Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Προσκλητήριο γάμου

Το προσκλητήριο μου έπεσε απ' τα χέρια
όχι, δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν
Εσύ που μου έταζες τον ουρανό τ' αστέρια
τώρα στο γάμο σου με θες να 'μαι παρών
Μπρος στην εκκλησιά μια ακόμα μαχαιριά θέλεις να μου δώσεις
Μπρος στην εκκλησιά ακόμα μια φορά θες να με πληγώσεις
Μπρος στην εκκλησιά, μπρος στην εκκλησιά θες να με τελειώσεις
Το προσκλητήριο κοιτάζω και ένα δάκρυ
αργοκυλάει απ' τα μάτια μου καυτό
Που πήγε θεέ μου η μεγάλη σου αγάπη
πως γίναν μίσος τα χιλιάδες σ' αγαπώ
Μπρος στην εκκλησιά μια ακόμα μαχαιριά θέλεις να μου δώσεις
Μπρος στην εκκλησιά ακόμα μια φορά θες να με πληγώσεις
Μπρος στην εκκλησιά, μπρος στην εκκλησιά θες να με τελειώσεις

Υ.Γ. Μόνο εσύ με καταλαβαίνεις Ευρύνοε.
Eυχαριστώ για τη φιλική συμμετοχή σου ;-)
χα χα χα

3 σχόλια:

Ευρύνοος είπε...

Μα συμπάσχω μαζί σου..

χαχαχα

έλα απο το "μαγαζί" μου.. έχω νέα λέμεεεεε..

Constantinos είπε...

Κοίτα να δεις κόλλημα
ΒΡΕ ΔΕ ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕ!!!

Matriga είπε...

Καλημέρα Ευρύνοε. Ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης :)
Αν καταφέρεις να κάνεις το γαμπρό να αφήσει και στο "μαγαζί" σου σχόλιο για σένα... ε, τότε θα είσαι και ο άρχοντας των bloggers!

Con, κόλλημα δεν έχω με τίποτα.
Το θέμα είναι ότι δεν μου χάρισες κάτι άλλο ;-)