Θέλω... Μπορώ... Απαιτώ...

Sandro Botticelli: The birth of Venus,1482-1483

Η Αφροδίτη επιστρέφει σε εμάς από τη θάλασσα πάνω σ ’ένα κοχύλι σε μια εποχή που πολλά πράγματα απαιτούσαν την αναγέννησή τους.
Τον τελευταίο καιρό πέρασα και εξακολουθώ να περνάω μια φάση περίεργη. Κάτι σαν τις Συμπληγάδες. Τώρα τη μία έφταιγε ο Ανάδρομος Ερμής, την άλλη ήταν το βάρος του Κρόνου, την άλλη μου έφταιγε το στραβό μου το κεφάλι και οι λάθος επιλογές μου επί τόσα χρόνια, σημασία έχει ότι όλα τα είχα δει λάθος… Τώρα επιτέλους, βρέθηκα στη δύσκολη θέση να αλλάζω ρότα στο πλοίο της ζωής μου.
Μόνο που η Αναγέννηση ως μονόδρομος, δεν είναι ποτέ σύντομη ή ανώδυνη. Αγγελική μου, ή το δικό μου Rebirth είναι ριζικό ή είναι “καθυστερημένο” σαν και μένα... Άλλωστε όλες οι αλλαγές είναι δύσκολες, πόσο μάλλον οι εκ βαθέων. Αλλά, το οφείλω στον εαυτό μου και για πρώτη φορά θα αρχίσω να κάνω αυτό που θέλω εγώ και μόνο εγώ, χωρίς να υπολογίζω το κόστος, τα πρέπει και τα θέλω των άλλων.
Για την Μαρία ρε γ..... και μόνο γι’ αυτή!