Πόσο μου αρέσει μαζί σου να πετώ,να παίζω νότες στου κορμιού σου το βυθό,
σαν γλαροπούλι να καρτερώ
στη αμμουδιά σου να ακουμπήσω
και τρυφερά να σε φιλήσω.
Σ’ αγαπώ…στη αμμουδιά σου να ακουμπήσω
και τρυφερά να σε φιλήσω.
Μια ζωή θα ανασαίνω για σένα,
στην αγκαλιά σου θα τρέχω να μπω.Σ’ αγαπώ…
Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο,
έτσι και ’γω,
αποζητώ να παίρνω φως απ’ τα μάτια σου.
Σ’ αγαπώ…
Όπως φυτρώνουν τ’ άνθη
από το φύσημα του ανέμου,έτσι και ’γω
θα παίρνω ζωή από την ανάσα σου.
Σ’ αγαπώ…
Πόσο μου αρέσει μαζί σου να πετώ,
να παίζω νότες στου κορμιού σου το βυθό,
σαν γλαροπούλι να καρτερώ
στη αμμουδιά σου να ακουμπήσω
και τρυφερά να σε φιλήσω.
Σ’ αγαπώ...
Μια ζωή θα ανασαίνω για σένα,
στην αγκαλιά σου θα τρέχω να μπω.
Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο,
έτσι και ’γω
αποζητώ να παίρνω φως
απ’ τα μάτια σου.
Σ’ αγαπώ.
Τα δικαιώματα αυτού του ποιήματος, μου ανήκουν ;)
7 σχόλια:
Φύσηξε έρωτας βοριάς;
εύγε!
Eτσι ν αγαπάς πάντα!Φιλιά φιλενάδα!
άκουσα για έρωτα, είδα και σοκολατάκια κι ήρθα, πάντα τέτοια!!!!!!
Πολύ όμορφοι στίχοι φίλη μου, ο έρωτας είναι η βάση της ύπαρξης μας, αλλάζει και το πιο δύστροπο άνθρωπο.Εγώ πάντως δηλώνω αιώνια ερωτευμένη!
"...να παίζω νότες στου κορμιού σου το βυθό..."
Απίθανο!
Πω πω έρωτας!
Τώρα και ποιήτρια εκτός από ταλαντούχα διαφημίστρια και συγγραφέας!
Μπράβο Μαράκι!
:)
Μου αρέσει που υπάρχει τέτοιο αίσθημα εδώ μέσα.
Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου