Τα 4 είδη Καρδιάς και ο συμβολισμός τους

Σας παραθέτω μια παραβολή που τιτλοφορείται ως “Η Παραβολή του Σπορέως”, ωστόσο η έμφαση δεν είναι στον Σπορέα, αλλά στα τέσσερα είδη γης/καρδιάς, η οποία δέχεται και ανάλογα ανταποκρίνεται στον Σπόρο/Λόγο.

Α. Ο Σπόρος Που Πέφτει Στο Δρόμο: Η Σκληρή Καρδιά
Γύρω από κάθε χωράφι υπάρχει ο δρόμος, κοινός χώρος για όλους να περπατούν με αποτέλεσμα το έδαφος να μην καλλιεργείται, αλλά αντίθετα να είναι πολύ σκληρό. Ο δρόμος αφήνει τον σπόρο, όσο καλός κι αν είναι, έκθετο στα πουλιά, στον ήλιο, στη βροχή, στον αέρα, τα οποία στην απουσία χώματος που θα καλύψει το σπόρο, δρουν καταστρεπτικά επάνω του.

Η σκληρή καρδιά φανερώνει την έλλειψη μετάνοιας του ανθρώπου και στη σημερινή εποχή θα έλεγα ότι φανερώνει ένα άνθρωπο που εμφανίζεται σκληρός.

Β. Ο Σπόρος Που Πέφτει Στα Πετρώδη: Η Επιπόλαια Καρδιά (4.5,6,16,17)
Σε πολλά μέρη της Παλαιστίνης το υπέδαφος είναι πετρώδες με ένα φλοιό χώματος 3-5 πόντων που το καλύπτει. Όταν ο σπόρος πέσει σ’ ένα τέτοιο έδαφος φυτρώνει σύντομα, επειδή η πέτρα θερμαίνεται, αλλά η απουσία χώματος λειτουργεί αρνητικά, διότι υπάρχει έλλειψη ύδατος, καθώς δεν υπάρχει αρκετό χώμα για να το συγκρατήσει, με αποτέλεσμα το φυτό σύντομα να ξεραθεί.

Η εικόνα αυτή χαρακτηρίζει την επιπόλαιη καρδιά, η οποία ενθουσιασμένη στο άκουσμα του Λόγου τον δέχεται, αλλά με την πρώτη εμφάνιση του “ήλιου” των δυσκολιών, η πίστη στον Ιησού Χριστό ξεραίνεται, διότι ποτέ δεν είχε βαθιές ρίζες. Ήταν ένας απλός ενθουσιασμός...

Γ. Ο Σπόρος Που Πέφτει Στο Ακανθώδες Έδαφος: Η Διχασμένη Καρδιά (4.7, 18,19)
Καθώς ο Σπορέας σπέρνει, ο Σπόρος πέφτει και σε περιοχή όπου το έδαφος έχει σπόρους από αγκάθια τα οποία βλαστάνουν γρηγορότερα κι έχουν την τάση να πνίγουν τον καλό Σπόρο. Εδώ το έδαφος, σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα είδη, είναι καλό, εύφορο, πλούσιο σε συστατικά και μπορεί ο καλός ο Σπόρος να αυξηθεί και να ευδοκιμήσει, αλλά το πρόβλημα είναι ότι αυτό το έδαφος μοιράζεται τον χώρο και την δύναμή του με άλλους σπόρους. Ο καλός ο Σπόρος για να ευδοκιμήσει απαιτεί αποκλειστικότητα του χώρου, τον οποίο δεν μπορεί να συμμεριστεί με κανένα άλλο.

Η εικόνα είναι του ανθρώπου εκείνου ο οποίος, ενώ ακούει το λόγο του Θεού, ενώ έχει όλες τις προϋποθέσεις για μια ευδόκιμη και καρποφόρα πίστη, ωστόσο τα “αγκάθια” που ταυτόχρονα επιτρέπει να μπουν στην ζωή του, πνίγουν το Λόγο του Θεού με αποτέλεσμα η πίστη να ξεραθεί. Το πρόβλημα της διαιρεμένης, στην αφοσίωση, καρδιάς είναι πρόβλημα πολλών, οι οποίοι ναρκώνονται από τα “αγκάθια”, τους επιτρέπουν να καλλιεργούνται στο εύφορο έδαφος της καρδιάς τους, με αποτέλεσμα αργά, αλλά σταθερά, ο Λόγος του Θεού και η καρποφορία Του να εκβάλλονται από την ζωή τους. Η διχασμένη καρδιά αποκαλύπτει τους αιχμαλωτισμένους από τα πρόσκαιρα της ζωής αυτής.

Δ. Ο Σπόρος Που Πέφτει Στην Καλή Γη: Η Καρποφόρα Καρδιά (4.8, 20)
Η καλή γη, δεν έχει κανένα άλλο γνώρισμα, παρά μόνο την καρποφορία του Σπόρου, τον οποίο τον αποδέχεται, του προσφέρει τις κατάλληλες συνθήκες και περιβάλλον για να αυξηθεί και καρποφορήσει.

Είναι το άτομο που ακούει το Λόγο, τον αποδέχεται με μετάνοια, αυξάνει στην πίστη, χωρίς να κλονίζεται από διλήμματα και δυσκολίες, αυξάνει στη γνώση καθώς αγαπά την μελέτη Του και αυξάνει στην πιστότητα και αγιασμό ζώντας το Λόγο στην καθημερινή ζωή του.

Μήπως βρίσκετε και σεις ανάλογους παραλληλισμούς με τις 4 καταστάσεις που υπάρχουν στην ερωτική μας ζωή; Εγώ το πιστεύω...