Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...
Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω
και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©
2 σχόλια:
Αααααα, για φαντάσου!!
Που πήγες και την ανακάλυψες την ιστοριούλα??
Φιλιά Μαράκι, καλό σου Σαββατοκύριακο!!
ωραιο!!!
δεν το ξερα!!!!
φιλια
Δημοσίευση σχολίου