τρέλα και αρκετή τόλμη, αν και μου φαίνεται :)

Φιλιά καληνύχτας στους δύο σας

Ευρύνοος είπε...

Εγώ πήδηξα απο το παράθυρο κι έκανε λακούβα το πεζοδρόμιο πάντως..

μετά έπαθα αυτοπραγμάτωση και ένιωσα πολίτης όλου του κόσμου, αφού με πήγαν σε ένα μεγάλο νοσοκομείο και είχε κόσμο όλων των εθνοτήτων..

:-)

ζήτω!

Γιάννης Παππάς είπε...

ο δρόμος του καθενός είναι διαφορετικός μπορεί να συναντιώμαστε κάπου αλά λίγοι συνεχίζουμε μαζί πολοί λίγοι
αν δεν ξεχάσουμε τον ενικό και δεν αφήσουμε τον πληθυντικό να ας κυριεψει(εγώ -εμείς)
πάντα θα είμαστε μόνοι και θα κάνουμε κύκλο στον ίδιο δρόμο

καλή σου νύχτα

Matriga είπε...

Tάσο, αυτό το έπαθα αυτοπραγμάτωση... είναι όλα τα λεφτά! Λες να μου είσαι γνωστή φυσιογνωμία από το μεγάλο νοσοκομείο;; Αν τα καταφέρουμε να έρθουμε την Κυριακή θα καεί το πελεκούδι!
Άσε τι να σου λέω... Η Αγγελική γι' αυτό έβαλε ίππους και το έκανε 4Χ4. Για τα κατσάβραχα ;)
Τρέχει λέει αυτές τις μέρες και φοβάμαι μήπως δεν έρθει! Στείλε το van σε παρακαλούμε να μας μαζέψει χα χα

Matriga είπε...

Γιάννη, με τιμάει και η επίσκεψή σου, αλλά κυρίως το ωραίο σχόλιο που μοιράστηκες μαζί μας. Να έχεις πάντα τέτοια ωραία πένα :)

Και μεις του van να έχουμε την ίδια τρέλα! Kαλό σας βράδυ :))

D.Angel είπε...

Μαράκι πολύ μου άρεσε αυτή σου η ανάρτηση!!!
Μα πάρα πολύ όμως!
Φιλιά
Θα τη θυμάμαι!!!

Matriga είπε...

Χαίρομαι Αγγελική μου. Ίσως γιατί συμβαίνει να έχουμε παράλληλους δρόμους... Τίποτα σ' αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο τελικά!
Καλή σου μέρα και φιλάκια πολλά!!!

korinoskilo είπε...

αργησα λιγο αλλα ειμαι στην γυρα .....

και εγω πηδηξα απο το παραθυρο ... ισως και πολλες φορες.... δεν βρεθικα σαν τον ευρυ σε νοσοκομειο διεθνες ... αλλα σε πλατιες με αλλους ανθρωπους που πιστεουν οτι παρτιδα τους ειναι ο κοσμος ολος :)))

φιλια... καλη αναγεννηση σε οτι και αν εχεις στο μυαλο σου... πιστεψε με αξιζει και μονο η κηνιση και η εμπειρια :)

Osiris είπε...

ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ
...με ανοιχτά τα χέρια, λέγοντας "ΝΑΙ" σε όλα.
Σε ό,τι έρχεται. Σε ό,τι είναι ζωή. Σε όλα δηλαδή.
Χωρίς επιλογή!

Καλημέρα σε όλους.
Αν και αργά... ποτέ δε είναι αργά! ;)
Φιλιά πολλά Matriga