Η Αναγέννηση έρχεται όταν αγαπήσουμε τον εαυτό μας!

Πολλές φορές, συμβαίνει να ζούμε στο ίδιο αταίριαστο - για την ψυχοσύνθεσή μας - σκηνικό και παρότι δεν μας είναι αρεστό και να συνεχίζουμε να βαλτώνουμε... Γιατί δεν κάνουμε κάτι; Μια αναγέννηση ή έστω μια μικρή επανάσταση; Τη δική μας προσωπική επανάσταση... τη δική μας Ανατροπή!

Ουσιαστικά αν δεν κατορθώσουμε να αποδεσμευτούμε από τα περιβάλλοντα με τα οποία ερχόμαστε σε ρήξη (με την επίκληση διαφόρων αιτίων πάντα), μόνιμα θα μπλεκόμαστε μέσα σε διαδικασίες που μας φέρνουν στο αδιέξοδο και συνεχίσουμε να μην βρίσκουμε λύση.

Πρέπει τελεσίδικα να καταλάβουμε πως η λύση είναι να αποσκιρτάμε! Να απομακρυνόμαστε - η αποστασιοποίηση - και μάλιστα αρκετές φορές και με μεγάλη ταχύτητα... Η ζωή είναι ένα υποκειμενικό και όχι αντικειμενικό σκηνικό. Έχει αποδειχτεί, άλλωστε, στη Φυσική και στη Φιλοσοφία.

Μάλιστα, οι περισσότεροι από μας δεν θέλουμε να αποδεσμευτούμε από το δικό μας... μπάχαλο! Δίνοντάς του επιπλέον και δήθεν αξίες. Και αυτό, επειδή φοβόμαστε να βγούμε από το όστρακό μας...

Δείτε την προηγούμενή μου ανάρτηση με την Αναγέννηση της Αφροδίτης από την αχιβάδα!

Κατά τη χριστιανική θρησκεία το όστρακο Pecten Jacobaeus συμβόλιζε την αγνότητα, την ανάσταση, τη λύτρωση και τη συγχώρεση

Άλλωστε, αυτό γίνεται ακριβώς επειδή αρεσκόμαστε να νομίζουμε πως εμείς και μόνο εμείς είμαστε οι καλύτεροι σύντροφοι / πατέρες / μητέρες / δάσκαλοι / υπάλληλοι / παιδαγωγοί / εραστές κ.λ.π. Στην πραγματικότητα, απλά ψαχνόμαστε για τη δική μας αυτοπραγμάτωση...

Θυμηθείτε: Μόνο αν γυρίσεις πολλές χώρες, μπορεί και να συμβεί να νιώσεις πατρίδα σου όλο τον κόσμο! Τότε μπορεί και να συμβεί να αγαπήσεις / αγαπηθείς από ανθρώπους, πολλά επίπεδα πιο ψηλά από οποιονδήποτε συγγενή... Και από εσένα τον ίδιο! Μόλις θα έχεις πηδήξει από το μισάνοιχτο παράθυρο της απόδρασης της αμερόληπτης αλήθειας! Μόνο που θα χρειαστείς πολύ σκληρά παπούτσια για τα κατσάβραχα! Η άσφαλτος μόλις θα έχει τελειώσει...