Ο σύγχρονος εργαζόμενος χάνει τη φυσική διακύμανση του ηλιακού φωτός στη διάρκεια της ημέρας και γίνεται δέκτης του σταθερού φωτισμού, του τεχνητού. Είμαστε όμως πλασμένοι να ζούμε δεχόμενοι τις ημερήσιες διακυμάνσεις του φωτός.
Εάν χάνουμε 8 ώρες την ημέρα αυτή τη φυσική διακύμανση, θ’αρχίσουμε να παρουσιάζουμε το σύνδρομο “Μπούκνερ”, δηλαδή διαταραχές με συμπτώματα από κεφαλαλγίες μέχρι καί γαστρεντερικά προβλήματα!
Τώρα εξηγείται, γιατί αρκετά χρόνια πριν, όταν εργαζόμουν επί 11-14 ώρες τη μέρα - από τις 8.30 και μέχρι τα μεσάνυχτα κάποιες φορές - είχα πολύ συχνά ημικρανίες! Ευτυχώς, τώρα πια η καριέρα μου είναι σε τρίτη μοίρα... Έβαλα μυαλό και είδα την υγειά μου :)
5 σχόλια:
δεν καταλαβα... ποτε την χανει? οταν απλα δουλευει ή οταν δουλευει σε κλειστο μερος χωρις φως ηλιου?
Kυρίως, όταν εργάζεται σε κλειστό μέρος... Γενικότερα, όμως η επαφή με τον ήλιο πρέπει να είναι άμεση. Εγώ δούλευα σε κτίριο που δεν είχε παράθυρο και καταλαβαίνεις.
ουτε να το φανταζομαι δεν θελω....
κατι σεμιναρια και κατι τετοια που γινοντε σε χωρους χωρις παραθυρα και δεν αντεχω με πιανει ψυχομπουκομα μετα απο λιγες ωρες
τεςπα ευτυχως βλεπω και απο το γραφειο πρασιναδα και δεντρα
φιλια και μην το ξανακανεις να κλειστεις σε τετοιο χωρο ;)
Από τότε πειράχτηκα... Έπαθα κρίσεις πανικού και παραιτήθηκα. Η επιχείρηση ήταν εφημερίδα και το γραφείο μου, υπήρξε πιεστήριο. Φαντάζεσαι το χώρο?
τον φανταστικα για λιγα δευτερολεπτα και ανατριχιασα .... ασε !!!!
καποια παρομοια ερευνα ειχα διαβασει παλαιοτερα .. και ελεγε για την ψυχολογια αυτων που δεν βλεπουν πρασινο στον χωρο εργασιας τους...
εδειχνε σε φωτος εκεινα τα μεγαλα γραφεια που χωριζοντε οι εργαζομενοι με κεινα τα μεταλικα τοιχακια ο ενας απο τον αλλον μεσα σε τεραστιους χωρους..... εδινε συμβουλες να παρουν να βαλουν ενα φυτο στο γραφειο τους ... ή αν δεν τους το επιτρεπουν φωτογραφιες απο φυτα ... μετα λεμε για το αουςβιτς !!!
καλο μεσημερι :)
Δημοσίευση σχολίου